ගගන මීදුම් | non fiction ( Taekook ) | (Ongoing)

09

Gagana's pov

"ඔ..ඔයා මොකක් ගැනද කියන්නේ, ගගන?"

අක්කා මගෙන් ඇහුවේ බය වෙලා. එයාගෙ කටහඬ වෙව්ලන්න ගත්තා. මගෙන් ඔහොම ඇහුවාට අක්කා අනිවාර්යයෙන් ම දන්නවා මං මොකක් ගැනද කියන්නේ කියලා. ඒත් මටවත් මට දැනෙන දේවල් ගැන හරියට ස්ථීරෙට ම හිතාගන්න බැරි කොට අක්කා කොහොම නම් එකපාරට ම මං අදහස් කරපු දේ හිතාගන්නද?

"මට.. අද ආයෙමත් ඒක මතක් වුණා."

අක්කාට උත්තර දුන්න මම හෙමින් මගෙ යටි තොල හපාගත්තා. මුලු පරිසර ම නිහඬ වෙද්දි මගෙ ම හුස්ම හඬ පවා මට ඇහුණා.

"ඉස්කෝලෙදි වුණ දේද? නැත්තන්..."

ඊළඟ දේ කියන්න අක්කා අදි මදි කළා කියලා මට තේරුණා. මං වුණත් කැමති නෑ ආයෙමත් පරණ කුණු අවුස්සන්න. ඒකෙන් අන්තිමට වෙන්නේ මං මාවත් රිද්දගෙන මගෙ අහිංසක අක්කාගේ හිතටත් දුකක් දෙන එක විතරයි. ඒත් මං අක්කාට ඇර වෙන කාට නම් මේ දේවල් කියන්නද?

"ඉස්කෝලේ සිද්දිය නෙවේ. අ.. අනිත් එක."

මං අමාරුවෙන් උත්තර දුන්නත් ටික වෙලාවක් යනකන් අක්කා වචනයක්වත් කතා කළේ නැහැ. මගෙ කකුල් දෙක පවා වෙව්ලන්න ගත්තේ ඒ දවස මතක් වෙලා.

"එකපාරට ම ඇයි ආයෙමත් ඔයාට ඒක මතක් වුණේ, මල්ලි?"

ටිකකින් අක්කා හරි ම ආදරෙන් අහද්දි මට ඉබේට ම බැලුණේ ඇතුළෙ මේසෙට ඔලුව තියාගෙන නිදාගෙන ඉන්න මීදුම් දිහා. මං බෙල්ල හරවලා ටික වෙලාවක් දිගට ම එයා දිහා බලන් හිටියා.

කණ්ණාඩි දෙක දාගෙන හිටියේ නැති නිසා ලයිට් එළියට තරමක් දුර්වල වෙන මගෙ ඇස් දෙකට මීදුම් ව පෙනුණේ ටිකක් බොඳ වෙලා වුණත් හුස්ම ගනිද්දි උඩ පහළ යන ඒ පිට මට ලාවට පෙනුණා.

"අනේ මන්දා. මටත්.. හිතාගන්න බෑ."

මං අනිවාර්යයෙන් ම දන්නවා මට ඒ දේ මතක් වුණේ මීදුම් නිසා කියලා. ඒත් අක්කාට මීදුම් ගැන කියන පළවෙනි දේ ම නෙගටිව් දෙයක් කරන්න මට ඕනා වුණේ නැහැ. ඒකයි මං ඒ ගැන මොකුත් ම දැනට අක්කාට නොකියා ඉන්න තීරණය කළේ. අඩු ම තරමේ මගෙ හැඟීම් මමවත් තේරුම් ගන්නකන්.