Rüya

Eve Giremiyoruz

"Rüya!"
"RÜYA!"
"Kızım!!"
"Aşkım!"
Herkes bana seslenirken benim aklımda tek bir kelime vardı. "Selam.." Kelime aklımda dolanırken bir anda kendime geldim. Hayır Rüya kendine gel! Bugün kızının doğum günü ve eskide olanlar umrunda değil!
"Tamam.. İyiyim.." diye mırıldanıp yavaşça ayağa kalktığımda Meriçin korkuyla bakan gözlerine baktım bir saniyeliğine. Mery nerde diye baktığımda babamın kucağındaydı. Mery'i kucağıma alıp mumları üflediğimizde Meriçte bir köşeye geçmiş bize bakıyordu. Ardından ben mutfakta Mery ile birlikte pastaları keserken Meriçin mutfağa girmesiyle Mery'nin büyük bir kahkaha atması bir oldu. Ben şaşırarak onlara bakarken bir anda duygulanmıştım. Önüme dönüp kesmeye devam ederken Meriçte tabaklara çatal koyuyordu. Bir anda birbirimize çarptığımızda sinirle söylenmeye başladım.
"Ya Meriç kocaman mutfak, çekil dibimden!" dediğimde o da kaşlarını çattı.
"Geçmişin çekmecenin önüne! Ben açıyorum sen bacağınla kapatıyorsun, kay azcık o zaman!" dediğinde bir kez daha sinirle baktım ona.
"Allah Allah!" dediğimde başını salladı ve devam etti. Mery'de arkada bize gülerken çok mutlu görünüyordu. Ben tabakları servis ederken Meriçte Mery ile ilgileniyordu. Mutfağa girdiğimde gördüğüm manzara gözlerimi doldurmuştu. Mery Meriçin kucağında ve oldukça eğleniyorlar. Meriç onu omzuna alıp uçururken beni görmesiyle Mery'i geri sandalyeye oturttu.
"Rahatsız olmana gerek yok.. Mery'nin mutlu olması için herşeyi yaparım." dediğimde buruk bir gülümsemeyle başını salladı ve tekrardan Mery'nin önüne oturup onunla oynamaya başladı. Ben tabakları servis etmeye devam ediyordum ki tam mutfağa geri giderken kapı çaldı.
"Ben bakarım!" diyip hemen kapıya gittiğimde merakla kapıyı açtım. Açtığımda karşımda Aybikeyle Emir vardı. Mutluluk ve şaşırarak onları öperken Meriçte Meryle birlikte geldi ve şaşırarak onlara baktı.
"Hoşgeldiniz canlarım."
"Hoşbulduk aşkım."
"Hoşgeldiniz.." diye mırıldandığında Aybike şaşırarak bir Meriçe, bir Mery'e bakıyordu.
"Garip.." diye mırıldandığında boğazımı temizleyerek onları içeri davet ettim. Onlara da pasta kesmek için mutfağa gittiğimde Meriçte Mery'i Aybikeye verip arkamdan geldi. Pastaları hazırladığımda Meriçle birlikte götürüyorduk. Biz şakalaşırken ben yine Aybikenin koluna vurmuştum.
"Ama artık olmaz o 2 canlı." Emirin lafıyla Aybike öldürücü bir bakış atmıştı. Ben anlamaya çalışarak bakarken ikiside yüzüme bakıyordu.
"Nasıl yani? Aybike hayvan mı?" dediğimde herkes büyük bir kahkaha attı.
"Aşkım hamile yani hani!" Rüzgarın lafıyla bir aydınlanma yaşamıştım ve nedense bir an Meriçe bakma gereği duydum. Ona baktığımda ise o Rüzgara sertçe bakıyordu.
"Dur ne!? CİDDİ MİSİN!?" sevinçten Aybikeye ve Emire sarıldığımda herkes tebrik etmişti. Akşama kadar eğlenip danslar ettikten sonra Rüzgar, ben ve çalışan ablalarla beraber ortalığı topluyorduk. Babamda Mery ile uyuyordu. Herşey bittikten sonra Mery'i alıp eski evime dönüyorduk. Birkaç günlük orda kalıp dönecektik zaten Almanyaya. Eve gittiğimizde yatıcak yerimiz yoktu. Sadece benim odam vardı, fakat Rüzgar yatak odasını açmam için ısrar ederken ben kesinlikle açmıyordum. Biraz tartıştıktan sonra Rüzgar birkaç yorgan ve yastık alıp salona gitti. Bende odamda Mery ile birlikte uyudum, ve değişmeyen özelliklerimden beri video izleyerek uyumam.

