" මහත්තයා .... ඔයා නිදි ද..."
" නෑ යුග් කියන්න ..."
" ඔයාගේ අප්පච්චි කොහොම කෙනෙක් ද....අක්කා..."
" තාත්තා නපුරුයි මම වගේ... හැඩ රුව වුනත්..අක්කා... අක්කා අම්මා වගෙ ගති ගුණ... ඇයි...."
" එයාලා මට කැමති නෑ නේද මහත්තයා .... අප්පච්චි මාව එල....."
" උබේ මහත්තයා ඉන්නවනේ... ඌ මැරිලා නෑනේ... ඉතින් ඇයි උබ බය වෙන්නේ ආ... එලවව්වොත් උබවටි දඑඋ පැටියයි අරන් මාත් මේ ගෙදරින් එලියට බහිනවා..."
" එපා නේද... අපි එහෙම වුනොත් එතකොට බලමුකෝ මොකො වෙන්නේ කියලා ... "
" හ්ම්... මගෙ යුග බබාට අමාරුයි ද...නෑ නේද ..."
" එහෙම කියන්න අමාරුවක් නෑ මහත්තයා , අම්මා කිවා මාස තුන පනින කන් ටිකක් අමාරුයි කියලා... "
"මේ ඉන්නේ දුවෙක් වුනත් පුතෙක් වුනාත් අප්පච්චි හරි ආදරෙයි දරුවෝ.... පුතෙක් වෙනවට තමා මම ගොඩක් ආසා...දුවෙක් නම් කොල්ලෙක් වගෙ දුවෙක් වෙන්න පිරිමි ශක්තිය අරන් ඉපදෙන්න මගෙ මැණික .....
යුග්..ඔයත් දැන් නිදා ගන්න මැණික ... වැඩිය කන්නේ බොන්න නැති නිසා ඇග වෙහෙස වැඩි වෙයි.... කෝ එන්න තුරුලට...."
මම එයාට තුරුල් වෙලා නිදා ගත්තේ.මට මේ ලොකේ තියෙන ආරක්ෂාකාරි එකම තැන මේ අත් දෙක නිසා...අපේ අනාගතේ කොහොම වෙයිද කියන්න දන්නේ නෑ... එත් මට මැරෙනකන් මෙහෙම ඉන්න ඔනා එච්චරයි ...
පහුවද පාන්දරම නැගිට්ටේ වමනෙට ආපු නිසා වෙනකොට එයා මගෙ පස්සෙන් ඇවිත් මගෙ කොන්ද අත ගගා ඉන්නවා..කොන්ද අත ගානව ඔලුව අත ගානව...මට දුකයි... එයා ඒ තරම් ආදරෙන් මාව බලා ගනිවී කියලා මම හිතුවේ නෑ...
" ටිකක් ඇල වෙලා ඉන්න මම කිරි එකක් හදාගෙන එන්නම් "
"මාත් එන්නම්...පැටියට ඔයා අස්සේ ඉන්න ඕනේලු අප්පච්චි හ්ම්..."
" ඒ ...ඒ..ඔහොම හුරතල් වෙන්න එපා යුග්... උබව යට කරන්න බැ බන් මට දැන්... "
අනේ ඉතින් ඇහැක් ගහලා කියපු එක.... එයා හිනාවෙන්නේ බොරුවට කියලා මම දන්නවා . ඒ මාව සතුටින් තියන්න ඕන නිසා මිසක් නැතුව එයා සතුටින් නෙවෙයි ...එයාට මේ වෙලාවේ තියෙන එකම සැනසිම දරුවයි මායි කියලා මම දන්නවා...
YOU ARE READING
Spring Of Life
Non-Fictionකුණාටුවක් ලෙස ආ වස්සානය......... වැහි නොමැති කතරකට බට කුණාටු වර්සාව .......❤❤❤
