Hou Je Me Vast

Hoofdstuk 28.

'Werk hard'

December ging snel voorbij waarbij Kjell druk bezig was met de verhuizing en Aya bezig was met het indienen van een officiële klacht bij de directie en een aangifte van grensoverschrijdend gedrag bij de politie.

Enkel de kerstdagen hadden Kjell en Aya samen doorgebracht. Ze waren eerste kerstdag bij Kjell zijn ouders wezen gourmetten en tweede kerstdag had de moeder van Aya een hele tafel vol met gerechten gemaakt.

Na de kerst moest Kjell direct al weer naar Dortmund waar zijn eerste trainingskamp bij de nieuwe club op het programma stond. Hij werd bij Donyell Malen op de kamer geplaatst die hij nog kende van zijn tijd bij Jong Oranje. Toen hij 's avonds na de training op zijn bed lag en Donyell nog even in de lobby aan het poolen was belde hij Aya.

Een aantal keer ging de telefoon over voordat Aya pas opnam. De natte haren en haar lichaam gehuld in een badlaken verraadde dat ze net onder de douche uit kwam.

Eigenlijk vond Kjell haar op dat moment op haar mooist. Helemaal natural.

'Kjell' begrootte ze hem met een brede glimlach.

'Hoe is het daar.'

'Wel goed' glimlachte hij kalmpjes. Eigenlijk was het meer dan goed maar probeerde hij de hele dag zijn emotie al in te houden en dat masker zette je niet zo gemakkelijk weer af.

'Wat is er gebeurd?' vroeg Aya direct.

'Wat? Niets. Hoezo?' Hij begreep niet hoe ze in minder dan tien seconden al iets door kon hebben.

'Je trillende mondhoek verraad je. Dus vertel op Scherpen.'

'De eerste keeper heeft zijn kruisband afgescheurd tijdens een oefenpotje. Waarschijnlijk ligt hij er voor langere tijd uit.'

'Dat is..' Aya viel even stil.

'Ik wilde geweldig zeggen maar dit klinkt zo gemeen. Ik ben gewoon blij voor jou dat je nu de kans krijgt om je te bewijzen.'

'Ik ook gaf Kjell toe.' Terwijl hij zich achterover liet vallen op het bed.

'Het voelt gewoon zo dubbel. Ik ben blij dat ik straks de eerste wedstrijd meteen onder die lat sta maar daarnaast ben ik ook bang dat wanneer ik er te blij mee ben, ik meteen het buitenbeentje van de groep word.'

Aya schudde haar hoofd. 'Dat gebeurd niet. Hij speelde al langer niet heel goed. En tijdens het tekenen van je contract hadden ze je min of meer die basisplek al toegezegd. Dat ziet de rest van de selectie ook echt wel.'

'Ik weet het' zuchtte Kjell. Hij kon niet stoppen met kijken naar het veel te knappe gezicht van zijn vriendin.

'Ik mis je' gaf hij toe.

Aya haar mondhoeken krulden omhoog. 'Ik jou ook maar ik denk dat ik binnenkort wel een weekendje naar je toe kan komen.'

'Al nieuws?' vroeg Kjell duidend op de aanklacht die inmiddels bij alle door toebehorende organen bekend was.

'Nee geen officieel nieuws. Ik heb vandaag wel een of ander vaag mailtje gekregen.'

'Je hebt wat?'

'Een mailtje van een meisje die beweerd ook slachtoffer te zijn geweest van Joost. Via via heeft ze gehoord dat ik een aanklacht ingediend heeft en ze wil met me afspreken omdat ze zich wellicht bij mij wil aansluiten.'

'Is dat wel zo'n slim plan' peinsde Kjell. 'Iedereen kan die mail gestuurd hebben. Straks is het één of andere gek of misschien is het wel Joost die wraak wil nemen.'

'Maar stel dat het wel écht iemand is die ook slachtoffer is geworden van Joost. Dan staat mijn verhaal zoveel sterker.'

'Je gaat niet alleen met haar afspreken' klonk Kjell zijn stem resoluut. 'Misschien kan ik volgende week een dagje richting Amsterdam rijden en dan spreken we samen af.

Aya schudde haar hoofd. 'Dat is heel lief Kjell maar volgende week kan te laat zijn als de aanklacht deze week al wordt bekeken.'

De blik in Kjell zijn ogen gaf aan dat hij het er absoluut niet mee eens was maar probeerde achter Aya haar keuze te staan.

'Ik heb morgen met haar afgesproken.'

Kjell trok zijn mond open om iets te zeggen maar Aya schudde haar hoofd.

'Nourdin gaat met me mee dus wees gerust. De knokploeg staat klaar mocht het mogelijk zijn.'

Kjell schudde zijn hoofd. 'Ik wil die gast nog altijd een knal voor zijn kop geven. Wat bezielt hem om jou op die manier aan te raken.'

Aya haalde haar schouders op. 'Ik weet het niet sommige mensen denken nu eenmaal dat ze boven anderen staan.

'Onbegrijpelijk' vond Kjell.

'En school?' vroeg Kjell. Nadat Aya haar officiële aanklacht had ingediend werd ze direct bij het hoogste orgaan van de Universiteit geroepen. Ze vroegen haar wat haar had bezield om onterecht een aanklacht in te dienen tegen een dokter die al jaren studenten succesvol had begeleid. In tegenstelling tot wat het ziekenhuis bij Joost had gedaan werd zij wel direct geschorst. Ze moest haar studentenpas inleveren en was niet langer mee welkom totdat het onderzoek volledig afgerond was.

Aya had de man aangekeken alsof hij gek was. 'Heeft u een dochter?' had ze vervolgens gevraagd waarop hij ja had geknikt. 'Zou u ook zo hebben gereageerd als zij zo'n aanklacht wilde indienen?'

De man had stilletjes voor zich uit gestaard waarna hij zich vervolgens weer tot Aya richtte. 'Ik zorg ervoor dat je de lessen online kan volgen. Wat betreft de stage kan ik nu nog niets voor je betekenen.'

Dat was oké. Ze was er namelijk nog niet aan toe om terug te gaan naar dat ziekenhuis waar ze Joost tegen kon komen of welk ander ziekenhuis dan ook.

Ze had de man bedankt en had vervolgens het Universiteitsgebouw verlaten.

'De lessen zijn online prima te volgen' antwoordde ze op Kjell zijn vraag. 'Ik mis alleen het contact met andere studenten. En zes uur per dag naar dat schermpje staren is intens.'

'Snap ik. Hopelijk wordt het snel anders.'

Aya knikte haar hoofd. 'Ik kan niet wachten om weer een normale student te zijn.'

De deur ging open waarna Donyell binnen kwam. De aanvaller probeerde op het schermpje te kijken maar Kjell wende deze af. Als antwoord daarop schreeuwde Donyell 'HOI AYA' door de kamer.

'Hoi' riep Aya vervolgens terug.

'Snurkt hij bij jou ook altijd zo?' vroeg Donyell zich hardop af. Direct gooide Kjell een kussen zijn kant op.

'Ik snurk helemaal niet.'

'Soms een klein beetje' giechelde Aya.

'Wat? Dat heb je nog nooit gezegd.'

Aya haalde haar schouders op. 'Ik vind het niet erg. Het is wel schattig.'