" මම නාකී නෑ..උබට වඩා වයසයී... හ්ම්... ඒත් ඉතින් මේ හිත ගොඩක් තරුණයි බන්... මේ මාස ටික ඉක්මනට ගෙවිලා යනාවනම්..."
" ඇයි......"
" ළිං පතුලට හබල් ගාන්න...."
" අනේ අප්පා... හ්ම්ක්...."
" ඇයි ඇයි... උබ ආස නැද්ද... ඇත්ත කියපන්... "
" අනේ මන් දන්නේ නෑ..."
" අනේ උබේ බොරු ලැජ්ජාව... උස්සන් ඉන්න පුලුවන් ... දැන් ඇබරෙනවා... දෙන්නා අල්ලපු අඩව්ව හොදයි කියන්න ප්‍රතිඵල නිසා කට්ටියම දැනගනි...මෙයා පොඩ්ඩක් ලොකු වෙනකන් ඉන්නකෝ...."
" මහා පුදුම කට්ටක් තියෙන්නේ අප්පා..."
" උබ ගාව විතරයිනේ රත්තරන් ... අපි යමු දැන් රෑ වුනා..."
" තව ටිකක් ඉමු....හාද...මහත්තයා "
" ඇයි මගෙ රත්තරන් ...."
" මෙතන තියෙන නිදහස ගෙදර නෑනේ..."
" හ්ම්...."
මම එහෙන්ම එයාගේ උණුහුමට ගුලි වෙලා හිටියා...පැය දෙකක් විතර හිටපු අපි ගෙදර එන්න ආවා....එයා අද හරි නිදහසේ ඉන්නවා වගෙ පේන්නේ...
" ආ..මේ අපේ දිසානායක මහත්තයාගේ පුතානේ... සෙතික කොලුවත් ඉන්නේ..."
" ආ...මේ මුදලාලි මාමානේ....ඉතින් කොහොමද "
" වරදක් ඈ මහත්තයා , හොදින් ඉන්නවා... කොහෙද මේ රෑ යාමේ වැව් ලග ..."
" අපි දෙන්නා පොඩ්ඩක් ඇවිදින්න යන්න කියලා ආවා මාමා..."
" හ්ම්...ආරංචි වුනා වුණ දෙවල් ...හැමදෙම.හොදින් විසදුනානේ...ඒ ඇති... මහත්තයා තාත්තා කෙනෙක් වෙන්නලු නේද...."
මම හිනා වෙලා බිම බලා ගත්තා
" හ්ම්..ඔව්... "
" හ්ම්..අනේ වාසනාවන්... සෙතික පුතේ පරිස්සමෙන් ... මම මෙහෙම කිව්වා කියලා මහත්තයා අමනාප වෙන්න තරහා ගන්න එපා... පුලුවන් නම් මේ කොල්ලා ඔය ගෙදරින් අරන් යන්න මහත්තයා "
" ඇයි මුදලාලි මාමේ ඒ...හේතුව සාධාරණයි නම් කරන්න පුලුවන් ...."
" මහත්තයා , ඔයාට අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නෑනේ.. ඔය ගේ ඇතුලේ මිණි දෙකක් මැරුණා... අනික පොඩි ළමයි දෙන්නෙක්... එකෙක් නෝනාගෙ බඩේ ඉද්දි ,අනිත් දරුවා වුනත් අත දරුවා... එහෙවු එකේ ඔය ගෙදර වස් ඇති අපේ මහත්තයා ,
YOU ARE READING
Spring Of Life
Non-Fictionකුණාටුවක් ලෙස ආ වස්සානය......... වැහි නොමැති කතරකට බට කුණාටු වර්සාව .......❤❤❤
