මෙහි ඉදිරිපත් වන කතාව හා චරිත සියල්ල සම්පූර්ණ මනඃකල්පිත වේ.
කිරුලපණ හන්දියේ මෙච්චර වෙලාවක් රතු කරන් හිටපු ට්‍රැෆික් ලයිට් මුහුණත කොල වුනේ හරියට එක්කෝටි කල්පයකට පස්සේ. ඒ තරම් කඩිමුඩියේ අර සුදු ඉර ඉස්සරහා නතර කරන් හිටපු අනේක විදි වාහන පෝලීම් පිටින් හෝන් කරන් ඉස්සරහට අද්දන්න ගත්තේ.
ඉතින් අහු මුලු වලින් දාලා යන්න රෝද හතරට වඩා රෝද දෙකට ඇති වාසි ඕන තරම්.. ඒත් අර රෝද හතරේ වාහන අතරේ තිබ්බ සුදු ඇක්සියෝ රථයට නම් ඒ හැටි තදියමක් පෙනුනේ නැති තරම්.. තමන්ගේ පාඩුවේ ලේ නරක් වීමක් නැතුව ඒ වාහනය කොළඹ පැත්තට ධාවනය වුනේ පිටස්තර ලෝකේ ශබ්ධ දූෂණය ප්‍රතිරෝධය කරපු වායු සමීකරණය ඉඩ කඩ පුරා පැතිරෙන ගීත ලෝකේ විරාජිනියගේ ඉස්තරම් පද පේලියකට කන තියන්..
'ඔබ ගියාම දුක මට දී
හිරු හදිස්සියෙන් මියැදී..
ලොව සැනෙන් අඳුරේ ගිලුණි..
හිරු උමතු දුකින් දැවුණි..'
ඉතින් ඒ ඇස් අස්සේ දිලිසුනේ අර හදිසියේ මියැදුණු හිරුද? නැත්නන් සැනෙකින් අඳුරේ ගිලුනු ලෝකයද?
දන්නේ නෑ ඒත්, පද වැල් හඩගාන තාලයට සුක්කානම වෙලා ගත්ත ඇගිලි අතරේ දබර ඇගිල්ල ඒ උඩ තට්ටු වුනේ හිත ඇතුලේ තෙරපෙන අර අන්තිම පේලි අතරේ තනිවුනු උමතු දුකද කියන්න.. බෑ.. විදිහක් නෑ.. දක්ෂතාවයක් නෑ.. කිසිම ආකාරෙක හැකියාවක් නෑ.
මොකද ඒ මුනේ ඌඩ කිසිම හැඟීමක් පන ගැන්විලා තිබුනේ නෑ.. ඒ වෙනුවට නීකන්ම නිකන් සිංදුවක් රස විදින පෘථග්ජනයෙක්ගේ බැල්ම ඉස්සරහට වැටුනු තාර පාරට වැටිලා තිබුනා.. ඒත්,
'ඔබ ගියාම දුක මට දී
ඔබ ගියා කියා නොසිතී..
ඔබ ගැනම-'
සිංදුවේ ඔබ ගැනම සිහින පුරන ඉසව්වට යන්න ඒ කන් වලට වාසනාවක් ඇත්ද නැද්ද හිතන්නත් කලින් වාහනයේ බ්ලූටුත් මාර්ගයෙන් සම්බන්ධ කරලා තිබුනු ජංගම දුරකථනයට ඇමතුමක් ආවේ හරියට ඒ ඇමතුම තව දුරටත් ඒ දුකට හිත පුරා උඩු දුවන්න හරස් වුන කාලෙක වගේ..
ඉතින් කිසි අවුලක් නෑ.. ඒ ඇමතුමට උත්තර හම්බුනා.. ඒ ඇමතුම දැන් එයි දැන් එයි කියලා බලාපොරොත්තු වුන ඇස් වලින් පාරත් තිරය දිහත් මාරුවෙන් මාරුවට බලන ගමන් තිරය උඩ පත්තු වෙන නමට යටින් තිබ්බ කොල පාට තිරය උඩ දබර ඇගිල්ල නතර කරා.
