61.Bölüm

69 8 38
                                    

"Eveeet!"diye uzattı teyzem.Oturduğumuz masayı göstererek "Şimdi hepimiz burada olduğumuza göre,şükürler olsun,aile toplantımızı yapabiliriz."

Önemli bir şey konuşmamız gerektiğinde,birinin birine söyleyecek bir şeyi olduğunda,hayatımıza yön verecek bir şey olduğunda bu masaya otururur uzun uzun konuşurduk.

"Kim başlamak ister?"Sorum Tutku'yaydı fakat hiçte başlamak istiyormuş gibi durmuyordu.Gözümle 'hadi' dermiş gibi bir işaret yaptığımda ofladı."Ben başlayabilirim."dediğinde o kadar istemiyordu ki delirecektim.

"Ben,"dediğinde derin bir nefes verdi.Herkes ona bakarken konuşmak zordu elbet,biliyordum."İzmir haricinde bir yer olursa şayet rehabilitasyona tamamım."

Bazen insan düşünüyordu,ben ne günah işledim de bunu verdin bana ya rabbim!

Ben diyorum bebek bu diyor gidek.

Tamam sakin,iyi bir yerden başladı.Hamile olan sensin sanki.

"Tutku!Çok iyi bir haber bu!Annecim,biliyordum biliyor musun."

"Nereye biliyordun teyze?Bas baya herkes emindi yani."dediğimde Tutku "Bakın nasıl da geri zekalı,geç oldu ama anladık.Hadi atalım sokağa gitsin."diye mırıldanarak ağzına biraz peynir attı.
Önünde dolu bir kadeh rakı vardı ama dokunmuyordu.

Bizde aile toplantısı böyle oluyordu azizim,rakı sofrasında..

"Bana ne diyor görüyorsunuz değil mi?Geri zekalı dedi bana,görüyorsunuz değil mi?"Rakıdan bir yudum aldığımda ağzıma yayılan tat hoşuma gitti."Sende akıl olsaydı Korhan'la olmazdın."dediğinde gözlerim açıldı.

Tutku Hanım?Nedir bu cesaret?

Hepimizin bildiği üzere,bu savaş demek.

"Ay,dinime küfreden de müslüman olsa!Bana diyene bak,kiminle sevgili acaba."Tutku gözlerini kısmış bana ölümcül bakışlar atarken ben omuz silktim,Tutku beni balkondan atar korkusuyla yüzüme yansıtamasam da içimden gülüyordum.

Teyzem dudaklarına değmek üzere olan kadehi masaya bıraktı panikle."Ne?Ne sevgilisi?Ne oluyor şuan?Ay şoklardayım!"Elini alnına attı."Korhan'ın,bilmediğimiz bir kardeşi varsa ve sende onunla sevgiliysen kendimi balkondan aşağıya atarım.Yemin ederim yaparım bunu.Ben Bademci'lere bir çocuğumu kaptırdım,bir tanesini daha kaptıramam."Nefes bile almadan konuştuğunda Tutku duraksadı.

"Anne işte,hissediyor demek ki."

Teyzemle aynı anda "Hı?" gibisinden bir ses çıkardığımızda Tutku güldü."Şaka şaka." Ama şaka gibi değildi.

"Sevgili meselesi de şaka değil mi kızım?"Eniştem meseleyi ele aldığında espritüel bir şekilde sorduğu yoruya yanıt alamadığında tekrarladı."Tutku,değil mi dedim?"

"Değil.Yok valla,değil şaka reis."

"Kızım heyecan yaptırmasana,söyle hadi."

Tutku'ya döndüm."Ben söyleyeyim mi?"
Oturduğu yerde hareketlendi.Elini ayağını nereye koyacağını bilemedi bir an için."Kudurdun değil mi,kudurdun iki dakikada sen söyleyemedin diye?"

"Evet,kudurdum.O yüzden ben söylüyorum."Teyzeme döndüm."Sevgilisi var ya sevgilisi Gökhan Yadırgan."

"Ay,"dedi teyzem,sandalyeye sanki bayılırmış gibi kendini atarak."Ay bir şeyler oluyor bana.Ne basketbolcusu bitiyor,ne playboyu!"

Ben gülüyordum,sonra sinirleri bozulan Tutku'da gülmeye başladı ve bu bir hastalık gibi gizlice aramızda yayıldı.Hepimiz karşılıklı gülmeye başladığımızda -ki bunda rakının etkisi büyüktü- Tutku "Sonunda delirdiniz hepiniz değil mi?" diye sordu.

Radyoda Aşk (B×B Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin