Hou Je Me Vast

Hoofdstuk 32.

"Nogeen dingetje voordat je van me af bent"

Zenuwachtig wachtte Aya haar vriend op in de fysio ruimte. Ze moest hem nog zien voor de wedstrijd. Haar hart bonsde in haar keel terwijl ze op en neer ijsbeerde. Haar gedachten waren volledig in beslag genomen door het nieuws dat ze hem moest vertellen.

Als er nu geen file had gestaan dan was ze hier eerder geweest en had ze tijd gehad om de juiste woorden te zoeken. Maar waarschijnlijk had ze dan ook nog steeds niet geweten wat ze moest zeggen. Want hoe vertelde je nou dat je zwanger was.

De deur ging open en Kjell stapte vrolijk lachend naar binnen. Toen hij zijn vriendin zag staan veranderde die uitdrukking.

'Aya' riep hij terwijl hij de laatste meters overbrugde en haar in zijn armen nam. Nadat hij haar weken niet vast had kunnen houden voelde dit hemels. Hij snoof haar geur op en drukte een kus in haar haren.

'Wat doe je hier? Alles oké? Jurgen zei dat je in de file stond en toen dacht ik dat ik je pas na de wedstrijd te zien zou krijgen.'

Aya glimlachte. 'Dat klopt. Maar ik moest je nog zien voor de wedstrijd begint.' Haar stem trilde zachtjes.

Kjell keek haar bezorgd aan. Zijn ogen doorgronden haar blik. Er was iets aan de hand. Dat moest bijna wel. Ze keek veel te nerveus. Terwijl hij juist met die halve finale degene zou zijn die nerveus moest kijken.

'Wat is er aan de hand, Aya' vroeg hij voorzichtig.

Aya slikte even nam toen een diepe ademhaling. 'Kjell, ik ... Ik ben zwanger,' fluisterde ze, haar stem bijna onhoorbaar boven het geluid van haar bonzende hart.

Kjell's ogen verwijdden zich van verassing terwijl hij haar woorden probeerde te verwerken. 'Zwanger?' herhaalde hij, zijn stem gevuld met emotie. Hij was uitzinnig dat hij Aya voor de wedstrijd nog te zien kreeg en hier stond ze dan onzeker maar even mooi als altijd terwijl ze een stukje van een toekomst samen liet zien.

'Maar dat is toch geweldig nieuws?' vroeg hij haar zachtjes terwijl hij haar optilde en op de massage tafel zette. Haar benen spreidde hij iets zodat hij er tussen kon staan.

'Ik heb altijd al een gezin met jou willen stichten' vertelde hij haar terwijl hij een lok haar uit haar gezicht haalde en een kus op haar wang drukte.

Aya knikte langzaam. 'Ja het is geweldig nieuws. Ik wist alleen niet hoe je zou reageren. Ik was bang dat je het te vroeg vond' bekende ze onzeker.

'Het is nooit te vroeg om mijn toekomst met jou te beginnen Aya. Dit verandert alles. Maar op de beste manier mogelijk. Ik zal er voor jou en ons kind zijn.' Aya keek omhoog en zag daar de vertrouwde blik in Kjell zijn ogen. Zijn knappe gezicht zorgde ervoor dat haar lippen omhoog krulden.

'Je bent de beste' fluisterde ze terwijl ze een kus op zijn lippen drukte. Kjell beantwoorde de kus en streek voorzichtig over haar nu nog platte buik.

'Nee jij bent de beste' vertelde hij haar.

'Die wedstrijd straks kan me gestolen worden als we verliezen, zolang jij er maar op het einde bent.'

Hij glimlachte en schudde zijn hoofd. 'Of eigenlijk jullie twee.'

'Je moet je klaarmaken voor de wedstrijd' vertelde ze hem beseffend dat hij niet veel tijd meer zou hebben.

'Ik weet het' verzuchtte hij. Het liefste bleef hij hier de hele avond met haar staan. Maar hij had een halve finale te keepen. En kijkende naar de tegenstander en hun aanvallende voetbal zou hij nog veel te doen hebben ook.

Een uurtje later was het zo ver. De spanning hing zwaar in de lucht terwijl de halve finale van het EK voetbal tussen Nederland en Duitsland op zijn hoogtepunt was. Het stadion brulde van opwinding terwijl beide teams op zoek waren naar dat ene doelpunt wat een plek in de finale zou opleveren.

