Deli Fişek B×B

-62-

Akın saat on birde aydının attığı konumdaydı. Burası büyük bir malikaneye benziyordu. Akın derin bir nefes alıp kapıyı çaldığında kapıyı hizmetçi açtı. Hizmeti kız akına gülümseyip "buyrun akın bey hoş geldiniz. Aydın bey sizi salonda bekliyor." Dediğinde akın şaşırmıştı. Kadının yönlendirmesi ile salonu buldu akın. Aydın onu görünce oturduğu yerden kalkıp gülümseyerek sarıldı akına. "Tam saatinde geldin aşkım. Seni nasıl özledim anlatamam." Akın üzerinden itti aydını. Tekli koltuktuklardan birine oturup gözlerini aydına dikti. "Anlat bakalım neden çağırdın beni?" Dediğinde Aydın da kalktığı yere geri oturdu. "Seni evimde görmek istedim. Nasıl duracaksın merak ettim. " diyerek güldüğünde akın derin nefesler alıp sakinleşmeye çalışıyordu.

"Kahve ister misin? Viski? Votka? Ya da dilediğin bir içki?" Dediğinde akın "çay." Dedi. Bu istediğini garip bulan Aydın tuhaf tuhaf baksada "peki." Diyerek gülümsedi. "RECO BANA BİR VİSKİ AŞKIMA DA BİR ÇAY" dediğinde akın bir anda durmuştu. "Reco mu?" Dedi. Aydın yüksek oktavlı bir kahkaha atıp "tanıdık mı geldi isim?"dedi. "Toprağın bir ara sürekli takıldı adam? Bora'nın bıçaklandığı reconun selamı var demişlerdi?" Dediğinde aydın gülüşleri arasından onu onayladı. "Doğru tahmin o reco bu reco. Zeki aşkım benim." Dediğinde akının beyni sinirle dolmuştu. "Lan toprak ne alaka?" Dediğinde Aydın cık cıkladı. "Plan çok basitti. Reco toprakla arkadaş oldu önce. Sonra onu tehdit etmeye başladı. Karanı bulduk sonra. Can intihar etti. Ben siz ayrılırsınız sanmıştım. Ama yanıldım. Olsun yine de benimsin." Dediğinde akın sinirle ayağa kalktı. "SENİN YÜZÜNDEN Mİ BENİM KARDEŞİM İNTİHARA KALKIŞTI LAN?" Diye sordu aydının üzerine yürürken. Aydın "benim yüzümden değil ki toprağın suçu. Çok saf bir karakter. Hemen inandı sizi öldürecegime." Dediğinde akın sinirden kuduruyor olsa da suan sakin kalmak zorundaydı. Bora için... plan için...

♠️

Bora durduğu yerde duramıyordu. Sürekli aklında Akın vardı. İç hiç rahat değildi. Böyle bir manyakla sevgilisinin aynı evde olduğunu düşündükçe o adamın yapacaklarından korkuyordu. Evde bir ileri bir geri volta atıyor bir saniye bile olsun yerinde duramıyordu. Emre " bora abi bir otur yerine. Bir sıkıntı çıkmayacak." Dediğinde bora yeşillerin ona dikti." NASIL SAKIN OLAYIM? O ADAM AKINA BIR ŞEY YAPSA NASIL HABERIMIZ OLACAK?" Özgür oturduğu yerde kıpırdanıp " Mehmet bir planım var dedi. Her ne kadar onun genelde saçma fikirleri olsa da bu sefer sağlam bir plana benziyor."

Bora tren elleriyle sigara paketinden bir sigara çıkarıp dudaklarının arasına koydu. Sigarayı ateşleyip derin bir nefes aldı." bu böyle olmayacak. Akın'ı arayacağım. Yerimde duramıyorum." Telefonunu çıkartıp hızlıca akının numarasını tuşladı. Ne kadar çalsa da telefon bir türlü açılmıyordu. Bora ellerini saçlarının arasından geçirip "sikeyim böyle işi sikeyim. Hayır amına koyayım niye vuruyorsam?" Diyerek saçlarını çekiştirdiginde Burak araya girerek tuttu ellerini. Hüzün dolu mavilerini Bora'ya dikerek "yapma böyle nolur. Hem buluruz biz bir yolunu. Her zaman bulduk. Üzülme yıpratma kendini artık bora baba. Hem akın dünkü çocuk değil ki bilir napcağını." Dediğinde bora kafa sallamakla yetindi.

♠️

Bir süre her ne kadar Aydın sorular sormuş olsa da akın ya geçiştirip saçma sapan cevaplar verdi ya da umursamadan dümdüz bir şekilde duvar halısını izledi. Aklında sadece bir tek yüz vardi. Sevdiği adamın yüzü. Sahi ne kadar olmuştu Bora'ya dokunmayalı? Onu öpmeyeli? Çok özlediğini hissetti. Adeta kalbi burkuyordu özleminden. Ayağa kalktı birden. Aydın ona şaşkın gözlerle bakıp "bir yere mi gidiyorsun aşkım? Ben sana henüz gidebilirsin dememiştim." Dediğinde akın kısık gözlerinin arkasından bakarak "tuvalete amina kodugum tuvalete." Diyerek çıktı salondan. Ona kapıyo açan hizmetçi kıza tuvaletin yerini sorarak buldu. Girip kapıyı kitledi kapıya sırtını yasladı. Cebinden çıkarttığı telefonu ile Bora'ya mesaj attı.