Radyoda Aşk (B×B Texting)

44.Bölüm

"Hiç ne olduğunu sordun mu peki,Deniz'e?"

Başımı iki yana salladığımda kucağımdaki ellerime bakıyordum.

"Sormayı düşündün mü peki?"

"Aklımdan hiç çıkmıyor ki."Kafamı kaldırdığımda gördüğüm ilk şey duvara yaslanmış tekerlekli sandalyeydi."Bazen hala o dolaptaymışım gibi geliyor,hiç çıkmamışım gibi.Eskiden de nefesim daralırdı ama bu bu kadar sık olmuyordu."

"Tekrar eden travmalarda bu sıklıkla gördüğümüz bir durum.Bu sana nasıl hissettiriyor?"Elindeki kalemi masaya bıraktığında ellerini birleştirdi.Avukatın abisi olduğunu öğrendiğimden beri kişiliklerinin arasındaki farka şaşırmadan edemiyordum."Berbat."

Dudaklarımı yalayarak ıslattım."Sürekli Deniz'e ne olduğunu düşünüyorum,neden kimsenin bu konuyu konuşmadığını ve hiçbir şey olmamış gibi davrandıklarını."Panikle ellerimi havaya kaldırdım."Yanlış anlamayın,kimseyi suçlamıyorum,moralim bozulmasın diye yaptıklarını da biliyorum ama bir şeyler oldu ve bu olmamış gibi yapabileceğim bir şey değil.O etler sürekli gözümün önüne geliyor,sürekli o araba aklımın bir köşesinde ve ben şuan yürüyemiyorum.Doktorlar geçici olduğunu söylese bile yürüyemeyen bir insan buna kendini ne kadar ikna edebilir?"

"Bu düşüncelerin ve kafa karışıklığı yaşaman o kadar normal ki...Bu konuyu biriyle konuşmayı denedin mi?"

"Hayır."

Evet,Deniz'e ne olduğunu sormak istiyordum ama bunu soramazdım.Duyacaklarım beni çok korkutuyordu.Korhan'ın onu bırakmayacağını biliyordum ve Tutku bana birkaç küçük detayı çıtlatmıştı.

Olanlar korkunçtu.

"Bugün biraz Korhan hakkında konuşalım istiyorum...İsmini duyar duymaz yüzüne bir gülümseme yayıldı,seviyor musun onu?"

"Çok."dedim hiç düşünmeden.

"Bahsetsene biraz,sana göre nasıl biri?" Eline tekrar kalemi aldığında derin bir nefes verdim."Katı,"dedim aklıma ilk gelen şekliyle."yani katı olduğunu düşünüyordum ilk zamanlar.Şimdi öyle gelmiyor,içi ve dışı o kadar farklı ki.
Ben ona zamana ihtiyacım var dediğimde hiç itiraz etmedi,bu benim için şaşırtıcıydı.Beni zorlamıyor ama sürekli yanımda."

"Bu sana nasıl hissettiriyor?"

"Güzel."

Benimle konuşuyordu,mimik yapıyordu ama aslında nasıl hissettiğini göremiyordum.Bu garip hissettiriyordu.Biriyle muhabbet ediyordunuz ama kendi fikrini söylemeden sürekli size nasıl hissetiğinizi soruyordu.

Ve gerçekten de Celal Şengör'e benziyordu.

"Yanımdayken mutluyum,hayat daha yaşanılabilir oluyor o yanımdayken ama.."

"Ama?"

"Ama o bu olanlar için kendini suçluyor ve ben onun öyle hissetmesini istemiyorum..Bir şey soracağım,sizde bir gizlilik sözleşmesi imzaladınız mı?"

"Elbette imzaladım,"dedi gülerek."Ama eğer imzalamasaydım da söylediğin hiçbir şeyi ne ailene ne de başka birine söylemezdim.Rahat olabilirsin."

"Peki,tamam." Seansın bitmesi için dakikaları sayıyordum.Seans olan günlerden nefret ediyordum.
"Onu seviyorum ama zamana ihtiyacım da var,aynı zamanda da ya giderse diye korkuyorum.Ben uyurken Selçuk gelmiş,muhtemelen Korhan bunu gördü ve bunun hakkında da bir şey söylemiyor."

"Zamana ihtiyacın olması gayet doğal.Korhan'ın gitmesinden korkman hakkında biraz konuşacağım.Bu konudaki endişelerin yersiz ya da çok haklısın tarzında olmayacak bu konuşmalar.Ben sana bu endişenden Korhan'a bahsetmeni rica edeceğim.Artık bazı konular hakkında konuşmalı ve düşüncelerini ifade etmelisin."