ඇත්තටම සැලකිය යුතු වෙලාවක් ගියා ඒ කිව්වේ සිංදුවක පේලියක් කියලත් අදුන ගන්න. ඉතින් ඇත්ත, කොල්ලන් විතරක් නෙවෙයි රන්ගිර සර්ත් නර්තන දිහා බැලුවේ හිම කදු යට ගිනි කදු අතරට මල් පාත්තියක් ආවේ කොහොමද කියලා හිතා ගන්න බැරුව.
ඒත් නර්තන මූලින්ම මේ පිටපත ගැන හිතන්න ගත්තේ මල් පාත්තියක් දිහා බලාගෙන නෙවෙයිද?
"ආහ් මෙහෙමයි, පිටපත ලියන්න හිතද්දිත් මට මේ කතාවට ප්‍රධාන චරිතයක් හිටියා ඒත් මට ඒ චරිතය වටේට ලියන්න කතාවක් තිබුනේ නෑ"
ඒ නර්තනගේ පැහැදිලි කිරීම.. තාම කතාවට වටාව ගොතන අන්දරය.. ඉතින් අනිත් අය කොහොම වුනත් මේසයට වාරු වුනු අත කම්මුලට තද කරන් යොහාර නම් නර්තනගේ කතාව හරි සාවදානව අහගෙන ඉන්නවා.
"ඉතින් ම්.. මං දෙයක් ලියන්න හිත හිත ඉද්දි මුලින්ම දැක්කේ මල් පාත්තියක්. පස්සේ.. මං අර කලින් කිව්ව නන්දා මාලනී මිස්ගේ සිංදුව"
"ඉතින් නර්තන කොහොමද ඔයා ඒක මේ කතාවට ගාව ගත්තේ?"
රන්ගිර සර්ත් දැන් කකුලකුත් වන වන නර්තනගෙන් ප්‍රශ්න අහනවා කිව්වොත් ඇත්තටම සර් ඒ වෙලාව නියෝජනය කරේ පන්තියේ ඉඳන් ඉන්න මුලු මහත් පන්ති ප්‍රජාවමයි.. මොකද ඇහුවේ නැති වුනාට එයාලටත් ඒක ලොකු ප්‍රශ්නයක්.
"ආහ්.. මෙහෙමයි සර් ම්.. මුලින්ම මේක මං කියන්නම් අපිට සිංදු අපි කැමති විදිහට තේරුම් ගන්න පුළුවන්"
නර්තනට ටිකක් ගොත ගැහුනා මොකද ඒ බය නෙවෙයි ඒ නර්තනගේ හිතේ සැකැබුනු ගතිය.
"ඔව් ඔව් ඒක ඇත්ත සිංදු තියෙන්නේ අසන්නාට අනුව රසය විඳින්න කොල්ලනේ.. ඉතින් ඉතින්"
"ඉතින්.. මල් පාත්තිය දිහා බලන් ඉද්දි මට මුලින් මතක් වූනේ ඒ සිංදුවේ අර මුල් පේලි ටික.. මල් කියන්නේ කාට කාට ළමයින්ටයි පාට පාට.. ඒක අහද්දි ඕනම කෙනෙක්ගේ මතකයට එන්නේ ළමයි.. පොඩි ළමයි! ඔය ගොඩක් නර්සරි වල ළමයි පවා මල් වලට ඇදගෙන ඒකට නටනවත් දෑකලා තියෙනවා.. වැඩිය ඕනේ නැ මමත් නටලා තියනවා.. ඉතින් බහුතරයක් අපි ඒ සිංදුව ළමයින්ට පූජ කරලා ඉවරයි.. හැබෙයි මං ඒක දිහා මේ පාර ටිකක් වෙනස් විදිහට බැලුවා.. හරියට ඒ ළමයි නෙවෙයි ඒ කියන්නේ මල්! සිංදුව ඒ කියන්නේ මල් ගැන.. පෙලක් ළමුන් සූවඳ ගොඩයි පෙළක් ළමුන් හරිම හැඩයි.. ඒ අර මල් පාත්තියේ තියෙන මල්.. මල් සුවඳයි වගේම හරිම හැඩයි.. ඒත් සුවඳ ගහන හැම මලක්ම ලස්සන නෑ, ඒ වගේ ලස්සන හැම මලක්ම සුවඳවත් නෑ.. මේක ස්වභාව ධර්මයේ සංසිද්ධියක්"
