𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{36}

"Άννα. Άνναα"

Άκουσα την φωνή του Ιάσωνα ενώ με ταρακουνούσε.

"Νταξ νταξ. Θα κάνω εμετό από το τόσο ταρακούνημα. Ξύπνησα"

Είπα και σηκώθηκα από πάνω του πηγαίνοντας προς την μεριά μου.

Ξάπλωσα εκεί βάζοντας το μαξιλάρι στο πρόσωπό μου.

"Άννα!"

Είπε και πάλι ο Ιάσωνας ενώ πήρε το μαξιλάρι από το πρόσωπό μου.

"Τιιιιιι? Άννα και Άννα!"

Είπα αγανακτησμένη.

"Είναι μία το μεσημέρι. Πρέπει να σηκωθούμε"

Είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι αποφασιστικά.

"Σε πέντε λεπτά"

Είπα γυρνώντας πλευρό.

Δεν πέρασε καλά καλά ένα λεπτό και ένοιωσα το σώμα μου να βρίσκεται στον αέρα μέχρι που κατάλαβα ότι ο έξυπνος λεχρίτης με είχε πάρει στους ώμους του με το έτσι θέλω.

"ΡΕΕΕΕ! ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΤΩ!"

Έσκουζα και του έριχνα μπουνιές στην πλάτη.

"Άννα σταματά να είσαι τόσο ενοχλητική"

Αντίθετα με αυτό που είπε, για να του την μπω στα νεύρα, ξεκίνησα να φωνάζω ακόμη πιο δυνατά.

"Ρε, τι φωνάζει αυτή? Καιιιι... δεν είναι και πολύ ευγενικό να βλέπουμε όλο τοοο... κατάλαβες"

Άκουσα τον Αχιλλέα να λέει.

"ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΑ!"

Έκροξα και πήγα τα χέρια μου στον ποπό μου για να προσπαθήσω να τον κρύψω.

Γαμώ τα κοντά μου σορτσάκια!

Ο Ιάσωνας γέλασε και με έβαλε να κάτσω στον καναπέ στο σαλόνι.

"Όσο και να προσπαθείς, με αυτά τα μικρά χεράκια δεν μπορείς να κρύψεις κάτι"

Είπε ο βλάκας όλο νόημα κλείνοντας μου το μάτι.

Είδα τον Αχιλλέα με την άκρη του ματιού να χαμογελάει στην θέα μας ενώ τα κορίτσια έκανα εκφράσεις αηδίας. Ο Νίκος και ο Διονύσης... ε, βρίσκονταν στον κόσμο τους.

"Άσε τις μαλακίες εσύ για τώρα και πείτε τι να κάνουμε σήμερα"

Είπα αλλάζοντας θέμα σε κάτι που με ενδιαφέρει περισσότερο.

"Εγώ έλεγα βασικά να πηγαίναμε για νυχτερινό μπάνιο στην θάλασσα αν δεν έχετε αντίρρηση"