Pumipikit, minsa'y mapapangiti
Kasabay ng pagbuhos ng mga alaalang napawi
Tatawa ngunit maya-maya'y ngingiwi
At matutulala ng ilang sandali
Ninanais na balikan
Ngunit ang daan pabalik ay nilamon na ng putikan
Tila isang plato na ibinato sa kung saan
Na nawasak, nasira, at nadurog ang katawan
Malaking pagsisisi ang sa aki'y kumamkam
Mga mata, sa agos ng luha ay hilam
Mga ngiti at pagtawa ay tuluyan ng naparam
Nakakulong sa pusong labis na nagdaramdam
Pumipikit, mga labi'y nakapinid
Mga gunita na sana'y hindi na muling nabatid
Pagkat kalungkutan lamang ang malayang inihahatid
Sana, damdamin ay tuluyan ng magmanhid.
BINABASA MO ANG
Ang Alamat ng Nagtataeng Bolpen
PoetrySapagkat ang isipa'y malikot, ang imahinasyon ay umiikot. Sapagkat ang bawat malikhaing kamay ay miminsang nababahiran ng tinta, ng saya, at ng lungkot. Isang koleksiyon ng mga tula na sumasalamin sa kapangitan, kaengotan, kapalpakan, at kagandahan...
