𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{48}

"Ψψψτ. Αννούλααα. Ξύπνα"

Τον άκουγα να λέει και ένοιωσα να φιλάει τον λαιμό μου.

Έκανα ένα μουγκρητό και εκείνος γέλασε.

Μετά ανέβηκε από πάνω μου και συνέχισε να με φιλάει στον λαιμό.

"Ρεεε, όρεξη έχεις?"

Παραπονέθηκα και άνοιξα τα μάτια μου.

"Πάντα"

Είπε με ένα χαμόγελο.

"Τέλος πάντων. Έλα σήκω. Είναι 12"

"Το βράδυ?"

Ρώτησα σοκαρισμένη.

"Πας καλά παιδί μου? Χάζεψες? Μεσημέρι είναι"

"Αααααα. Νταξ τότε"

Του έδωσα ένα πεταχτό φιλί και σηκώθηκα.

Εκείνος είχε σηκωθεί λίγο πιο πριν από πάνω μου.

Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα προς το μπάνιο.

Εκεί που βούρτσιζα τα δόντια μου η πόρτα του μπάνιου άνοιξε με πάταγο.

"Κοπέλα μου είσαι με τα καλά σου?"

Φώναξα με την οδοντόκρεμα μέσα στο στόμα μου απευθυνόμενη στην Νικολία.

"Άσε τα αυτά! Το κάνατε?"

Ρώτησε με ένα πονηρό ύφος.

Έβγαλα ένα βογγιτό αγανάκτησης και ξέβγαλα το στόμα μου.

"Όχι. Και ούτε πρόκειται από τώρα"

"Πότε μην λες ποτέ"

Είπε και μου έκλεισε το μάτι.

Στρυφογύρισα τα μάτια μου και βγήκαμε από το μπάνιο.

Πήγαμε στην κουζίνα και είδαμε τα παιδιά, μαζί και ο Ιάσωνας.

"Καλημέρα"

Είπαν όλοι και τους είπα και εγώ γιατί είμαι και καλός άνθρωπος.

Κάθισα στο τραπέζι με τους υπόλοιπους και ξεκίνησα να τρώω από τις τηγανίτες που ήταν μέσα σε ένα πιάτο στην μέση του τραπεζίου για όλους.

Ο Ιάσωνας μετακίνησε την καρέκλα του κολλητά από την δική μου.

Τον κοίταξα καλά καλά και μετά συνέχισα να τρώω.

Οι υπόλοιποι μιλούσαν για διάφορα τα οποία αυτή την στιγμή δεν με ενδιέφεραν.

Σε κάποια φάση ο Ιάσωνας μετακίνησε το χέρι του στο γόνατό μου, και από εκεί όλο και ανέβαινε μέχρι που έφτασε.. ξέρουμε όλοι που.