𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{31}

"Μμμμμ"

Τι σκατά?

Και τι με πλακώνει πρωί πρωί?

Γύρισα όσο μπορούσα το κεφάλι μου προς τα πίσω μόνο για να δω έναν Ιάσωνα να με έχει πλακώσει ολοκληρωτικά.

"Ε πούστη που έμπλεξα"

Κλαψούρισα μόνη μου.

"Άννααα"

"Έλα?"

Ξανά γύρισα σε αυτόν και αυτή την φορά ανέβηκε κυριολεκτικά πάνω μου.

"Ιάσωνα! Θα με λιώσεις!"

Φώναξα και προσπάθησα να τον ξυπνήσω, αλλά είναι τόσο βόδι που δεν θα ξυπνήσει ποτέ.

Είναι και βαρύς γαμώτο.

Δεν μπορώ να τον σπρώξω να πέσε κάτι.

Και πριν καλά καλά κάνω ολόκληρη την σκέψη μου το βάρος του έφυγε από πάνω μου.

"Πάλι καλά"

Και μετά ΓΚΟΥΠ.

"Ιάσωνα?"

Ανακάθισα και τότε ξέσπασα σε δυνατά γέλια.

"ΓΑΜΩ! Τι γελάααας"

Φώναξε.

"Ε..ΈΠΕΣΕ ΤΟ.. ΤΟ ΖΩΟ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΑ"

Φώναξα μέσα στα γέλια μου και έπεσα πάλι στο στρώμα και κοπανιώμουν σαν φώκια.

"Θα σκάσεις τώρα?"

Είπε και τον είδα να σηκώνεται από το πάτωμα.

Όταν επιτέλους σταμάτησα να γελάω ανακάθισα ξανά και τον κοίταξα όσο πιο σοβαρά μπορούσα.

"Ωραία. Μπράβο. Και για να ακούσω τον λόγο που με πέταξες κάτω"

Είπε ενώ στραύρωσε τα χέρια κάτω από το στήθος του.

"Δεν σε πέταξα εγώ. Όταν ξύπνησα ανέβηκες πάνω μου και μετά απλά έπεσες κάτω μόνος σου"

Είπα ανασηκώνωντας τους ώμους και προσπαθώντας να μην γελάσω.

"Μμμ..."

Είπε ξινίζοντας τα μούτρα και βγήκε από το δωμάτιο.

"ΞΙΔΙ"

Του φώναξα και ξεκίνησα να γελάω ξανά.

[…]

Έχουμε ξυπνήσει όλοι και ήμαστε στο τραπέζι της κουζίνας και τρώμε πρωινό.

Ο Ιάσωνας ώρες ώρες μου ρίχνει κάτι δολοφονικά βλέμματα και όταν το κάνει πάει να μου βγει ο χυμός από την μύτη.

"Λοιπόν, που λέτε να πάμε τώρα?"

Έσπασε την σιωπή ο Αχιλλέας.