Iedere keer wanneer de bal op de Duitse helft was, voelde Kjell de druk op zijn schouders. De eerste helft was saai geweest waarbij er nauwelijks aanvallen waren geweest en ook de tweede helft leek niet heel bijzonder. Toch hield Kjell zijn ogen gefocust op de bal. Een aanval op de Duitse helft zou namelijk gevolgd worden door een aanval op de Nederlandse helft. En dus hield hij gefocust het spel op het veld in de gaten. Iedere beweging van de Duitse aanvallers bestudeerde hij goed zodat hij op tijd kon reageren mocht dit nodig zijn.

Beide partijen hadden al bijna rekening met een verlening. Ballen werden namelijk snel uit getrapt en de coach zat al druk te overleggen met zijn assistent over de in te brengen spelers. Dit veranderde in de laatste minuut toen Memphis Depay namens Nederland door de verdediging van Duitsland brak met een snelle counter-aanval. Een perfect geplaatste voorzet belande bij de voeten van Steven Berghuis, die met een krachtige trap de bal in het net deed belanden. Het stadion barste los in gejuich terwijl Kjell aan de andere kant van het veld zijn armen in de lucht stak.

Dit kon bijna niet meer mis gaan. Hoeveel minuten hadden ze nog te gaan? Vijf misschien?

Hij had het echter mis. De vreugde was van korte duur toen de scheidsrechter in de laatste seconden van de wedstrijd een strafschop toekende aan Duitsland na een overtreding van Matthijs de Ligt. En dat terwijl juist deze speler al een gele kaart op zak had. Het benutten van de strafschop zou dan ook betekenen dat Nederland de verlenging in zou moeten gaan met een man minder.

Terwijl de Duitse aanvaller zich klaarmaakte om de beslissende penalty te namen, voelde Kjell de druk op zijn schouders.

Waar het moment maar minuten duurde leek dit voor hem wel uren. Allerlei gedachten raasden door zijn hoofd. De penalty's die hij talloze keren had geoefend op de trainingen. Hoe Aya hem nog geen twee uur geleden vertelde dat hij vader ging worden en hoe hij vroeger altijd met Zayd "wie scoort is keep" speelde. Die laatste gedachte deed hem denken aan dat ene zinnetje in de brief die Zayd aan hem had gestuurd.

~Nog een dingetje voordat je van me af bent. Bij de eerst volgende keer dat je een belangrijke penalty moet tegenhouden, kies dan voor links. Als ik vanaf hierboven er ook maar een klein beetje invloed op heb zal ik zorgen dat hij die kant op uit gaat~

Maar was het dan zijn links of links voor de Duitse aanvaller? Verdorie dit was weer typisch Zayd om dit zo te schrijven dat hij er nog steeds niets mee kon

Hij ging voor zijn links want de brief was aan hem geschreven. Dat was logisch toch?

Maar hoog of laag? Moest hij hem uit de hoek tikken of naar beneden duiken?

De meeste spelers gingen in zo'n stressvolle situatie voor een lage penalty omdat een hoge penalty veel risicovoller was en daarmee had Kjell zijn beslissing gemaakte hij koos om te duiken naar de linkerhoek.

Met zijn hart bonzend in zijn keel stond Kjell klaar, zijn focus scherp gericht op de aanstormende speler. Met een krachtige sprong wierp hij zichzelf naar de linkerhoek van het doel, zijn handen uitgestrekt in een wanhopige poging om de bal te stoppen.

Het moment leek een eeuwigheid te duren, maar op het laatste moment tikte Kjell met de toppen van zijn vingers de bal weg. Een kreet van vreugde kwam uit zijn keel terwijl hij de redding van zijn leven maakte.

Zijn teamgenoten omhelsden hem, het stadion explodeerde vol met Nederlandse fans en Aya keek vol trots toe hoe Kjell met een glimlach een hartje in haar richting maakte en vervolgens met zijn vingers naar boven wees. Alleen zij wist dat dit het moment was waarop hij Zayd bedankte.

De wedstrijd eindigde met een overwinning voor Nederland maar voor Kjell en Aya was deze wedstrijd zo veel meer. Het was de redding geweest die Kjell maakte met zijn eerste kind in gedachten, terwijl zijn boezem vriend hem de juiste richting in stuurde en dat terwijl zijn vriendin op de tribune toe keek.

Deze overwinning was Kjell zijn leven samengevat. Het maakt niet uit wat er in je leven gebeurd met de juiste personen om je heen zorg je ervoor dat alles weer op z'n plek valt.