Defne ile Deniz

17. iyi ki doğdun defne

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen

🌿🌊

Bölüm şarkısı;
Ashe & FINNEAS – Till Forever Falls Apart

Kendi başımıza, ikimizin de bildiği bir dünyada hayal kuruyorum

Bu bizim kontrolümüz dışında ama işler boka sararsa yalnız değiliz

Çünkü bana sahipsin ve biliyorsun

Sana sahip olduğumu ve bildiğimi

Eğer gelgitler Kaliforniya’yı alırsa

Seni tutacağım için çok memnunum

Ve eğer gökyüzü yukarıdaki cennetten düşerse

Âşıkken en iyi zamanımı geçireceğimi biliyorum.

Kırık bir fay hattında yaşıyorduk

Ve bir süre için bana aittin

Sana kalbimi vermek için bir ömür harcadım

Yemin ederim sonsuza kadar senin olacağım.

Öyleyse işte bu böyle bitiyor

Sanırım arkadaşlarınla ölmekten daha romantik bir şey yok

Ve kendim için üzülmüyorum

Başka birini sevmek için bir dakika geçirmek istemem

Çünkü bana sahipsin ve biliyorsun

Sana sahip olduğumu ve bildiğimi

Eğer gelgitler Kaliforniya’yı alırsa
Seni tutacağım için çok memnunum

Ve eğer gökyüzü yukarıdaki cennetten düşerse

Âşıkken en iyi zamanımı geçireceğimi biliyorum.

Kırık bir fay hattında yaşıyorduk

Ve bir süre için bana aittin

Sana kalbimi vermek için bir ömür harcadım

Yemin ederim sonsuza kadar senin olacağım

Sonsuza dek ayrı düşene kadar

Ölüm bizi ayırana kadar…

🌿🌊

Her 4 Şubat’ta olduğu gibi odamdan çıktığımda beni balonlar karşıladı. Yüzümde şapşal bir sırıtma ile beni beklediklerini bildiğim mutfağa koştum. Orada üzerinde mumların yandığı bir pasta, tripoda yerleştirilmiş bir kamera, annem, babam ve bu sene ek olarak dedem beni bekliyorlardı.

Beni gördükleri anda bir ağızdan doğum günü şarkımı söylediler. “İyi ki doğdun Defne! İyi ki doğdun Defne!”
Yanlarına gidip minnetle üçüne birden sarıldım. Bebekliğimden beri her sene değişmeyen bu kutlamayı bıkmadan tekrar ediyorlardı. “Teşekkür ederim.”

“Hadi hadi,” dedi annem. “Dilek tut mumları üfle.”

Onlardan ayrılıp pastamın başına geçtim.

Lütfen uzun yıllar boyunca tüm doğum günlerimi tüm sevdiklerimle birlikte kutlayayım.

Mumları üflediğimde kopan alkış tufanına prenses gibi dizlerimi kırıp selamlayarak karşılık verdim. Sonrasında mutfağa gizledikleri hediyelerini çıkardılar. Bana hediyelerini verirlerken babam kamerayı tripottan alıp kendisi çekmeye başladı. Bir yandan da sunuculuk yapıyordu.

“Ailemizin minik portakalı, portakal çiçeği, her mevsim yeşil defne yaprağı artık çocukluktan çıktı sayın gelecek nesillerimiz,” dedi kamerayı yüzüme bir yakınlaştırıp bir uzaklaştırarak. Sunumlarını hep gelecek nesillerimize yapardı ve bu kayıtlardan 17 tane daha vardı. “Minik portakal reçelimizin 18. doğum gününün ilk hediyesini dedesi takdim edecek.”