" මහත්තයා ඔයා නිදි ද...."
" හ්ම්...නෑ.... කියන්න "
" ඔයාට ගොඩක් පින් මගෙ ජිවිතේට ආවාට...මේ වගෙ මාව සතුටු කරාට හැමදෙටම..."
" හ්ම්... මේවා පින් බලාගෙන කරන දෙවල් නෙවෙයි ... ආදරෙ බලාගෙන කරන දෙවල්... ඒ නිසා පින් එපා.. මගෙ ළගට වෙලා ඉන්න ඒ ඇති...."
" ඉතින් මම ආදරෙයි නේ...."
" හ්ම්... දැන් නිදා ගන්න මගෙ යුග්... ඔයාට අමාරු ඇති... කෝ ලගට එනවා..."
මම එයාට තුරුල් වෙලා නිදා ගත්තා... උදේම නැගිටින්න ඕන නෑ කිව නිසා මම ඇහැරෙන කොට උදේ 7.00ට විතර ඇති...එයා නැගිටලා උදේට කෑම හදලා... කෑම කියන්නේ සැන්විච් තමා... මම හිතන්නේ උදේට යන ඉදි අප්ප මාමාගෙන් ඉදි අප්ප අරන්....
" ගුඩ් මෝනින් යුග් බබා..."
" ගුඩ් මෝනින් මහත්තයා ,ඇයි මට කතා කරෙ නැත්තේ"
" රෑ මැදක් වෙනකන් මගෙ අතින් තැලුන උබව මහන්සි කරවන්න බැරි නිසා...."
" අනේ..."
" අනේ නෙවෙයි ... එන්න කන්න... අපිට පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනවා...."
" ඒ කොහෙද ..."
"ඇයි අඩ අඩා හිටියා නේද කතරගම යන්න ඕන කිය කියා... ගිහින් අම්මා එක්ක කතා කරගෙන එන්න....ඒ ගැන.... "
" ඔයා එනවද මහත්තයා "
" නෑ... මම කිව්වනේ නෑ කියලා... ඒ නිසා යුග් බබා ගිහින් කතා කරගෙන එන්න.. මට වැඩ වගයක් තියෙනවා..."
" අප්පච්චි ..."
" වූ ගෙදර නෑ... අනික මම ඔයාව තනියෙන යවන්නේ නෑ... දැන් ..නෑ..අන්න කියනකොටම එනවා ...චතුක එක්ක යන්න... මට වුන්ව සත පහකට ෂුවර් නැ "
උදේට කෑම කාලා අත හොදන්න යනකොට තමා දැක්කේ එයා මගෙ නමින් ඒ අතේ දාපු මුද්ද කසද ඇගිල්ලේ දාගෙන ඉන්නවා... මම හිතුවේ එයා ඒක ගලවලා ඉදිවී කියලා...එයා කියපු නිසා මම අම්මා එක්ක කතරගම යන්න කතා කරගෙන එන්න ගියා...එත් මට හිතට හරි නෑ....මම ඒ නිසා ආයෙම ගෙදර ආවේ ඒයාව කොහොම හාරි එක්කගෙන යන්න...
" මහත්තයා "
" යුග් බබා...ඔයා ගියේ නැද්ද"
" මූ ආයේ දුවගෙන ආවේ බන් ...."
YOU ARE READING
Spring Of Life
Non-Fictionකුණාටුවක් ලෙස ආ වස්සානය......... වැහි නොමැති කතරකට බට කුණාටු වර්සාව .......❤❤❤
