အချိန်မီလေး...[ဘာသာပြန်]

Chapter 20

နေ့စဉ်ဘဝ

ရက်များက အမြဲလို လျင်မြန်စွာ ကုန်ဆုံးတတ်လေသည်။ ကျောင်းသားများ၏ လက်တိုအင်္ကျီက လက်ရှည်အင်္ကျီအဖြစ် ပြောင်းသွားပြီဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ကျောင်းသားများက ၎င်းတို့၏ နှစ်ဝက်စာမေးပွဲကို ရင်ဆိုင်ကြရတော့မည်ပင်။

ယွင်ဖန်းက ပုံမှန်ဆို ကျောင်းကို စောစောရောက်နေတတ်ပေမဲ့ ဒီနေ့မှာတော့ မနေ့ညက အိမ်စာကြောင့် နောက်ကျသွားကာ မနက်ပိုင်းစာဖတ်ချိန်ကိုတောင် လွတ်သွားလုနီးပါးပင်။

ရိချန်းလျန်က အင်္ဂလိပ်စာလုံးများကိုမှတ်နေရင်း သန်းလိုက်၏။ ယွင်ဖန်းရောက်လာတာကိုမြင်တော့ သူက သိပ်ပြီး မတုန့်ပြန်ခဲ့ဘဲ အိပ်ချင်စိတ်တစ်ဝက်ဖြင့် ကြည့်လာသည်။

သူ့ အိမ်စာကို ပေးလိုက်ပြီးနောက်မှာ ယွင်ဖန်းလည်းပဲ သူ့အင်္ဂလိပ်စာအုပ်ကို ဆွဲထုတ်လို့ စာလုံးများကို စတင်မှတ်သားလိုက်သည်။ အင်္ဂလိပ်ဆရာက စာသင်ခန်းကို တစ်ကြိမ်မျှပတ်လျှောက်ပြီးနောက်မှ ပြန်ထွက်သွားခဲ့၏။ ယွင်ဖန်းက တံခါးကို ခဏလောက် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် သင်္ချာစာရွက်ကိုဆွဲထုတ်ကာ ပုစ္ဆာစတွက်လေသည်။

သူက စားပွဲခုံနှင့် ‌ရိုက်မိတော့မလိုဖြစ်နေသည့် ရိချန်းလျန်အား ကြုံသလို ဆွဲလိုက်ကာ ခေါင်းမမော့လာပါဘဲနှင့် ပြောလိုက်သည်။

"Apology ဆက်ကျက်လေ"

ရိချန်းလျန်မှာ မျက်လုံးဖွင့်ဖို့ကို ရုန်းကန်နေခဲ့ရကာ တစ်ဝက်သေနေသည့်ပုံစံဖြင့် စာကိုဆက်ပြီး ဖတ်နေလေ၏။

"a-p-o-l-o-g-y၊ တောင်းပန်ခြင်း၊ နာမ်၊ apology-"

ယွင်ဖန်းက ခေါင်းငုံ့ကာ ပုစ္ဆာဆက်တွက်လိုက်၏။ စာရွက်တစ်ဝက်လောက် ပြီးသွားပြီးနောက် မနက်ပိုင်း စာဖတ်ချိန် ပြီးဆုံးကြောင်း ခေါင်းလောင်းသံ မြည်လာလေသည်။ သူက ခေါင်းမော့လိုက်ချိန် ရိချန်းလျန်က စာကို ရေရွတ်နေဆဲဖြစ်သည်ကို ကြားလိုက်ရသည်။

"Stare-စိုက်ကြည့်သည်။ s-t-a-r-e၊ stare-at-"

"ရပြီ '‌at'ကို တော်လိုက်‌တော့"