නෘත්‍යා... A Jikook nonfic ✔️

දෙවන නෘත්‍ය 🥀

රාජස්තානයේ රාජ මාලිගය, දිව්‍ය භවනක සිරි ගෙන. තැනින් තැන දැල්වූ දීප මගින් මාලිගයේ කුටි කරා ගමන් කරන මාර්ගයන් ආලොකවත් වෙලා...

දාස දාසියන් කඩිමුඩියේ කුමක්දෝ උත්සවයකට සූදානම් වෙනවා. දාසියන් ගෙ අතෙන් ගෙත්තම් වෙන දාස්පෙති මල් වැල්, ඉනිමං උඩ නැග සිටි සේවකයන් අතින් භවනේ ඉහලින් එල්ලෙද්දී, මුලුතැන්ගේ පුරා හල්වා, පූරි, කීර් වැනි රසවත් ආහාරවල සුගන්ධය පැතිරී ගියා...

" ඉක්මනින් ඉවර කරනු ඔය කාර්යයන්.. යුවරාජ් ඕනෑම මොහොතක මෙහි සැපත් විය හැකියි.."

රාජ්කුමාර් අර්ජුන් ගේ නැගණිය ගංගා, තම අයියණ්ඩිය ගේ පැමිණීම කෙරේ සතුටු වනවාටත් වඩා යුවරාජ් ගේ නැවත ආගමනය කෙරෙහි සතුටින් සියල්ල සූදානම් කළත්,
ඇගේ වේගය ප්‍රමාණවත් මදි වූ බව කියන්නට මෙන් යුවරාජ් ගේ පැමිණීම සංකේතවත් කරමින් බෙර වයනු අසන්නට ලැබුණා.

උඩු මහලේ සිට පහත මාලයට දිව ගිය ඇය ඉතා ඉක්මනින් යුවරාජ් සහ තම සොයුරු පිළිගන්නට වුණා.

" නැවත පිළිගන්නවා යුවරාජ්.. නැවත පිළිගන්නවා අයියණ්ඩි...."

යුවරාජ් ගේ මුහුණේ සිනහ රේඛාවක් ඇඳී තිබුණේ තමා ගමනක් අවසන් කොට නැවත නිවහන වෙත පැමිණීම ඉතා උත්කර්ෂවත් අයුරින් සැමරීමට යමක් නොවුණත් රාජකීය පිරිවර කෙදිනකවත් එය තේරුම් නොගන්නා බවට තම හිතටම ඒත්තු ගෙන්වාගෙන.

ඔහුගේ උඩුකය ඉදිරියෙන් වට කිහිපයක් තාලිය ගෙන ගිය ගංගා යුවරජු ගේ පා නමස්කාර කළේ තම සොයුරු මෙන්ම යුවරාඡ් ද තමාගේම සොයුරෙක් බව සිතාගෙන..

" දීර්ඝායුෂ වේවා නැගණි.."