මේ ගැන මහත්තයාගේ ගෙදරින් දන්නවද....."
"හ්ම්...ඔව්...මම බැන්ද දවසේම ගෙදරට කිව්වා...ඇයි අප්පච්චි හිතුවද මම බොරු කාරයෙක් කියලා...."
"එතකොට දැන් ඔය දරුවගේ ගෙදරින් මේකට කැමති වුනාද....."
" අකමැති වුනා කියලා දැන් කරන්න දෙයක් නෑනේ...මම බැදලා ඉවරයිනේ....ඒ නිසා ඒ ගැන හිතන්න එපා..."
" ඉතින් ඔය දරුවගේ ගෙදරින් අපිට ප්‍රශ්නයක් දැම්මොත්..අපි කොහොමද ඔය මහත්වරු එක්ක හැප්පෙන්නේ...අපි දුප්පත් මිනිස්සු "
"මගේ දෙවල්වට මගේ ගෙදර කවුරුත් ඇගිලි ගන්නේ නෑ...එහෙම වුනත් යුග් රකින්න මම ඉන්නවා...ඒ ගැන හිතන්න එපා...අප්පච්චිට තියෙන්නේ නංගිගේ දෙයක් බලන් ඉන්න , හැබැයි අතපය ඉස්සිලි බෑ හරිද .මගේ වචනේ කෙලින්...ආයේ වංගු නෑ..."
එතනින් එහා කෑම කාලා ඉවර වෙනකන් එතනින් එහාට කිසි කතා බහක් නැ...අයියලා දෙන්න යන්න ඔනේ කියලා යනකොට මම හිතන්නේ මහත්තයත් යන්න ඇති...
කාපු බිපු පිගන් ටික හොදලා වලන් ටික හෝදන්න හැදුවේ අම්මට මහන්සියටම නින්ද ගිහින් තියෙන නිසා... අප්පච්චිත් නිදි ඇති... මාත් එක්ක වචනයක්වත් තවම කතා කරන්න ආවේ නෑ .බයත් හිතෙනවා හෙට දිහාට කට ගොන්නක් බීගෙන ඇවිත් අඩවුවක් අල්ලයි කියලා...
" යුග්......"
"ආ....මම කුස්සියේ මහත්තයා "
එයා ගිහින් නෑ...එයාට කුස්සියේ කිව්වේ එයාට තවත් හන්ගන්න දුප්පත්කමක් මට ඉතුරි නැති නිසා එනවානම් ඇවිත් බල්පුදෙ ඊට පස්සේ මාව එපානම් එපා කියලා යයිනේ..මට බොරු බලාපොරොත්තු දෙන්නේ නැතුව....
" තවම ඇස් කරනවද....ගෙදරට වතුර අරන් නැද්ද යුග්..."
"නෑ..මහත්තයා , මෝටරේ කොයිල් එක කැඩිලා ...ඒක හදන්න යන්න වෙලාවක් නෑ...ඒකයි...ටැප්ලයින් ගන්න තරම්...වත්කමක් ඒ දවස්වල තිබ්බේ නෑ..."
එයා එනකොට මම කලෙන් වතුර දාගෙන වලන් හෝදන ගමන් හිටියේ....
" හ්ම්..එහෙමද...අපි ඒක හෙට බලමු...වරෙන් යන්න මට නිදි මතයි බන්..ඒ වගෙම මහන්සි "
"මහත්තයා....ඔයා මෙහේ නවතින්නද යන්නේ..."
"ඇයි මට බැරිද...මම තමුන්ගේ මනුස්සයා වෙලත්..."
YOU ARE READING
Spring Of Life
Non-Fictionකුණාටුවක් ලෙස ආ වස්සානය......... වැහි නොමැති කතරකට බට කුණාටු වර්සාව .......❤❤❤
