Gagana's pov
පෝය දවසේ හවස අක්කා පන්සල් යමු කිව්ව නිසා අපි දෙන්නාත් එක්ක ම ලෑස්ති වුණේ පන්සල් යන්න. ඊයේ මීදුම් එක්ක වුණ කතා බහ ගැන මං අක්කා එක්ක කියන්න නොගියාත් මගේ හැසිරීම නිසා අක්කාට ඉවෙන් වගේ මගේ අමුත්තක් තේරිලා ඕක ගැන ඇහුවා.
මං ඉතින් නොකියා බැරි තැන පන්සල් යන අතර අක්කාට ඊයේ මීදුම් එක්ක කතා වෙච්ච දේවල් කියද්දි අක්කාට නම් හිනා.
අපි දෙන්නා පන්සල ගාවින් කාර් එක නවත්තලා ගිහින් ඒ ළඟ ම තිබුණ මල් කඩේකින් නෙලුම් මල් මිටි දෙකක් සල්ලි දීලා ගත්තා. ගමේ වගේ ඉතින් මෙහෙ අපිට මල් කඩන්න වැව් නෑ නේ.
ඔය නෙලුම් මල් මිට දකින දකින වාරයක් ගාණේ මට මතක් වුණේ මීදුම් ව. නෙලුම් මල තමයි අපි දෙන්නා හුවමාරු කරගත්ත පළවෙනි තෑග්ග. නෙලුම් මල වගේ ම පිවිතුරු ආත්මයක් තියෙන මීදුම් මගේ ජීවිතේට ආව විදිහ ඒ මල් මිට මට මතක් කරලා දුන්නා.
ඒත් මං කල්පනා කළේ එදා අපි ඒ හුවමාරු කරගත්ත මල් දෙකට ඊට පස්සේ මොකද වුණේ කියලා. මට මතකයි මං ඒ මල් දෙක කොහෙන් හරි අරන් තිබ්බා. ඒත් ඊට පස්සේ මට ඒක තිබ්බ තැනක් හොයාගන්න බැරි වුණා. ඇත්තට ම මට ටිකක් දුක හිතුණා ඒ වගේ මතකයක් නැති වෙලා ගිය එක ගැන.
"අක්කේ, අන්න ඩොක්ටර් මස්සිනා ඉන්නවා."
මං මීදුම්ගේ සිහියෙන් ඉස්සරහාට අඩිය තිය තියා යද්දි එකපාරට මං දැක්කේ පන්සලට ඇතුළු වෙන තැන හිටිය ඩොක්ටර් මාධව.
මං ඉතින් ඒ ක්ෂණික අක්කාට එයා ව පෙන්නලා කියද්දි අක්කාත් එකපාරට ගැස්සිලා ඒ පැත්ත බැලුවා.
බැලුවා විතරක් නම් කමක් නෑ. එයා තනි කොණ්ඩයක් විදිහට ගොතලා දාලා තිබුණ දිග කොණ්ඩෙ අතින් හදන්නත් ගත්තා. තනිකර බොරුවනේ ඉතින් මෙයාත් දාන්නේ.
"කෑගහන්න එපා, මෝඩයෝ. අ..අනික ඉතින්.. මට මොකෝ කවුරු හිටියා ම."
පෙනේද අතේ පත්තු වෙන බොරු කියන ලස්සන මේ පෝය දවසෙ ම. අනේ මන්දා මගේ අක්කාත් නම්. මෙයා ඉතින් එයාට කැමති වග මගේ ඉස්සරහා පෙන්නන්න තියෙන අකැමැත්ත නිසානේ ඔය.
YOU ARE READING
ගගන මීදුම් | non fiction ( Taekook ) | (Ongoing)
Non-Fictionඅතීතයෙ අපිට අමතක කරන්න බැරි ගොඩක් තැන්වලට දෛවය අපි ව අරන් යන්නෙ අපිට ආයෙ ආයෙමත් රිද්දන්න කියලයි මං හිතාගෙන හිටියෙ. ඒත් දැන් මං විශ්වාස කරනවා, දෛවය එහෙම කරන්නෙ අපිට අලුත් වර්තමානයක් මුණගස්සන්න. - මීදුම් - දඬුවමත් ආශිර්වාදයක් කරන්න පුලුවන්, මගෙ ජීවි...
