"အာ့"
ပေါက်စဆီက အသံလေးထွက်လာမှ သတိထားလိုက်မိတယ်။
"sorry ..ကျန့်ငယ် နာသွားလား?"
"ကိုကိုက တအားဖက်လိုက်တော့ ကျန့်ငယ်က လန့်သွားတာပါ"
"အင်း.. ကိုယ် လျော့ဖက်မယ်နော် ခဏအိပ်လိုက်ဦး ကိုယ်လဲ ခဏအိပ်ဦးမယ်"
ခေါင်းလေးညိတ်ပြလာတဲ့ သူလေးနဖူးကို အနမ်းဖွဖွလေးပေးပြီး ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးတွေအနားပေးလိုက်သည်။
ခုရောက်နေတာက ကျန့်ငယ်တို့မြို့နဲ့သိပ်မလှမ်းတဲ့ ကမ်းခြေတစ်ခုမှာ အပန်းလာဖြေကျတာ..ကလေးကို ချစ်တဲ့အချစ်တွေကိုလဲ ပင်လယ်ကြီးကိုသက်သေထားပြီးဖွင့်ပြောတော့မယ်လို့ရည်ရွယ်ရင်း ဒီခရီးစဉ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့မိတာပင်။ ကလေးကို ချစ်မိတာ သေချာသွားပြီလို့သိလိုက်ရတဲ့နေကစပြီး သူလေးကိုပျော်အောင် ဘယ်လိုထားရမလဲ သူလေးနဲ့ချစ်သူဘဝဘယ်လိုတွေဖြတ်သန်းရမလဲ တွေးရင်း တွေးရင်း ညတွေဆို အိပ်ပျက်ခဲ့တာ ကြာပြီ..Ro ဆန်ဆန်လေးဖွင့်ပြောချင်လို့သာ ဒီနေ့ထိစောင့်နေခဲ့တာ။
ဒါဟာ ကိုယ့် type မဟုတ်ပေမယ့် ချစ်ရတဲ့ ကလေးကိုအလေးနက်ထားဖွင့်ပြောချင်တာ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ရင်ခုန်သံတွေ သေချာလာတည်းက ဖွင့်ပြောလိုက်တယ် တကယ်။
^^^°°°^^^
အခန်းထဲအထုတ်တွေနေရာချပြီးတာနဲ့ သူ့လက်လေးဆွဲကိုင်ကာ နံရံမှာကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာနမ်းရှိုက်လိုက်မိသည်။
"အရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ အချစ်ရာ"
"အင်း ကျွန်တော်ရောပဲ"
"စုန့်လေး ကိုယ်မရတော့ဘူးကွာ ခွင့်ပြုတော့နော်"
ခွင့်မပြုလဲ ခုအခြေနေနဲ့ဆို ဘယ်လိုမှအလွတ်ပေးမှာလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ ဒီလူကြီးအိုဗာတွေလာလုပ်နေတယ်။သူ့အထိအတွေ့နဲ့တင် ဒီကလဲ ရူးလောက်အောင်ဖြစ်နေပြီဟာ။
ပြောရင်းနဲ့ကို သူ့လက်ကအင်္ကျီထဲလျိုဝင်လာပြီး တကိုယ်လုံးပွတ်သပ်နေတာ အရေခွံတောင်လန်တော့မည်။အောက်ကထိတွေ့နေတဲ့ သူ့အရာကြီးကလဲ အမောက်တထောင်ထောင်နဲ့ ကျိရန်ပေါင်သားတွေ တလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေတာကို ခံစားနေရတယ်။နောက်တော့ သူ့လက်တွေက ဘောင်းဘီနောက်ဖက်ထဲရောက်လာတော့တယ်။ကိုယ်လဲယောက်ျားသားပဲမို့ သူ့အထိအတွေ့နဲ့တင် သွေးသားတွေကနိုးကြားလာခဲ့တယ်။
YOU ARE READING
As Blind as A Mole (Complete)
Fanfictionကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုမှ စုံလုံးကန်းမိသွားတာပဲ။ 4.8.2024