Uyandığımda Mery yanımda yoktu. Korkuyla bir anda yerimden kalktım ve aşağı indim. İndiğim gibi mutfakta Rüzgarla Mery'i bir şeyler hazırlarken gördüm. Gülümseyerek yanlarına gittim ve ikisine de bir öpücük verdim. Merak etmeyin Rüzgarla bir kere bile öpüşmedik! Onlara yardım edip kahvaltımızı ettikten sonra Rüzgar gitmişti. Bende Aybike ve Kumsalları çağırıp geldiklerinde Meryi uyutup hep beraber film izledik. Saat 15.26 gibiyken herkes bu sefer erken dağılmıştı ve sadece Aybike vardı. Kumsallar tercihini değiştirip tekrar okudukları için okula daha çok önem veriyolardı. Mery uyandığında beraber Aybikenin karnını seviyorduk. Hafif çıkmaya başlayan göbeği çok tatlı duruyordu! Biz şakalaşırken bir anda Rüzgar aradı, merakla telefonu açtığımda endişeyle konuşmaya başladı.
"Aşkım benim iş için acil İstanbula gitmem lazım, sen babamlarda falan kal dikkat edin kendinize!" dediğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
"Ne babamı? Ne işi? Nediyorsun Rüzgar?" dediğimde derin bir nefes vererek tekrarladı.
"İş için acil gitmem gerekiyor aşkım! Tamam mı?" dediğinde Oflayarak başımı salladım.
"Tamam.. Kalıcak mısın orda?" dediğimde biraz düşündü ve cevap verdi.
"Galiba bu gece orda kalıcam. Ama yarın öğlen gibi gelirim. Hadi görüşürüz!" *dediğinde sesi nedense değişik geliyordu, ama onu anlayamıyordum. Ve hiçbir zaman da anlamadım..*
"Tamam görüşürüz." bir kez daha mırıldandığımda telefonu kapatıp Aybikeye baktım. Saat 18.43'e kadar eğlendikten sonra artık o da gitmişti. Bizde Mery ile hava almak için dışarı çıkmıştık. Yavaş yavaş yürüyerek deniz kıyısına gittik ve bir banka oturdum. Meryi de kucağımda denize doğru çevirerek oturttum. Biraz nefes alıp geri eve gittiğimizde zar zor anahtarları çıkarıp kapıyı açtım. Tam ayakkabıları çıkarıp eve girecektim ki evden bir takırtı sesleri geldi. Ben korkuyla geri dışarı çıkıp evin içine bakarken gitmemeyi tercih ettim. Eğer tek başıma olsaydım giderdim fakat Mery'nin canını tehlikeye atamam. Ben korkuyla ne yapacağımı bilmeyerek kapıyı kapattım ve telefonumu elime aldım. Kumsalı arıyamam uyuyordur, Aybikeyi de artık rahatsız etmemem gerek. Ee babam da uyuyodur zaten iyice yaşlandı, galiba tek seçenek var.. Hızla Meriçi aradığımda o da panikle açtı telefonu.
"Alo Rüya? Noldu? İyi misin?" panikle sorularını sıralarken hala beni ne kadar önemsediğini fark ettim.
"Şey.. Bir şey olmadı, sadece biz Meryle eve giremiyoruz.." *dediğimde daha çok panik olduğunu anlamıştım.*
"Nasıl yani!?" dediğinde derin bir nefes verdim.
"Eve tam girecekken bir tıkırtı geldi içeriden. Biri var mı yok mu bilmiyorum, Meryi de tehlikeye atmak istemiyorum.." dediğimde hemen telefonu kapattı. *Meriçi hepimiz tanıyoruz ve bunun ne demek olduğunu da biliyoruz. Bu hemen geliyorum demek onun dilinde..*