නෘත්‍යා... A Jikook nonfic ✔️

හතළිස් එක්වන නෘත්‍ය 🥀

අර්ජුන්..... අර්ජුන්.....

සෙන්පතිගේ කාර්යාල කුටිය වෙත කඩා පනිමින් ජග්දීශ් උස් හඬින් කතා කරද්දී ලේඛණයක හිස ගසාගෙන සිටි රාජ්කුමාර් අර්ජුන් ගැස්සී ගියා.

කුමක්ද වුණේ....?
ඇයි ඔබ කලබලයෙන් මහරාජ් ජග්දීශ්...?

ඔබ විශ්වාස කරන එකක් නෑ...
අපට මහරාජ් හමු වුණා..

කුමන...?

මහරාජ්... අපගේ මහරාජ් ශිව...

ඔහු පැමිණියා....?

ඔහු පැමිණියෙ නම් නැහැ...
නමුත්... ඔහු සිටින තැන නම් මා දන්නවා.

කුමක්ද...?
කොහේද....?

ඔබ විශ්වාස කරන එකක් නැහැ අර්ජුන්...
මහරාජ් ශිව දැන් පියෙක්.. ඔහුට ඔහුගේ පතිනිය වගේම ඉතාමත් සුන්දර දියණියක් සිටිනවා...

ඔබ පවසන්නේ නෘත්‍යා වගේ කියලද..?

ඔව්... තනිකරම ඒ දියණිය මහරාණි ගෙ කපාපු පලුව වගේ..

ඔබ කියන විදිහට ඔබ දුටුවා මහරාජ් ශිව ව... එසේම නෘත්‍යා පවා... ඒ මදිවට ඔබ දියණියකුත් දුටුවා...
හහ...
අගනා විහිලුවක් එය.

ජග්දීශ් අර්ජුන් දෙස කෝපයෙන් රවමින් නෙත් හෙලද්දී අර්ජුන් ගේ සිනහව වියැකී ගියා.

මා පවසන්නේ මුසාවක් නම්...
ගොස් නුඹගේ ම නෙත් වලින් දැකගනු..

නර්මදා සිටියෙ ඔවුන්ගේ කුටියේ කවුලුවෙන් පිටත බලාගෙන. සමනලිය ගැන නර්මදාගේ සිතේ තිබූ කෝපය පහව ගිහින් ගොඩක් කල්...
එනමුත් ඔහුගේ සිනා හඬ, අහිංසක බැල්ම වේග රිද්මයට අත් පා ලෙළවමින් සිදු කරන අග්‍රගන්‍යය නෘත්‍යය... ඒ සියල්ලම නැවත දකින්න දිනක් එළඹෙන තුරු නර්මදා බලා සිටිනවා...
අර්ජුන් කවුලුවෙන් පිටත බලා සිටි නර්මදාගෙ ඉන වටේ දෑත පටලා ගත්තා. නර්මදාත් ඒ තාලයට ම දෙපැත්තට වැණුනා.

ඔබ සතුටින් වගේ...

හ්ම්ම්..

මොකක්ද කාරණය...?
ජග්දීශ් අයියණ්ඩියගෙ පුතු එක්ක අපේ දරුවා වත් සිප් සතර හදාරන්න ගුරුදේව් ශංකර් ගෙ නිවසට යවන්න මා සිතුවා...
ඔබ මොකද කියන්නේ...?