daddy's choice

DC29

Richmond pov;

Pagkalabas na pagkalabas ko ng gate ay agad akong nag abang ng sasakyan.uuwi ako ngayon sa bahay namin ni carlson.kailangan naming makapagusap.

Pagkarating ko sa tapat ng bahay namin ay kakaibang pakiramdam para sa akin.nakatingin lang ako sa harap ng bahay,pakiramdam ko ay isa akong isda na matagal na ikinulong sa maliit na glass box or aquarium at ngayon ay pinapalaya na sa dagat ma tunay kung tahanan.ang sarap sa pakiramdam.napangiti ako bago ako tuluyang pumasok sa loob ng bahay.I still have my spare key kaya pwede akong pumasok.

Walang tao,marahil ay di pa nakakauwi si carlson.hihintayin ko na lang siya.maglukuto na lang muna ako habang hinihintay siya.

Matapos kung magluto ay naupo ako sa sofa at nanood na kang muna ng t.v.halos dalawang oras na ako dito at madilim na rin sa labas ngunit wala pa ring carlson na dumating.kaya naisipan ko ma tawagan siya."shit"bulalas ko ng dahil sa di niya sinasagot amg tawag ko.nakatulog na ako sa sofa ng maramdaman kung may nagbukas ng pinto kaya agad akong tumayo at nagtungo sa main door.

"Anung ginagawa mo rito?"malamig na tanong niya sa akin pagkapasok niya.at gaya ng dati ay kasabay nitong pumasok si kauro.

"Carlson,can we talk?"nahihiyang tanong ko rito.

"Were already talking."matabang na sagot niya.

"Alone."pakiusap ko.pero imbis na sumagot ay nagawa pa niyang umakbay kay kauro bago nagsalitang muli.

"No,kung may sasabihin ka sa akin dapat ay kaharap ang FIANCEE KO."pagdidiin nito sa huling salita na ikinagitla ko."akala ko ba may sasabihin ka?tutunganga ka na lang ba diyan?...kung wala maari ka ng umalis.."dugtong pa nito ng hindi pa ako nakapagsalitang muli.

"What do you mean?"sa wakas ay naibulalas ko.

"Tsk...magfafile ako ng devorce.saka di naman legal ang kasal natin sa bansang ito kaya pirma mo lang ay okay na."paglilinaw nito.doon ay bumagsak ang luha dahil sa sakit na kaya niya akong palitan sa isang kurap lang ng mata.

"Hon..."

"Dont call me hon...doon ka sa cristoff mo!"bulyaw nito.nakita kung ngumisi si kauro.shit ang sakit,bakit ganun na lang niya kadaling igive-up ang lahat."kung wala ka ng ibamg sasabihin ay maari ka ng umalis."dugtong nito na lalong nagbigay pasakit sa akin.

"Okay..aalis ako pero sana ay pakinggan mo muna ako dahil huli na rin to
"Kita kong nanahimik naman siya pati na ang ahas sa tabi niya.bumuntong hininga ma muna ako bago muling magsalita."nandito ako para makausap ka sana na gusto kung magkabalikan na tayo at ako na mismo ang nagpapakumbaba para sa atin.yun sana ang gusto kung sabihin sayo kanina nung inaya kitang makausap sa carpark sa school.but accidentally ay naabutan ko si cristoff dun.yun ang totoo maniwala ka man o sa hindi.I expected na babalik pa siya dahil yun ang pangako niya sa akin,pero....pinasok mo to."turo ko sa may kaliwang dibdib ko."mahal na kita at alam kung naramdaman mo yan,kaya sakali mang bumalik siya ay gusto ko sanang tayong dalawa mismo ang kumausap sa kanya upang tapusin na ang lahat sa amin dahil nandito ka na sa puso ko.pero sa di ko inaasahan ay bigla na lang siya magpapakita sa di tamang panahon at yun nga ay ang naabutan mo."muli ay bumuntong hininga ako para makapagsalita ako ng maayos."pero sa tingin ko ay huli na dahil nakapagdesisyon ka na...alam mo bang,matagal nang gusto ng daddy ko na paghiwalayin tayo pero ipinaglalaban kita.hanggang sa malaman niya na may di tayo pagkakaunawaan kaya binigyan niya ako ng maiksing panahon para ayusin ang lahat kaya ako narito..unang beses yun na labagin ko ang kagustuhan ng ama ko at dahil yun sayo,kaya nagpapasalamat ako dahil nakilala kita at masasabi ko ring kaya kong magdesisyon kahit papano at panindigan ang gusto."pinunasan ko ang luha ko saka nagpatuloy sa pagsasalita."ang iyakin ko noh,nakakahiya sa inyo.wag kang mag-alala dahil huli na to."tumingin ako ng deretso sa mata niya at saka tumingin kay kauro at hawakan ko ang kamay niya."kauro,alam kong mahal mo siya,sana ay ingatan mo siya,alam mo naman na ang mga paborito niya kaya wala na akong maibibilin pa."tumingin akong muli kay carlson saka nagsalita uoang humingi ng isang pabor."maari bang mahakikan ka kahit sa huling pagkakataon man lang?"di siya umimik pero tumingkayad oarin ako at hinalikan si carlson sa kanyang mga labi.saglit lamang iyon dahil di niya tinugon ang halik ko."wag kang magalala,ipadala mo ang devorce papera sa bahay ng mga magulang ko at pipirmahan ko."I composed my self saka muling tumingin sa kanilang dalwa."sige aalis na ako.ipapakuha ko na lang ang mga gamit ko rito.bye."nanakbo na ako hanggang makalabas at makakita ng masasakyan.gusto kung mapagisa ngayon.

