Hou Je Me Vast

Hoofdstuk 26.

"Wil jij haar rots in de branding zijn"

'Gaat het?' Kjell schoof een mok met thee naar Aya.

'Ja. Denk ik.' Aya glimlachte voorzichtig.

'Heb je nog een beetje kunnen slapen?'

'Ik kwam moeilijk in slaap maar heb uiteindelijk nog wel een paar uurtjes gelegen, jij?'

'Ik heb daar een paar uurtjes gelegen toen ik merkte dat jij in slaap was gevallen.' Kjell wenkte naar de bank. Hij had eerst naast het bed van Aya gezeten. Hij wilde en kon haar namelijk niet alleen laten terwijl ze zich al zo in de steek gelaten voelde.

'Je had niet op de bank hoeven liggen' klonk Aya haar stem zachtjes.

'Ik zou daar sowieso gelegen hebben. En na gisteren leek het me verstandig dat je even helemaal geen man in je bed hebt.'

Aya glimlachte traag. Ze mistte dit aan Kjell. Dat hij haar begreep zonder dat ze ook maar één woord gezegd had.

'Wil je iets te eten? Er zijn croissantjes gehaald en het lukt me vast ook wel om yoghurt met muesli te bereiden.'

Aya schudde haar hoofd. 'Nee, ik ben oké met alleen thee nu.'

Kjell knikte. Hij vond het lastig en nam het zichzelf kwalijk. Hij had gezien dat Aya zich niet op haar gemak voelde in dat ziekenhuis maar hij had haar nooit gevraagd waarom niet. Als hij dat nou wel gedaan had, dan was dit alles nooit zover gekomen.

Aya schoof haar thee voor zich uit en stond op uit de stoel.

'Ik ga me aankleden.' Ze trok de knalroze badjas nog iets verder over haar schouders om vervolgens naar de boven verdieping van het huisje te lopen.

Direct werd de leeggelaten plek in beslag genomen door Posie.

'Wanneer ga je me vertellen wat er aan de hand is met mijn beste vriendin?' verweet ze Kjell.

'Is dat niet iets wat je beste vriendin zelf aan je moet vertellen?'

'Dat doet ze niet omdat ze om één of andere reden dit weekend niet voor me wil verpesten, maar ik zie dat er wat met haar aan de hand is. Haar rode ogen verraadden dat ze gehuild heeft en Aya huilt nooit.'

Kjell wist precies wat de reden van Aya was om niet met Posie te praten. Die reden legde op dit moment met een bezorgde een arm om Posie heen en zou over iets minder dan drie uurtjes op één knie neervallen.

'Ze verteld het je wel wanneer ze daar aan toe is' probeerde Kjell Posie gerust te stellen.

De roodharige nam daar duidelijk geen genoegen mee.

'Is het ernstig? Moet ik me zorgen maken?'

Moest ze dat?

'Zie je wel dat het ernstig is!' riep het meisje direct uit toen Kjell dit niet meteen ontkende.

Kjell zond Noussair een blik dat hij zijn vriendin in het gareel moest houden maar Noussair haalde enkel zijn schouders op.

'Ik ben hier niet de persoon om dit aan jou te vertellen Posie' antwoordde Kjell nu lichtelijk geïrriteerd.

'Oh nee. Ga je dit geheim ook eerst ruim een half jaar voor je houden? Net al dat Zayd je heeft gevraagd of je Aya haar vriendin wilt zijn?'

'Oh dus zo is het volgens jou gegaan? Ik en Aya waren alleen maar samen omdat Zayd dat aan mij gevraagd heeft? Geloof me Posie als ik zeg dat je er compleet naast zit.' Kjell schudde zijn hoofd en had zin om het complete ontbijtservies door de kamer heen te slingeren.

Noussair zag de uitdrukking op Kjell zijn gezicht en besloot dat het nu misschien toch tijd was om in te grijpen.

