Ch 138

472 46 0
                                    

Ch 138

တကယ်တော့ သူမက သူ့ကို အဖေော်ပြုပြီး ပြန်လာစရာ မလိုပါဘူး။

သူမက သူနဲ့ ပြန်လိုက်မလာခဲ့ရင် ဒီလိုမျိုး ခံစားရမှာ မဟုတ်ဘူး။

ပေါ်ရီ့လျန်က ဝိန်ရှောင်ရှောင်ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး အိပ်ပျော်သွားသည်။

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က ဒီအချိန်မှာ အရမ်းပင်ပန်းနေပြီး ကောင်းကောင်းအိပ်ချင်နေသည်။

ကောင်းကင်ထက်မှာ ဖွဲ့စည်းပုံက စတင်လာပြီး အဖုံးအုပ်ထားသကဲ့သို့ အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

ဖွဲ့စည်းပုံအပြင်ဘက်တွင် ဆီးနှင်းများကို ပိတ်ဆို့ထားသဖြင့် အခြေစိုက်စခန်းထဲတွင် နှင်းများရှိနေမည် မဟုတ်ပေ။ 

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က နှစ်ရက်လုံး အိပ်နေပြီး မနိုးသေးပေ။ ဒါ့အပြင် ဒီနေ့က ကလေးတွေရဲ့ မွေးနေ့ဖြစ်သည်။

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က နှစ်ရက်လောက် အိပ်လိုက်သဖြင့် လူတိုင်းက တစ်ခုခုမှားနေပြီဟု စိုးရိမ်နေကြသော်လည်း မကူညီနိုင်ခဲ့ပေ။

ထို့အချိန်တွင် ပေါ်ရီ့လျန်က လူအနည်းငယ်ကို ခေါ်လိုက်ပြီး အခြေစိုက်စခန်းရှိ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူများနဲ့ နှင်းတွေကို အတူတကွ ရှင်းလင်းကာ တစ်နေရာတည်းတွင် စုပုံထားလိုက်သည်။

"မေမေ ဘယ်တော့မှ နိုးလာမှာလဲ!" ဝိန်ဖိန်က ကုတင်ဘေးတွင် လဲလျောင်းနေပြီး မျက်နှာဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်နဲ့ထောက်ကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်တဲ့ ဝိန်ရှောင်ရှောင်ကို ကြည့်နေသည်။

ဝိန်ရှောင်ရှောင်က အိပ်မက်တစ်ခု မက်နေသည်။ အိပ်မက်ထဲမှာ ပေါ်ရီ့လျန်က တခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ အတူရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး အဲဒီအမျိုးသမီးရဲ့ နာမည်က လွီရှောင်ချာဖြစ်သည်။

ပေါ်ရီ့လျန်က လွီရှောင်ချာကို သူမရှေ့ခေါ်လာပြီး "ရှောင်ရှောင် တောင်းပန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမက အစ်ကို့ကလေးကို လွယ်ထားတယ်။ အစ်ကိုလည်း....."

သူက စကားကို ချီတုံချတုံနဲ့ ပြောနေသည်။ ဝိန်ရှောင်ရှောင်က သူမရဲ့နှလုံးကို ပြင်းထန်စွာ ထိုးနှက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး နာကျင်မှုက ပြင်းထန်လာကာ မျက်ရည်ရည်များကြောင့် အမြင်အာရုံမှာ ဝေဝါးလာသည်။

(Complete) ကမ္ဘာပျက်ကပ်တွင် ကလေးငါးယောက်နဲ့အတူ ဖြတ်သန်းခြင်းWhere stories live. Discover now