Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 💕
🌿🌊
DEFNE’NİN RENKLERİ
DEFNE
Deniz manzaralı bankta otururken denizin sakin sakin dalgalanmasını izledim. Mavinin şimdiye dek gördüğüm en güzel tonuna bürünmüştü.
Gözlerimi kapatıp derin bir nefesle birlikte havadaki yasemin çiçeği kokusunu çektim içime.
Tüm renkler çok canlıydı. Manzaranın her açıdan resmini çizmek istedim ama renkler o kadar güzeldi ki güzelliğini hak ettiği şekilde tuvale aktaramazdım.
Derin bir nefes daha çektim içime, bu kez huzuru benliğime karıştırmak isteyerek. Benden başka kimse yoktu burada. Hava ılıktı, güneş tepedeydi, hafif rüzgâr çiçek kokuları ile çevreliyordu etrafımı. Sanki yer çekimi çok azdı burada, öyle hafif hissediyordum.
“Merhaba Defne.”
Yanıma gelen kişiye baktım. “Merhaba,” dedim gülümseyerek. O kadar huzurlu hissediyordum ki gülümsemekten alamıyordum kendimi.
Beyaz takım elbise giymiş genç bir erkek yanımda durmuş güzel bir gülümseme ile bana bakıyordu. Sanırım o da benim kadar mutlu hissediyordu.
Hafif uzun sarı saçlarını iki yana tarayarak kafasına yapıştırmıştı. Kirpikleri ve kaşları o kadar açık sarıydı ki neredeyse beyazdı. Hatta beyaz da olabilirdi. Kahverengi gözleri bana ceylanları hatırlattı.
Yanıma oturdu.
“Nerede olduğunu biliyor musun?” diye sordu. Konuşmasında tuhaf bir tonlama olsa da rahatlatıcı bir ses tonu vardı.
Kafamı salladım. “Taşhisar’dayım. Evimde.”
“Sana ne olduğunu biliyor musun peki?”
Bana ne olmuştu? Verecek bir cevabım olmadığını fark ettiğimde gülüşüm soldu.
Bana ne olmuştu?
Etrafıma bakındım. Neden kimse yoktu? En son neredeydim? Ne yapıyordum? Buraya nasıl gelmiştim? Kendime sorduğum hiçbir sorunun yanıtı yoktu.
Hiçbir şey anlamayarak karşımdaki genç adama baktım tekrar. “Bana ne oldu?”
Yumuşak bir ifadeyle baktı gözlerimin içine. “Cevabı biliyorsun.”
Bana ne oldu?
Bir cevap arar gibi etrafa bakındım tekrar. Kimse yoktu.
“Ben…” dedim bakınırken. “Ben…” Devam edemiyordum bir türlü. Ona baktım. “Ben… Öldüm mü?”
“Evet Defne, öldün.”
Kollarımı kaldırıp ellerime baktım. “Ama buradayım. Ben buradayım, esas diğerleri yok.”
“Herkes burada aslında… Sadece sen onlarla aynı yerde değilsin.”
Öldüm…
Öldüm ben…
“İsmin ne?” diye sordum bakışlarımı tekrar ona çevirirken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defne ile Deniz
Teen FictionHiç işlenmemiş bir cinayeti nasıl çözersiniz? 🌿🌊 Bazı aşklar ölümle sınanırmış. Ve bazı âşıkları ölüm bile ayıramazmış. 🌙
