Nais kong magdasal bago sumabak sa entablado
Ngunit napapaso ang bawat himaymay ng aking pagkatao
Simula't sapul ay bigo na ang kaluluwa
Ang lahat ay isinasawalang kibo at hindi iniinda
Sa sampung minutong pagkakatutok ko sa mga ilaw
Na ang pagkislap at pagpatay-sindi ay tunay na nakakasilaw
Tila sampal ang bawat naririnig na pagpalakpak
Tila dura ang bawat nakabibinging halakhak
Nais kong magdasal pagkatapos ng pagtatanghal
Ngunit manhid pa ang katawan kong pagal
Uunahin na muna ang pagtanggal ng kolorete sa mukha
Pagkatapos ay isusunod ang bukong-bukong na namamaga
Bukas, mga pakpak ko ay nais ng iunat
Nang makawala na rito sa pusaling makalat
Madilim na kukun ay pangarap na lisanin
Upang humayo at lumipad sa malawak ng papawirin
Sana bukas ay matupad na ang mga ito
Sana bukas ay ibang sayaw na ang gagawin ko
Sana bukas ay makalaya na ang mariposang bilanggo
Bukas ay magdarasal na ako, pangako.
BINABASA MO ANG
Ang Alamat ng Nagtataeng Bolpen
PoetrySapagkat ang isipa'y malikot, ang imahinasyon ay umiikot. Sapagkat ang bawat malikhaing kamay ay miminsang nababahiran ng tinta, ng saya, at ng lungkot. Isang koleksiyon ng mga tula na sumasalamin sa kapangitan, kaengotan, kapalpakan, at kagandahan...
