ခႏၶာကိုယ္ကို လာဟပ္ေနတဲ့ အပူလွိုင္းတစ္ခုေၾကာင့္
သခၤနိုးလာၿပီးမွ အလန႔္တၾကားျဖင့္ အေသးေလးနဖူးဆီ လက္တင္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ပူက်စ္ေတာက္ေနတာမို႔ သခၤျပာသြားရသည္။
က်စ္! ဘယ္အခ်ိန္ကဖ်ားေနတာလဲကြာ...။
ေဘးကဖုန္းကို ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခ်ိန္က ၇နာရီ။
ခုမွ အမွတ္ရသည္။ မေန႕က ေန႕ခင္းစာေရာ ညစာေရာ ထမင္းမစားဘူးပဲ...။ ဒါကို သူလုံး၀ေမ့သြားခဲ့တာ။ စိတ္ပင္ပန္းသမွ် လႊတ္ခ်လိဳက္တာေရာပါမည္။
သူလည္း ညက အတိုးႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးမိသြားတာမို႔ သူ႕အျပစ္လည္းမလြတ္ေပ။
ေရးခ်ိဳးခန္းထဲ အေျပးအလႊား၀င္သြားကာ ပုဝါတစ္ထည္ျဖင့္ ေရပတ္၀တ္တိုက္ေပးဖို႔ အရင္လုပ္လိုက္သည္။ အပူရွိန္က ေတာ္ေတာ္ျပင္းတာမို႔ ဆရာ၀န္မေခၚလို႔ မရေလာက္။
"အေသးေလး...အေသးေလး..."
"အင္..."
"မင္းဖ်ားေနၿပီ...ကိုယ္ ေရပတ္၀တ္တိုက္ေပးမယ္ေနာ္
ခဏထအုံး ၿပီးရင္ ဆရာ၀န္ေခၚေပးမယ္"
"ဟင့္အင္း..."
"ဘာဟင့္အင္းလဲ... ဆရာ၀န္မေခၚခ်င္လို႔လား"
"အင္း..."
"မေခၚလို႔မရဘူးေလ... တအားဖ်ားေနတာ ေဆးထိုးမွသက္သာမွာ ၊ ကိုယ္ေရပတ္တိုက္ၿပီးရင္ ႀကီးႂကြယ္ကိုဆန္ျပဳတ္လုပ္ခိုင္းေခ်မယ္ေနာ္ မေန႕ကလည္းဘာအစားမွမစားဘူးဆို... ဗိုက္ဆာေနၿပီမလား"
"ဆန္ျပဳတ္မေသာက္ခ်င္ဘူး"
"မငိုနဲ႕ေလ... ဘာစားခ်င္တာလဲေျပာ ကိုယ္သြားဝယ္ ေပးမယ္"
ဖ်ားေနတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ထင္ မ်က္ခမ္းစပ္မွာ မ်က္ရည္ပူေလးေတြ တစ္လွိမ့္ခ်င္းဆင္းလာတာမို႔ သခၤေခ်ာ့ေမးလိုက္ရသည္။ ဖ်ားရင္ အားငယ္တတ္ၾကတာ ထုံးစံပဲမလား။
"ေၾကးအိုး...."
အက္ရွရွအသံေလးျဖင့္ ထြက္လာတဲ့အသံပိစိေလး။
"ေၾကးအိုးစားခ်င္တာလား"
သခၤေမးလိုက္ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပ၏။ ခႏၶာကိုယ္ေတြ ကိုယ္ပတ္တိုက္ၿပီးတာနဲ႕ နဖူးေပၚ ကအပူေတြစုပ္ယူဖို႔ ေရပတ္၀တ္တစ္ခုတင္လိုက္ကာ
YOU ARE READING
ရှုမငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး
Romanceintersex (ဒွိလိင်) married life ❣️ သင်္ခနှိုင်းမာန်❤️လပြည့်ဦးသာ ရည်းစားမဖြစ်ပဲတန်းယူလိုက်ရတဲ့အတွဲလေးပါ
