Midum's pov
"ඔයාට මේකෙනුත් ඕනාද?"
මං ගගනගෙන් ඇහුවේ මගේ අතේ තියෙන බාගයක් කාපු අයිස් පලම එයාගේ දිහාවට දික් කරන ගමන්.
අද අපේ ගුරු නිවාස ඉස්සරහින් ම අයිස්ක්‍රීම් ත්‍රීවීල් එකක් ගියානේ. ගගන තමයි ඒකෙන් මටයි අනන්‍යාටයි එයාටයි තුන් දෙනාට ම අයිස්ක්‍රීම් අරගත්තේ. දැන් මේ අපි තුන් දෙනා ම අපේ ගුරු නිවාසෙ දොර උලුවස්ස ගාව බිම වාඩිවෙලා ආන්න ඒ අයිස්ක්‍රීම් කන ගමන් තමයි මේ ඉන්නේ.
අපි තුන් දෙනා ම චොකලට් ෆ්ලේවර් එකෙන් තමයි මුලින් ම අයිස්ක්‍රීම් ගන්න ලෑස්ති වෙලා හිටියේ. ඒත් අවසානෙට ඉතුරු වෙලා තිබුණේ චොකලට් අයිස්ක්‍රීම් දෙකක් විතරක් නිසා ගගන ඒ චොකලට් අයිස්ක්‍රීම් දෙකත් එක්ක තව ෆලූඩා අයිස්ක්‍රීම් එකක් තමයි අරන් ඇවිත් තිබුණේ.
එයා කොච්චර නම් හොඳයිද කියනවා නම් මටයි අනන්‍යාටයි කැමැත්තෙන් ම චොකලට් අයිස්ක්‍රීම් දෙක දීලා එයා මොකූත් නොකියා ෆලූඩා අයිස්ක්‍රීම් එක අරගත්තා.
ඒත් බාගයක් දුර කාගෙන යද්දි මට ගගන පව් කියලා හිතුණා. එයාත් ආසාවෙන්නේ හිටියේ චොකලට් අයිස්ක්‍රීම් කන්න. ඒ නිසා තමයි මං මගේ චොකලට් අයිස්ක්‍රීම් එක බාගයක් කාලා තිබුණාත් ගගනගේ පැත්තට දික් කරලා ඒකෙන් ටිකක් එයාට දෙන්න තීරණය කළේ.
"එපා, මීදුම්. ඔයා කන්න. මට මේක හොඳයි."
ගගන හිනා වෙලා මං ආසාවෙන් දෙන්න ගිය එක ප්‍රතික්ෂේප කළා. ඒත් ඉතින් එයා එහෙම කරපු එක ගැන නම් මගේ හිතට ටිකක් අවුල් වගේ. ඔන්න එයා එක කටක් හරි කෑවා නම් මගේ හිතට සතුටුයිනේ.
"අනේ..., එක ම එක කටක්. මං ආදරෙන් දෙන එකනේ..."
මං ඇස් දෙකත් බෝල කරගෙන හුරතල් වෙවී කිව්වේ එතකොට එයාට තවදුරටත් මගෙ ඉල්ලීම අහක දාන්න බෑ කියලා දන්න නිසා.
කලින් වාක්‍යයේ අතරමැදින් නතර කරපු මම අනන්‍යාට ඇහෙන්නේ නැති වෙන්න ඉතුරු ටික කියන්න ඕනාවට ටිකක් ගගනගේ කන ගාවට ළං වුණා.
"...කට කන්න දෙද්දි නම් අපූරුවට කනවා. අයිස්ක්‍රීම් එකද කන්න බැරි?"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ගගන මීදුම් | non fiction ( Taekook ) | (Ongoing)
Документальная прозаඅතීතයෙ අපිට අමතක කරන්න බැරි ගොඩක් තැන්වලට දෛවය අපි ව අරන් යන්නෙ අපිට ආයෙ ආයෙමත් රිද්දන්න කියලයි මං හිතාගෙන හිටියෙ. ඒත් දැන් මං විශ්වාස කරනවා, දෛවය එහෙම කරන්නෙ අපිට අලුත් වර්තමානයක් මුණගස්සන්න. - මීදුම් - දඬුවමත් ආශිර්වාදයක් කරන්න පුලුවන්, මගෙ ජීවි...
