ගගන මීදුම් | non fiction ( Taekook ) | (Ongoing)

32

Midum's pov

මං ගගනගෙන් ඈත් වුණේ හිතකින් නම් නෙවේ. ඒත් බලාපොරොත්තු නොවුණ මොහොතක මගේ ෆෝන් එක රින්ග් වෙද්දි මාව ඉබේට ම ගගනගෙන් ඈත් වුණා. මං මොහොතකට ගගනගේ මූණ දිහා බලද්දි එයාත් ඒ කෝල් එකෙන් හොඳ දෙයක් නම් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැති බවයි පේන්න තිබුණේ.

මං ලොකු හුස්මක් අරගෙන ටිකෙන් ටික ගගනගෙන ඈත් වෙලා බෙඩ් කබඩ් එක ළඟට ඇවිදගෙන ගියේ ඒ කෝල් එක අපි දෙන්නාගේ මේ ලස්සනට ගත වෙවී තිබුණ මොහොත විනාශ කරන විදිහේ කෝල් එකක් නම් වෙන්න එපා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන්.

ඒත් මං කොච්චර අවාසනාවන්තයිද කියනවා නම් ඒ කෝල් එක ඇවිත් තිබුණේ අපේ තාත්තාගෙන්. ඉතින් ඒක අනිවාර්යයෙන් ම අපේ මේ ලස්සන මොහොත විනාශ කරලා දාන්න ආව කෝල් එකක් ම තමයි. තාත්තා ගැන මට එහෙම හිතන්න ඕනා වුණේ නැතත් එයා කියන්න යන කතාව කොහොමත් මගේ මූඩ් එක කන විත්තිය මං දන්නවා.

කෝල් එක කට් වෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි මං ඉක්මනින් ම ෆෝන් එක අතට අරන් කෝල් එක ආන්ස්වර් කළේ එහාපැත්තෙන් ඇහෙන කටහඬට බයේ.

"කියන්න තාත්‍තේ."

"මොකක් හරි වැඩකද ඉන්නේ. මට දෙයක් අහන්න තියෙනවා."

වැඩක නම් තමයි හිටියේ. ඒකත් ගොඩාක් ලොකු වැදගත් වැඩක් කියලා තාත්තාට කියන්නත් හිතයි. ඒත් එයාගේ පුතාගේ ඒ වැදගත් වැඩේ මොකක්ද කියලා දැනගත්තොත් තාත්තා මේ ෆෝන් එක හරහා අත දාලා මගෙ කන රත් කරයි කියන බය නිසා ම මං මගෙ කට පියාගෙන හිටියා.

"එ.. එහෙම විශේෂ වැඩක් නම් නෑ. තාත්තා කතා කළේ ඇයි කියන්නකෝ."

මං ගගන දිහාවටත් එකපාරක් හැරිලා බලලා ආයෙමත් තාත්තා කියන්න යන කතාවට අවදානය දුන්නා.

"මේකයි මං අහන්න ගියේ.. අර පූර්ණි දුව එදා මොකක් හරි දෙයක් ඔයා එක්ක කිව්වාද?"

එදා සිද්ධිය මතක් කරද්දි නම් මට කෙලත් හිර වුණා. ශුවර් එකට ම පූර්ණි කසාදෙට අකැමතියි කියලා මෙලහටත් අපේ තාත්තා දැනගෙන වගේ. ඒක නිසානේ මෙයා මේ අමුතුවට වගේ කතා කරන්නේ.

"ඇයි එහෙම අහන්නේ?"

"මං අහපු දේට උත්තර දෙන්න, මීදුම්."