Carlson pov;

Kanina pa umalis ang si richmond,ang tanga tanga ko.di ko man lang hinintay ang paliwanag niya.ngayon ay wala na ang buhay ko.pinunasan ni kauro ang mga luhang di ko namalayan na tumulo na dahil sa kakaisip ng mga sinabi ni richmond.

Kanina nung umalis ako ay si kauro ang nasa tabi ko.ang sakit kasi na makita na nakikipaghalikan ang taong mahal mo sa uba lalo na at may nakaraan sila ng gagong cristoff na yun.kaya sa galit ko ay inaya kong pakasal si kauro sa akin dahil ang alam ko ay mahal ako ni kauro at di niya gagawin ang akala ko sinadyang gawin ni richmond kanina,ang makipaglandian sa iba.alam ko kasi na mahal ako ni kauro at alam ko rin sa sarili ko ma kaya kong ibaling sa kanya ang pagmamahal ko kay richmond.pero sa tingin ko ngayon ay isang malaking pagkakamali ang nagawa ko.

"Tara sa kusina at ipagluluto kita.wag ka na munang magisip dahil alam kong pagod ka na."nagpatianod na lang ako kay kauro sa paghila niya sa akin sa kusina.

Pagdating namin sa kusin ay nakita kong may nakahain na pagkain sa mesa at may note pa.marahil ay si richmond ang nagluto at naglagay na siya nang note sakali mang di ako umuwi ngayong gabi.

Hon paguwi mo kainin mo to ha.alam kung gutumin ka eh,paborito mo yan.ubusin mo ha.saka sorry, I LOVE YOU.

Richmond

muli akong napaluha dahil nasaktan ko na naman siya.

"Mahal mo talaga siya ano?"tanong ni kauro sa gitna ng pananahimik ko.Pero di ko siya sinagot."di dapat pala sinundan mo siya kanina,okay lang sa akin dahil nakita ko kanina na totoo lahat ng sinabi niya at ramdam kong mahal ka talaga niya gaya ng pagmamahal mo sa kanya."dugtong nito sa sinabi.

Di ko sumagot tinungo ko ang ref at kumuha ng malamig na tubig.

"Wag na nating ituloy ay gusto mong mangyari carlson dahil alam ko namang siya talaga ang mahal mo,pinapahirapan mo lang ang sarili mo."wika niyang muli habang binalik sa kalan ang ulam upang initin siguro.

Oo mahal ko si richmond sobra.at dahil sa kabaliwan ko sa kanya ay ginusto kong sa akin lang ang atensiyon niya na di ko namamalayan ay nagagawa ko na siyang ilayo sa iba kahit sa kaibigan niya.sobrang nasasaktan ko na siya.siguro nga ay di ako karapat dapat sa kanya.kaya dapat na niya akong kalimutan upang di na siya muling masaktan pa.

"Itapon mo na yan."patungkol ko sa oagkaing iniluto ni richmond.

"Anu?carlson kung galit ka sa.."

"Ang sabi ko itapon mo na yan o ipamigay mo diyan sa labas.magluto ka ng iba."putol ko sa sasabihin niya.kailangan na naming kalimutan ang isat isa.ayuko ng makita siyang muling umiyak dahil sa akin.

Inilagay ni kauro sa malaking boul ang niluto ni richmond at itinabi.ska naman siya naghiwa ng bagong lulutuin niya.inutos niya sa akin na ibingay na lang sa kapit bahay ang ulam dahil pagaaksaya naman daw kung itatapon kaya sinunod ko na lang dahil tama naman siya.

Pagbalik ko ay tinungo ko ang kwarto at nahiga sa kama habang hinihintay na matapos magluto si kauro.nakatingin lang ako sa phone ko ay tinitignan ang mga picture namin ni richmond.

"Paalam na mahal ko.sana ay mapatawad mo pa ako."turan ko sa sarili ko.binura ko na lahat yun at walang itinira.hinubad ko sa daliri ko ang singsing ng sumpaan namin ni richmond saka inilagay yun sa maliit na box at isinilid ko sa drawer ng sidetable.

A/N

ANU NA KAYA ANG MANGAYAYARI.HAY HIRAO TALAGA UMIBIG.NAKAKACONSTIPATE.LOL.TNX FOR ALL THE READERS.