အချိန်မီလေး...[ဘာသာပြန်]

Chapter 2

ယွင်ဟဲယွီနှင့် ထန်ရိတို့က အတော်လေး ခြိုးခြံချွေတာတတ်ကြသည်။ ယွင်ဖန်း မွေးကတည်းက မိသားစုသုံးယောက်မှာ ယွင်ဟဲယွီ၏အဖွဲ့မှ  ခွဲဝေပေးထားသည့် အိပ်ဆောင်၌ နေထိုင်ခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။

 ထို အိပ်ဆောင်က ခုနှစ်ဆယ် ရှစ်ဆယ်ခုနှစ်ဝန်းကျင်မှအဆောက်အဦး ဖြစ်ကာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အဆောက်အဦးအသစ်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ကြည့်ရသည်မှာ အနည်းငယ် ဟောင်းနွမ်းယိုယွင်းနေပြီဖြစ်သည်။ 

အတွင်းထဲ၌ ရိုးရှင်းသော အခန်းသုံးခန်းနှင့် ဟောခန်းတစ်ခုပါသော ဖွဲ့စည်းပုံဖြင့်ဖြစ်ပြီး ဧည့်ခန်းအသေးစားတစ်ခုနှင့် အိပ်ခန်းကျယ်များပါဝင်ကာ ပုံမှန် ရှေးဟောင်းစတိုင် အဆောက်အဦးဖြစ်သည်။

ရာသီဥတုပူနေပေမဲ့လည်း ရိချန်းလျန်ကတော့ ထန်ရိ၏ အတင်းအကြပ်တိုက်တွန်းချက်အရ ကုတ်အင်္ကျီဝတ်ထားရဆဲဖြစ်လေ၏။ သူက ထန်ရိနှင့် ယွင်ဟဲယွီတို့နောက်မှလိုက်ကာ သူတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့သည့် ဤ “အိမ်”ကို မြင်လိုက်ရတာဖြစ်သည်။

ဧည့်ခန်းက သေးပေမဲ့လည်း သန့်ရှင်းနေ၏။ သစ်သားဆိုဖာထက်တွင် Shiba Inu*ပုံသဏ္ဍာန်ခေါင်းအုံးနှစ်ခုရှိနေသည်။ ချစစဖွယ် ခွေးခေါင်းပုံလေးက အတော်လေး နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းပေမဲ့လည်း ရိုးရှင်းသည့် ကျေးလက်ဆန်ဆန် ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံးနှင်တော့ မလိုက်ဖက်လှပေ။ 

(t/n: Shiba Inu-ကျစ်လျစ်တဲ့ကိုယ်၊ အမြီးကောက်ကောက်နဲ့ တက်ကြွတဲ့စရိုက်ရှိတဲ့  ကိုယ်ရည်ကိုယ် ထူးခြားသော ဂျပန်ခွေးမျိုးစိတ်) 

“လောင်ယွင် ထမင်းသွားချက်လိုက်တော့။ ကျွန်မအိမ်ကိုရှင်းလိုက်ဦးမယ်”

ထန်ရိက တံခါးပိတ်ကာ ရိချန်းလျန်ကို ကူ‌ညီပေးဖို့ လှည့်လာသည်။

ရိချန်းလျန်က မသိစိတ်မှနေ ရှောင်တိမ်းလိုက်လုနီးပါးဖြစ်သွားကာ ထန်ရိကိုလွဲသွားစေသည်။

ထန်ရိက ခဏလောက် တန့်သွားလေကာ အပြစ်ရှိပြီးနာကျင်နေသည့် မျက်နှာဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လာ၏။

ရိချန်းလျန်က ယွင်ဖန်းအစစ်မဟုတ်ပေ။ သို့ငြား သူမထံမှ ထိုနှယ် အကြည့်ခံနေလိုက်ရရာဦးရေပြားပင် ထုံထိုင်းလာရသည်။သူ့ကိုတခြားသူများထိတာကို မကြိုက်တာကြောင့် ယခုလိုရှောင်လိုက်မိသည်ကလည်း မသိစိတ်ဖြင့် ဖြူစင်စွာသာဖြစ်ပေမဲ့ ထန်ရိထံမှာ စိုက်ကြည့်ခံနေရသည်က သူ့ကို ဖိအားဖြစ်စေသည်။ ထို့ကြောင့် သူက တောင့်တင်းနှေးကွေးစွာဖြင့်ပင် ထန်ရိ၏လက်မောင်းကို ကိုင်ဟန်ပြုလိုက်ရသည်။