"သား သားငယ်လေးစကားမပြောနိုင်တာကို ဆရာဝန်နဲ့တိုင်ပင်ပြီးပြီလား"
ထမင်းစားပြီး စာကြည့်ခန်းထဲ အလုပ်လုပ်နေတုန်း မား ဝင်လာပြီးမေးတော့...
"တိုင်ပင်ပြီးပြီ မား ဒေါက်တာက ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့အာရုံကြောဆေးတွေမတိုက်ချင်ဘူးတဲ့ သူ့စိတ်ကိုပျော်အောင်ထားပေးပြီး ကလေးမွေးတဲ့အခါ သွေးသားကြောင့်ပြန်ပြောနိုင်ချင်လဲ ပြောလာလိမ့်မယ်တဲ့ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင်တော့ ကလေးမွေးပြီးမှ လိုအပ်တာတွေထပ်လုပ်ကျမယ်တဲ့"
"အေးပါ မားက သားငယ်လေး ဒီချို့ယွင်းချက်ကြောင့် လူအများကြားထဲ မသွားရဲမလာရဲဖြစ်နေတာကို စိတ်မကောင်းလို့ပါ သားရယ်"
"အကုန်လုံးက သားအမှားတွေပါ မားရယ် သားလဲ ကျန့်ငယ်ကိုအမြန်ဆုံးပြန်ကောင်းစေချင်ပါပြီ"
"အဲ့လိုတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲ သားရယ် ဘယ်သူကရော ဒီလိုဖြစ်စေချင်ပါ့မလဲ အကြောင်းကြောင်းတွေက တိုက်ဆိုင်သွားတာပါ"
"နားလည်ပေးလို့ ကျေးဇူးပါ မားရယ် ..ပါးရောဟင်"
"သား ပါးက ထမင်းစားပြီး သားငယ်လေးနဲ့ TV အတူထိုင်ကြည့်ပေးနေလေရဲ့"
"ဟာ ဟုတ်လား!"
ပြောလဲပြော အခန်းပြင်ထွက်လာလိုက်တော့ မားက ဧည့်ခန်းထဲက TV ကြည့်နေတဲ့ ၂ယောက်ဆီကို မေးငေါ့ပြလေရဲ့...
"ပါးနဲ့ကျန့်ငယ်က TV ကြည့်နေတာကိုး"
"အေးကွ သားငယ်လေး တစ်ယောက်ထဲကြည့်နေတော့ ပျင်းမှာစိုးလို့ ပါးက ကူကြည့်ပေးနေတာ"
ဇာတ်လမ်းကောင်းများလားလို့ TV ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ Tom & Jelly..
'အော် ဇာတ်ကားကောင်းပဲ'
"ကိုကို အလုပ်တွေများနေတာလား? ဟင်"
"ဘာလို့လဲ ကလေးရဲ့ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ?"
"ဘာမှမလုပ်ချင်ပါဘူး ကိုကို့အလုပ်တွေ ကျန့်ငယ်ကူပေးလို့ရရင် ကူပေးချင်လို့ပါ"
"ရပါတယ်ကွာ အဲ့အပြောလေးနဲ့တင် ကိုကိုက အမောပြေနေပါပြီ"
"သားငယ်က ဘာပြောတာလဲ သား"
YOU ARE READING
As Blind as A Mole (Complete)
Fanfictionကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုမှ စုံလုံးကန်းမိသွားတာပဲ။ 4.8.2024