'Misschien moet je dit tussen hen laten tijger?'

Posie schudde de arm van Noussair van haar schouder en zond hem een nijdige blik.

'Volgens mij heb ik wel het recht om te weten wat zijn bedoelingen zijn met mijn beste vriendin.'

Kjell trok een stoel naar achteren en ging erop zitten.

'Mijn bedoelingen?' Hij schudde langzaam zijn hoofd. Hij snapte niet dat iemand ook nog maar één seconde kon twijfelen over zijn bedoelingen aangezien het voor hem al zo lang duidelijk was.

'Wist je dat ik al heel lang gek op haar ben?' Kjell glimlachte traag terwijl Posie haar hoofd schudde.

'Maar dan ook echt heel lang. Misschien al wel vanaf het eerste moment dat ik bij haar thuis kwam.'

Posie haar mond viel open maar er kwam geen woord uit.

'Soms besef je alleen niet dat je beter direct open kaart kan spelen en niet moet wachten tot er een moment zich voortdoet dat alle puzzelstukjes in één vallen. Dat moment kan namelijk wel nooit komen' zei hij schouderophalend.

'En toen was er die brief. Waarin Zayd me smeekte of ik voor Aya net zo'n goede vriend wilde zijn als ik voor hem was geweest. Hoe kon ik hem dat nou weigeren.'

Kjell schudde zijn hoofd. 'Ik probeerde die vriend te zijn maar ik heb altijd al meer gevoeld dan enkel vriendschap en dus faalde ik in de enige belofte die Zayd ooit van me gevraagd had.'

Hij keek even voor zich uit alsof hij zich geen raad wist en dat was eigenlijk ook wel zo.

'Wat mijn bedoelingen zijn nu ze die brief gelezen heeft en zelf haar conclusies daar uitgetrokken heeft? Ik heb werkelijk geen idee Posie? Als jij een idee hebt dat mag je het me vertellen. Momenteel probeer ik voornamelijk de vriend te zijn die Zayd wenste dat ze had. Hopelijk kan ik hier en daar een glimp zien van Aya op haar best. Je zult haar zelf moeten vragen wat er met haar aan de hand is want ik ben geen verrader.'

Kjell stond op van zijn stoel om naar het strand te gaan. Hij moest echt even een frisse neus halen. De stem van Aya die zijn naam riep liet hem echter stoppen.

Ze stond boven aan de trap in nog steeds die enorm zachte roze badjas. Zijn blik verzachtte direct toen hij haar gezicht in zich op nam

'Meende je dat wat je net zei?

'Ieder woord.'

Aya's lippen krulden omhoog terwijl ze met twee treden tegelijk de trap afstormde om zich in Kjell's armen te werpen.

'Waarom heb je me dat nooit eerder verteld?'

'Omdat ik een enorme sukkel ben.' Kjell schudde langzaam zijn hoofd en kuste haar voorhoofd.

'Het is oké. Ik was ook niet echt benaderbaar' vond Aya terwijl ze haar hoofd tegen Kjell zijn borst vleide en nu zijdelings naar Posie keek.

'Nu ik toch mijn excuses aan het aanbieden ben. Sorry Posie dat ik je nog niets verteld heb maar het is nou niet bepaald dat ik er trots op ben dat ik al maanden lang ongewenst aangeraakt wordt in het ziekenhuis door één van de artsen.'

Opnieuw viel Posie haar mond open. 'Wat verschrikkelijk Aya.'

'Ik weet het. Maar het is voorbij. Ik ga daar niet meer naar terug. Dan maar nog een extra jaar overnieuw doen.'

Posie glimlachte trots en liep op haar beste vriendin af waarna ze haar armen om de van Aya en Kjell heen sloeg.

'Nu jullie toch bezig zijn met een groepsknuffel wil ik ook wel mee doen.' Noussair rende naar hen toe en maakte er een echte groepsknuffel van.