Radyoda Aşk (B×B Texting)

71.Bölüm

"Zeybik'de öldüğünde hamileydi,çok yazık.Tutku da öyle değil miydi?Bu da hikayeyi biraz trajik yapıyor tabi.Aynı son farklı hayatlar.."

Sinirlendim,öyle ki korkumdan daha ağır bastı.Ben bir şeyler anlıyordum ama anlamak istemiyordum.Gözlerim yanmaya başladığında,Deniz'de benim gibi ağlayacağımı anladı."Çok korkuyorsun değil mi?Hala çok korkuyorsun benden?"Etrafımızdan birkaç insan geçtiğinde bakışları o tarafa döndü.Bu saatte buradan çok insan geçmezdi ama denk gelmişti işte.
"Türkçe bilmiyorlar ama,"dedi Fransızları kastederek."Hal ve hareketlerinden bir sorun olduğunu anlayıp geleceklerdir."

Oturduğu yerden kalkacak gibi olduğunda fularını tutan parmaklarım gevşedi ve kumaşı bıraktı.Karşımda dimdik durduğunda yüzünü görebilmek için kafamı arkaya atmam gerekiyordu.
"Yüzümü incelediğinin farkındayım.Korhan'dan kurtulmak kolay olmadı,sevgili abiciğim biraz serttir de."

"Abi mi?"

Korhan,Deniz'in abisi miydi?

Deniz'le Zeynep nasıl evlenecekti peki?

"Sana söylemedikleri çok şey olduğunu biliyordum ama hiçbir şey söylemediklerini bilmiyordum.Senin şu kızıl afet biraz yalancı mı sanki?"

"Tutku hakkında konuşma."Bana doğru adımladığında bir adım geriledim.Bendeki cesaret bu kadardı işte,saniyeler önce boğazına sarıldığım adamdan şimdi kaçıyordum.Beni korkutmaya sadece varolmasının yetmesi de ayrı bir konuydu.

Bu adam manyaktı,bu konuda hepimiz hemfikirdik artık.

"Niye kaçıyorsun,ben senden kaçtım mı aşk olsun?Ben sana dost olmaya geldim."

Kalp atışlarımı dışarıdan duyuyordum,umuyordum ki tek duyan ben olayım.Ellerimin karıncalandığını hissediyordum,bu yüzden birkaç kez kapatıp açtım.

"Bir dakika ya," Atacağı adım havada kaldı,olduğu yerde saydı.Ellerini deri ceketinin cebine sıkıştırdığında devam etti."Sen beni gördüğüne neden şaşırmadın?Hayır öldüm sanıyordun ondan soruyorum.Hortlamadım yanlış anlaşılmasın."Bir süre kendi kendine güldü.Ortada komik olan hiçbir şey yoktu.

"Ben anladım."dediğinde içimi görüyormuş gibi hissettim.İçimi mi görüyordu yoksa ben mi çok belli ediyordum bilmiyorum ama söyledikleri doğruydu."Sen Korhan beni öldürmedi diye rahatsın.Ay üzgünüm beni öldürmeyerek katillikten kurtulamadı maalesef.Ayık ol oğlum,karşındaki adam yeraltının gözdesi."

Fularını düzelterek bana doğru bir adım saha attı."Tabi burada biraz edebi şekilde konuşmam gerekiyordu."Öksürerek boğazını temizledi."O beni öldürmedi ama sizi öldürdü değil mi?Çok yazık oldu,ne koymuş kızının adını,Zeynep mi?Ah,küçük Zeybik..Görmene çok kalmadı ya,neyse."

"Beni sınama,tamam mı Deniz?Beni sınama."

Arkasında duran tüpü yeni farkediyordum.Bankın yanında duran bir tüp vardı,burnundaki boru tüpe kadar uzanıyordu.

"Seni niye sınayayım ya?"Korkunç yüz ifadesi birden sanki kırk yıllık dostmuşuz gibi bir hal aldı.Elini cebine atarak telefonunu çıkardı ve gülümseyerek kafenin fotoğrafını çekti."Post atacağım da,gerçekten üzerine düşünülmüş bir proje."

"Sana manyak bile diyemiyorum artık.."Mırıldandığımda bir şeyler söyleyecekti fakat duraksadı.Etrafına bakındı,bir şey farketmiş gibi,birine yakalanmış gibi davranıyordu."Basıldık."
Birkaç adım gerileyerek bankın yanında duran tüpün adeta bir valiz sapı gibi olan kısmından tutarak çekti.

Bu dakikada bankın yola bakan tarafında bir araba durdu.Siyah bir minibüse benziyordu.Kapı açıldığında "Bırakalım mı eve yakışıklı?" diye sordu.