𝑴𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒉𝒂𝒕𝒆 𝒚𝒐𝒖

{41}

Το επόμενο πρωί ξύπνησα νιώθοντας φιλιά στον λαιμό και τον ώμο μου.

Μούγκρισα λίγο χωρίς να ανοίξω τα μάτια μου. Ξέρω έτσι κι αλλιώς ότι είναι ο Ιάσωνας και έτσι ξεκίνησα να χαμογελάω σαν χαζή.

"Άννααα"

Είπε σχεδόν ψιθυριστά και συνέχισε να φιλάει τον ώμο μου.

"Αννούλα δεν θα συνεχίσω να είμαι καλός μαζί σου αν δεν σηκωθείιις. Θα σε πετάξω από το κρεβάτιιι"

Είπε και δάγκωσε τον λαιμό μου.

"Ρεεε"

Είπα και ξεκίνησα να γελάω.

"Τι κάνεις ρε ζώοοο"

Συνέχισα και γύρισα προς το μέρος του.

Με κοιτούσε χαμογελαστός ενώ είχε στηριχτεί στον αγκώνα του, στο πλάι.

"Τι με κοιτάς τώρααα"

Είπα και έριξα το κεφάλι μου πίσω παίρνοντας το μαξιλάρι και βάζοντας το στο πρόσωπό μου.

Ξέρω ότι έχω γίνει κατακόκκινη οπότε ας μην τον αφήσουνε να παινευτεί κι όλας.

Μετά από λίγο πήρε το μαξιλάρι από το πρόσωπό μου και αφού δάγκωσε λίγο τα χείλη του με φίλησε παθιασμένα.

Ανταποκρίθηκα εννοείται! Δεν είμαι και δα τόσο τρελή!

Απομακρύνθηκε από το πρόσωπό μου.

"Άντε, σήκω τώρα"

Είπε και μου χτύπησε ελαφρά το μπούτι.

"Βλάκα"

Είπα και εκείνος γέλασε.

Βγήκαμε από το δωμάτιο και πήγαμε προς την κουζίνα για να φάμε πρωινό με τα παιδιά.

"ΚΑΛΗΜΕΡΑ!"

Φώναξα κατευθείαν όταν πάτησα τι πιδι μου στην κουζίνα.

" 'Μέρα"

Ακούστηκε από όλους.

Η Νικολία έμεινε τον χυμό της και έτρωγε φρυγανισμένο ψωμί με μαρμελάδα, το ίδιο και η Λία.

Ο αδερφός μου έπινε καφέ μιλώντας με τον Διονύση.

Και ο Αχιλλέας όπως πάντα στον κόσμο του. Είχε το ποτήρι με τον καφέ του μπροστά του και με το ένα χέρι έκανε scroll σε κάποια εφαρμογή και με το άλλο χέρι του στήριζε το κεφάλι του.

Είχε ανοιχτό το στόμα και μιά έκφραση του 'Τι κάνω με την ζωή μου?'.

Πήγα και έβαλα να πειω λίγο χυμό και έφτιαξα εγώ καφέ στον Ιάσωνα.