" මේ ඔයා හදිසියේ වත් මම එහෙම කරානම් මොකො මට කරන්නේ... යන්න දෙනවද...."
" මර## ඊට පස්සේ හංගනවා.....මගේනම් මගේ විතරයි , මට වෙනකෙනෙක් ඕනේ නෑ වගෙම තමුසේට තව එකෙක් ඕනිත් නෑ ..උබ මැරෙනකන් ම මගෙම විතරයි ......"
" මම හිතුවේ කන අත ගායි කියලා..."
" අපොයි මම ඒ තරම් නපුරුදු බන්... අන අත ගන්නේ නෑ..කෙලින්ම බෙල්ල... දරුවා ඉන්න නිසා ඒකා එලියට එනකන් ඉන්නවා..ඌබේ වැරදිවලට මගෙ පොඩි එකා පලි නෑනේ..."
" ආ..ඇත්තට මාව මරලා මොකා එක්ක පවුල් කන්නද දන්නේ නෑ... ඕවාට එන්න එපා හරිද හ්ම්ක්... අර ඔයා මට දුන්නයි කියපුවා වාහම ආයෙම ගන්න... මට එපා ඒවා...."
මම එයාට එහෙම කියලා ඇදේ ඉද ගත්තා....
" ඇයි ඒ... "
" ඇයි ඒ කියන්නේ මට එපා...."
"හේතුව..."
"මම දන්නවා...ඔයා හදිසියේ කකරදරයක් වුනොත් මට ජිවිතේ ඉස්සරාහට අරන් යන්න ඕන නිසා ඒ දෙවල් මට දුන්නේ කියලා...ඒත් මට එපා... ඔයා නැති ජිවිතේ මට කිසි දෙයක් වටින්නේ නෑ....දවසක ඔයාට ඕනීනම් අපේ පැටවුන්ට ඔයාගේ දෙවල් ලියලා දෙන්න... ඔය හිත විතරක් ම මගෙ නමට සදහටම පවරලා... මට ඒ ඇතී..."
" මගෙන් උබට අවංකවම මොනවද ඕනේ යුග්..."
" ආදරෙයි, රැකවර්ණයයි, ඔයාගේ අයිතියයි...ඔයාගෙන් දරුවොයි විතරයි ...."
" ඊට මොකුත්ම එපාද රත්තරන් "
"එපා... මන් ඔයාගේ නම් .ඔයා මන් ගැන හොදට හොයලා බලනවානම් අඩුපාඩුවක් කරන්නේ නැත්තම්...මට ඇයි වෙන දෙවල්.... "
" දන්නවද යුග්...මම හිතුවා එක දවසක මගේ දේපළ සල්ලි නිසා දවසක උබේ ඔලුව ඉදිමෙයිද කියලා... මාන්නයක් ඔලුවට ගහයිද කියලා... බට්.... මගෙ යුග් ගොඩක් වෙනස්..."
"සල්ලි තාවකාලිකයි මහත්තයා , මගේ අප්පච්චි එයාගේ ආදරෙ මට දෙන්නේ නැතුව ඉන්නකෝ මම විදපු දුක... එක්ක බලද්දි ඒ වගේ ආදරයක් ලබන්න පින් නැති මට ඔයාගේ ආදරේ මහා මෙරක් ..ඉතින් මට වටින්නේ ආදරෙ මිසක් සල්ලි නෙවෙයි මහත්තයා ...."
" හ්ම්... එහෙනම්... අපි වැඩක් කරමු...."
"මොකක්ද..."
YOU ARE READING
Spring Of Life
Non-Fictionකුණාටුවක් ලෙස ආ වස්සානය......... වැහි නොමැති කතරකට බට කුණාටු වර්සාව .......❤❤❤
