𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{22}

Pov Άννας:

Έχουμε φτάσει στην λευκό πύργο και τώρα, αφού πήραμε και τον είδαμε για χιλιοστή φορά, κάνουμε βόλτες στην περιοχή.

Συζητάμε διάφορες βλακείες αλλά το σημαντικό είναι ότι περνάμε όμορφα.

Η ώρα είναι ήδη μία το μεσημέρι και έχουμε σκοπό να κάτσουμε μέχρι το απόγευμα εδώ, οπότε δεν μας έχουν μείνει πολλές ώρες.

"Παιδιάααα, να σας πω, πάμε πουθενά να φάμε τίποτα?? Λιμοκτονώωω"

Παραπονέθηκε η κολλητή μου και πήρε το χέρι του Νίκου από την μέση της.

"Ναι, καλή ιδέα. Πάμε αν είναι"

Είπε ο Διονύσης και συμφωνήσαμε μαζί του.

Φτάσαμε σε κάτι Macdonalds και πήγαμε να καθίσουμε.

Αφού παραγγείλαμε συνεχίσαμε να μιλάμε, αυτή τη φορά για της διακοπές μας.

"Και για πες Ιάσωνα.. Που μένεις στην Ρωσία? Εννοώ, Μόσχα ή κάπου πιο έξω?"

Ρώτησε γεμάτος περιέργεια ο αδερφός μου.

"Να.. μένω στην Ούφα... Είναι περίπου 1.169 χιλιόμετρα έξω από την Μόσχα από ότι θυμάμαι"

"Μία χαρά"

Πετάχτηκα εγώ.

"Ναι μωρέ. Καλά είναι"

Είπε αδιάφορα ο Ιάσωνας και μετά από λίγο ήρθε η παραγγελία μας.

"Κέρκυρα εσείς που μένετε?"

Ρώτησε ο Αχιλλέας.

"Μένουμε σε ένα σχετικά απομονωμένο μέρος. Δεν απέχει πολλά χιλιόμετρα από 'τον πολιτισμό' αλλά είναι πιο απόμερα"

Απάντησε ο αδερφός μου και δάγκωσε μιά μεγάλη μπουκιά από το burger του.

"Κατάλαβα. Φίνα θα περάσουμε!"

Είπε ειλικρινά ο Αχιλλέας και συνεχίσαμε όλοι το φαγητό μας.

Όταν φάγαμε όλοι πείσαμε γα αγόρια να πλερώσει ο καθένας ότι πείρε γιατί αλλιώς θα γα πλήρωναν πάλι όλα αυτοί. Οπότε βρήκαμε μια μέση λύση.

Αποφάσισα όμως να μην φύγουμε κατευθείαν και να καθίσουμε για λίγο ακόμη.

Έτσι κι αλλιώς ήταν μόνο 2 η ώρα.

"Και για πείτε, πότε λέτε να φύγουμε για Κέρκυρα?"

Ρώτησε η Νικολία μη μπορώντας να κρύψει τον ενθουσιασμό της.

"Τι λέτε για πρώτη Ιουλίου?"

Πρότεινε ο Ιάσωνας.

"Σε... Σε είκοσι μέρες?"