As Blind as A Mole (Complete)

ABM -34

ဒီနေ့ ကျန့်ငယ်ဆေးခန်းပြရမယ့်ရက်မို့ လုပ်လက်စအလုပ်တွေအမြန်ဖြတ်ပြီး ညနေမစောင်းခင် အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။မနက်ကလဲ အလုပ်မြန်မြန်ပြီးအောင် အိမ်ကနေ ကျန့်ငယ်တောင်မနိုးသေးခင် အစောကြီးထွက်လာခဲ့တာ။ဒီနေ့ ဆေးရုံပြပြီးတာနဲ့ နောက်ရက်လောက်ဆို မီးဖွားဖို့ ဆေးရုံက ကြိုတက်ချင်တက်ရတော့မှာ။

ယောက်ျားလေးကိုယ်ဝန်ဆောင်မို့ မွေးဖွားရခက်မှာ စိုးရိမ်ရတယ်လို့ ဆရာဝန်ကြီးက ကြိုပြောထားသည်။ဒါကြောင့် အစစအရာရာအဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးထားကာမှ မွေးဖွားရမခက်မှာ။ချန်းမင်ကောလဲ ဒီနေ့ပြန်လာတော့မှာမို့ အလုပ်တွေ သူ့ဆီပုံအပ်ပြီး ကျန့်ငယ်နားကပ်နေလို့ရပြီ။

အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူ့ကိုမှမတွေ့လို့ ‌အပေါ်က အခန်းထဲပဲတက်လာလိုက်တယ်။

"ကလေးရေ ကလေး!"

အခန်းထဲအနှံ့လိုက်ရှာပေမယ့် မတွေ့တာမို့ အသံပေးရင်း ရှာနေမိသည်။ကလေးက အခန်းထဲနဲ့ခြံထဲကလွဲရင် အောက်ထပ်မှာတောင်သိပ်မနေတတ်။ကိုယ်ဝန်လရင့်လာတာနဲ့အမျှ ထမင်းစားရင်တောင် အောက်ထပ်မှာဆင်းမစားခိုင်းပဲ အပေါ်ထပ်မှာတင်စားဖို့ လုပ်ပေးထားတာမို့ ခုအပေါ်ထပ်မှာပါ မရှိတော့ အံ့ဩသွားမိသည်။

"ဟာ ဒီကောင်လေး ဆေးရုံသွားရမှာကို ဘယ်သွားနေလဲ မသိဘူး!"

ရေချိုးခန်းရော အဝတ်လဲခန်းမှာပါ မရှိတာမို့ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ခဏထိုင်နားလိုက်ပြီး အောက်ပဲပြန်ဆင်းလာလိုက်တယ်။ခြံထဲများဆင်းနေလား မသိဘူး။