Bize Aşk Lazım (Mükemmel Planlar Serisi 1)

Bölüm 38- FİNAL

Güven etrafına bakındı,sonuçtan memnundu. Tam da istediği gibi bir hafta içinde değilse de on gün içinde aşık olduğu kadının hayalindeki düğünü hazırlamıştı. Aslında Mercan'ın gelinliği gibi bir sorunu olmasaydı daha önce de bütün hazırlıkları bitirebilirdi ama güzel karısı ilk nikahlarında gelinlik giymemişti ve Güven Mercan'ın kesinlikle gelinlik giymesini istiyordu, özellikle de Saye'den Mercan'ın ilk evliliğinde de gelinlik giymediğini öğrendikten sonra.

Mercan haberi olmadan gelinliğini kendisi tasarlamıştı. Nil bir şekilde Mercan'ı ortada hamile bir gelin olduğuna inandırmıştı. Esasen Mercan bir işler döndüğünden şüphelenmişti ama bir aslanı bile ceylan olduğuna ikna edebilecek İklim sayesinde sorun çözülmüş ve Mercan tamamen dantel olarak tasarlanmış gelinliğin çizimini bitirdiğinde Güven'in ortaya çıkan sonuçtan gözleri kamaşmıştı.

Karısı bir tekstil şirketinin patronu için bulunmaz bir nimetti. Yeni kreasyonları adeta talan edilmişti. Tam da Güven'in planladığı gibi 25-45 yaş aralığındaki kadınların büyük ilgisini görmüştü ama beklenmedik bir şekilde evlilikleri de kreasyonlarının satın alınmasına yaramış, insanlar bu kreasyona romantik anlamlar yüklemişlerdi. Şimdi ise Mercan'ın tasarımları neredeyse her gün başka bir ünlünün üzerinde görülüyordu. Güven sonuçtan çok memnun olsa da Mercan'ı yeniden karısı olmaya razı etse daha da memnun olacaktı.

Yeniden etrafına baktı,belki de en son sünnet olduğu gün bu kadar heyecanlanmıştı. Birden boynundaki kravat sıkar oldu ve Mercan'ın onu bütün bu hazırlığa rağmen, düğünlerine çağırdığı bütün insanların önünde reddedeceği fikri ağır basmaya başladı. Belkide Mercan'ın ona olan aşkına fazla güvenmişti. Karısının kalbini fazla kırmıştı ve onu reddedebilirdi, belki de Sedat'ın hem kendisi hem de kızları için daha iyi bir seçenek olduğuna karar verebilirdi. Soğuk kış gününde birden ter bastı.

"Yeter be oğlum. Ne kastın be Güven" Buğra elindeki viski kadehini ona uzattı "Sakinleş biraz."

Demesi kolay "Ya hayır derse?"

"Saçmalama Güven. Tabii ki demeyecek. Mercan sana aşık."

"Kızgın da." Kadehi kafasına dikti "Önce ona sormalıydım, herkesin içinde göt gibi bırakacak beni." Tekrar yudumlamak için kadehi ağzına götürürken Buğra uzanıp kadehi elinden aldı.

"Biraz yavaş git, genç. Gelin sana gıcık olduğundan değilse bile bir ayyaşla evlenmemek için hayır diyebilir. Sakinleş Güven. Tamam, kavga ettiniz, kızdı, gitti ama yeğenimi elbette boşanmış olarak doğurmayacak. Kızlar Mercan'ı buraya getirecek, sen de onunla konuşup köpekler gibi pişman olduğunu ona söyleyecek, özür dileyecek ve kendini affettireceksin."

"Ya affetmezse?"

"Yeter lan! Çakacağım şimdi bir tane. Gamlı baykuş gibi tepemde ötüp durma. Dik dur lan biraz. Sen kadının karşısına da bu eziklikle çıkarsan affetmez tabii. Az erkek ol, cesur ol, bu ne be. Çocuk gibi mızıldanıyorsun sabahtan beri."

"Ne azarlıyorsun lan! İyi ki bir işimiz düştü kırk yılda bir, hemen kullan. Reyhan seni bir terk etsin ben biliyorum yapacağımı."

"Ben sen miyim, neden terk etsin Reyhan beni?"

"Bari burada rahat durun,oğlum."

Güven annesinin sesiyle arkasına döndü "Anne, geldiniz mi?" Küçük bir çocuk gibi annesinin yanına sığınası gelmişti bir an. Ama Buğra haklıydı, çocuk gibi mızıldanmak bir erkeğe çok az şey kazandırırdı, hemen toparlandı "Babam nerede?"

"Garsonları haşlamakla meşgul." Annesi ona bakıp gülümsedi ama hemen ardından uzanıp boynundaki kravatı çekiştirdi "Papyon taksaydın olmaz mıydı?"