𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{44}

Αφού τελειώσαμε την κουβέντα μας με τον Ιάσωνα καθόμασταν σιωπηλοί κοιτώντας το πάτωμα.

Κάπου κάπου τον έβλεπα να ανοίγει το στόμα του για να πει κάτι αλλά μετά το μετάνιωνε και τελικά δεν έλεγε τίποτα.

Αποφάσισα λοιπόν να πάρω στα χέρια μου την κατάσταση.

Ναι, αφού εσύ είπαμε είσαι και πολύ υπεύθυνο άτομο

Καλέ, αυτό εννοείται! Τα αυτονόητα λέμε?

"Λοιπόν... Πάμε.. ξες.. στα παιδιά?"

"Ναι. Ναι, πάμε"

Είπε και σηκώθηκε.

Με άφησε να προχωρήσω πρώτη μιας και είναι και πολύ gentleman το παιδί και μετά από λίγο είχαμε φτάσει ξανά στη κουζίνα.

"Α.. Δεν ακούγαμε φωνές και νομίζαμε ότι κάποιος σκότωσε κάποιον"

Είπε ο αδερφός μου κοιτώντας και τους δύο καλά καλά.

"Πείτε μου ότι πολύ τρώγατε ο ένας τον άλλον"

Είπε ξανά και ένοιωσα τα μάγουλά μου να παίρνουν φωτιά.

"Άσε μας ρε βλάκα. Εσύ με την Νικολία κάνετε χειρότερα"

Είπε ο Ιάσωνας και πήγε και έκατσε στο τραπέζι.

Το ίδιο έκανα και εγώ χωρίς να πω τίποτα.

"Λοιπόν, η ώρα έχει πάει 2 το μεσημέρι. Έχουμε σκοπό να κάνουμε τίποτα σήμερα ή θα κάτσουμε σπίτι?"

Άλλαξε θέμα ο Αχιλλέας προσπαθώντας να ελαφρύνει το κλήμα.

"Εγώ λέω να καθίσουμε σπίτι σήμερα. Ή το πολύ πολύ να πάμε σε κανένα μπαρ το βράδυ"

Είπε διστακτικά η Λία.

"Ναι, εγώ συμφωνώ με την Λία πάντως"

Είπα και εγώ με την σειρά μου διστακτικά.

Ο Ιάσωνας απλά κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.

"Ωραία τότε. Κάνουμε αυτό"

Είπε και η Νικολία.

Συμφώνησαν και ο Αχιλλέας και ο Διονύσης.

"Οπότεεεεε.... Κατά τις 11 είναι καλά να φύγουμε?"

Ρώτησε ο Νίκος.

Ένα συγχρονισμένο ναι ακούστηκε από όλους μας.

"Τέλεια. Τότε έκλεισε"

Είπε ο Αχιλλέας και σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι.

"Τι λέτε να φτιάξουμε να φάμε girls?"