Nefretten Aşka

2

Sırt çantama asılmış kendimce saklanarak sokakta yürüyordum. Saklanarak yürümek dediğim de iki adım atıp sonra bir şeyin arkasına saklanıp etrafı kolaçan etmekti. Gerçi Aras denen baş ağrısı köpeğin ne zaman okula gelip ne zaman gittiğinden neyle gelip gittiğine dair sıfır bilgim olduğu için tam olarak neye dikkat etmem gerektiğinden de bi' haberdim.

Birisi ensemden çekince yerimde zıplayarak Arya'ya baktım. Sigarayı tuttuğu eliyle yakamdan tutup beni çekiştirdiğini fark edince "Bıraksana kızım yanacağım!" diyerek ondan kurtulmaya çalıştım ama inat ya bırakmadı.

"Salak salak konuşma hareket etmezsen yanmazsın."

Elini tutup zar zor yakamı kurtarırken içime kül girdiğini hissettim.

"Ananı... Yandım, vallahi yandım Arya ve seni de yakacağım." diyerek çırpınarak içimdeki külü 'güya' düşürmeye çalıştım ama başardım mı bilemedim. Sıcak sıcak enseme değdiği için yanmıştım ve sızısı hala oradaydı.

"Senin içeceğin sigaranın izmaritini..." derken çenesiyle arkamı işaret edip "Aras geliyor." dedi ve ben külü de yanığı da unutup arkasına saklandığım çöp kutusunun arkasına hızla konumlandım. Birkaç dakika öylece bekledim ve yanımda rahat rahat sigarasını içen arya izmariti yere atıp ayağıyla söndürdükten sonra başımı kaldırıp ona kötü kötü baktım ama sallamadı.

"Dalga mı geçiyorsun kızım?" diyerek ayağa kalktığımda "Kanka Aras..." dediği an yeniden yerime çöktüm ve beni izlerken kahkaha atmaya başladı. Küfredip dizine yumruk attım ama kaçıp gülmeye devam etti. 

Hızla başımı uzatıp etrafı kolaçan edip temiz olduğunu görünce rahat bir nefes alıp çöpten gelen pis kokuyla yüzümü buruşturarak koşar adım yürümeye başladım ve bulduğum ilk duvarın arkasına saklanıp bekledim. 

"Aha Aras." sözünü duyunca iyice olduğum yere sindiğimde Arya keyifle yine gülmeye başladı "Sen de ne korktun ya!" derken nefes nefeseydi. Ona ters ters bakıp benimle daha fazla dalga geçmesini gururuma yediremeyerek olduğum yerden çıktım ve korksam da yanında yürümeye başladım.

"Komik mi olduğunu sanıyorsun?"

Kaşlarını kaldırıp "E komikti kabul et." dedi.

Sabır dileyerek seslice nefes aldım.

"Kızım çocuk öldüreceğim seni dedi sence de korkmam doğal değil mi?"

"Yok kanka be..." derken gayet rahattı tabi psikopatın teki durduk yerlerde ortaya çıkış "gömücem seni gömücem seni" deyip durmuyor. Şansımı... Sabah sabah yine gerilmiştim. Zaten tüm gece de uyuyamamıştım. Sağdan sola soldan sağa dönerek bu Aras'la nasıl mücadele edeceğimi düşünmüş sonra da en kötü olasılığı hayal etmiştim. Yani cenazemi. Mesela bilgisayarım ve telefonum dahil tüm gizli bilgilerimi silmiştim. Tabii ki müthiş bir güvenlik sağlamasa da sonuçta ölürsem annem babam açıp bakamayacaktı. Tüm geçmişimi de silmiştim. Hatta kitaplığımdaki +18 kitapları bile kutulamıştım onları ölüm tehtitim geçene kadar Işık'a emanet edecektim çünkü bu konuda güvenebileceğim yegane kişi oydu. Dikkatli ve titizdi ayrıca kitaplar konusunda o da benim gibiydi, onlara değer veriyordu. Arya'ysa tam tersi ona bir kitap verirseniz okuması haftalar sürer ve geri verdiğinde de sanki on kişi üstünden geçmiş gibi haşat ederdi. Bu yüzden Işık da ben de defalarca onunla kavga ettiğimiz için artık ona ders kitabı bile vermiyorduk. O da çok umursuyor gibi görünmüyordu. Ölüp giden bebeklerimi hala gözüm yaşlı hatırladıkça içim sızlıyordum. Şerefsiz Arya!

Kızdaki genişlik üç oda bir salon değil resmen Aşk-ı Memnu konağı gibiydi ulta xl. 

Bana dönüp onu izlediğimi görünce sırıttı.