Sina Eroğlu
"Hazır mısın?"diye sorduğumda Tutku belindeki ellerini çekerek yüzüne yasladı."Değilim galiba."
Tutku'mu o aptalın yanından alarak evimize getirmiştim.Daha fazla orada kalamazdı.Kendinde o cesareti bulması biraz sürmüştü ama o da biliyordu ki artık dönmeliydi.Furkan'ında yardımıyla evimize geldiğimizde stresi iyice artmıştı.
Tutku'nun bana gösterdiği,ağzımın yerlere kadar açıldığı o çubuğunda belirttiği gibi hamileydi.Yapılması gereken o kadar çok şey vardı ki..Elbet Tutku'da bunu biliyordu.Bu yüzden Arhan'ın arama geçmişi saçma sapan sorularla doluydu.
Telefon karıştırmak gibi bir huyum yok.Gözüm takıldı sadece.
Bir sürü arama yapmıştı ve hepsi bağımlı birinin anneliğiyle alakalıydı.
Ne kadar zamandır hamileydi ve kullandığı uyuşturucu maddeler bebeğe ne türlü bir zarar vermişti,bunu internetten öğrenemezdi.Bir doktor bulmalıydık.
Zile bastığımda hızla koluma vurdu."Hazır değilim dedim geri zekalı!"
Onu sinirlendirmek için güldüm.Ardı ardına birkaç kez daha vurduğunda kapı açıldı.Eniştemin sesini duyar duymaz ellerimi üzerinden çekti.
"Sina?Gel oğlum."
"Enişte,ben.."Birazcık zaman katmakta fayda vardı çünkü Tutku şimdi bayılacaktı.Alışması için ona süre vermeye çalışıyordum."Sana birini getirdim." Tutku, eniştemin görüş alanına girdiğinde eniştem öncelikle birkaç saniye duraksadı.Sonrasındaysa Tutku'yu öyle bir kendine çekti ki ağlayacağım sandım."Babam,"dedi saçlarını okşarken."Kızım..İyi misin kızım,iyi misin?"
"Baba,özür dilerim."
Kucaklaşmalarını izlerken onlara daha fazla alan tanımak için bir adım geri çekildim.Bu güzel bir tabloydu.Eniştem bilmesede torunuylada sarılıyordu.Bir adım daha geri çekilecektim ki eniştem kolumdan tutarak beni de sarılma çemberine dahil etti."Nereye gittiğini sanıyorsun sen?"
"Siz sarılın di-"
"Yok öyle kaçmak,sende gel."
Ponçik,tatlı bir aileymiş gibi kapıda yaptığımız sarılma ayini bittiğinde içeri geçtik.Sanki kendi evi değilmiş gibi çekingen davranan Tutku'yu anlayabiliyordum.Buradan son çıkışında cehennem gibi bir yerdi burası.Salona geçtiğinde koridorun sonundaki kutuları gördü.Teyzem toplanmaya başlamıştı ve kimse teyzeme yapma diyememişti çünkü yapılması gereken belliydi,susmak.
Önümüzde yapmamız gereken çok şey var demiştim ya,bunlardan biri de Tutku'ya Fransa meselesini söylemek olacaktı.
Teyzem sakinleştiricilerin etkisiyle uyurken eniştem Tutku'ya bir çok soru sordu.Kızını sıkıştırmak istemese de,kızını karşısında gördüğü an siniri korkusundan ağır basmıştı çünkü Tutku artık buradaydı.
Onlar konuşurken ben telefonuma bakmaya başladım.
Korhiş
Konuşma vakti geldi sanırım
evet geldi
ben
korhan ben ayrılmak istiyorum
Ne?
nasıl?
Sina.
lsşwodpwoclwoxlwo
şaka
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Radyoda Aşk (B×B Texting)
Novela Juvenil"Bak,sen ne istiyorsun ne yapacaksın bilmiyorum ama ben o programı yapacağım !"Bir elimi masaya vurarak diğer elimi yüzüne doğrulttum. Karşımdaki Korhan Bademci bile olsa ben programımı yedirmezdim. "Elinden geleni ardına koyma,benim lafımdan sonra...
