KİMSESİZ + 18

41

Rahibeler onu soru sormadan kabul etti. Bir oda verdiler ve bir kardeş genç rahibe.

Bir hafta odasından sadece yemek ve ayin için çıktı.

" Kardeşim baş rahibe seninle görüşmek istiyor. Yemekten sonra odasında bekliyor."

Laren'ın saçları biraz uzamıştı. Dış hasarlar yarı yarıya tamir olmuştu ama, içindeki derin keder nasıl iyileşecek bilmiyordu!

 Her gece kabuslar devam ediyor ve bazen çığlık atarak uyanıyordu. Dom'un başka birisini okşaması düşüncesi bile dayanılır gibi değildi.

" Beni istemişsiniz!"

" Evet kızım. Adın Laren di değil mi?"

" Evet efendim. "Laren otur, biraz sohbet edelim. Bir soyadın var mı kızım?"

" Rahibe ben kimsesizim. Eğer burada kalmam sizler için sorun oluyorsa hemen giderim. Kimseye yük ve dert olmak istemem.

" Burada istediğin kadar kalabilirsin ama odandan çıkıp hayata katılmak şartıyla. Neler yaşadığını bilmiyorum. Sen anlatana kadar da sormayı düşünmüyorum. 

Şunu söyleye bilirim sana. Acı paylaşılınca parçalanır ve azalır bunu bir düşün."

" Teşekkür ederim. Burada sizlere nasıl faydalı olurum bilmiyorum."

" Yapabildiğin bir şey bir iş var mı? Bir de parmağında yara varsa revire git. Rahibe Carla sana yardım eder."

Laren sağ elindeki Soto işaretini bantlamıştı.

"  Bu bant, yani yara değil rahibe, sadece burada kalmasını istediğim içindir. Hayır bir becerim yok ama okurum. Tercüme yapabilirim. İngilizcem iyidir."

" Bahçeyle aran nasıl? Açık hava sana iyi gelir diye düşünüyorum. "

" Açık havayı ve bitkileri severim."

" Güzel. Rahibe Lisa, sana öğretir bir süre dene. Olmazsa başka bir şey düşünürüz. Dikiş dikmeyi biliyor musun?"

" Hayır efendim, ama çabuk öğrenirim. "

" Kızım, önce şu saçlarını kardeşin Anna düzeltsin, bu konuda iyidir. Yarın kahvaltıdan sonra rahibe Lisa seninle ilgilenecek."

Üç ay içinde Laren'ın yüzüne ve gözlerine canlılık gelmişti. Açık hava ve çalışma gece kabuslarını azaltmıştı.

Ürünler canlanıp ortaya çıktıkça seviniyordu. Bazen bebeği içinde olsa böyle büyüyeceğini düşünüp ağlıyordu. 

Rahibe Lisa, böyle zamanlarda onu yalnız bırakıyor soru sormuyordu.

 Haftanın iki gününü dikiş hanede geçirip önce basit şeyleri biçmeyi ve dikmeyi öğrendi.

" Laren, baş rahibe seni istiyor."

Bahçede işi bitince Baş rahibenin yanına gitti.

" Laren, nasılsın kızım. Açık hava sana yaramış ayrıca saçlarında uzamış."

" Teşekkür ederim efendim sayenizde. Burada mutluyum ve bir işe yaramak hoşuma gidiyor."

" Kızım üç aydır buradasın, bunu San Hose deki papaya bildirmem gerekir. "

" Rahibe, bunu yapmanız gerekliyse yapın tabi. Sizden bir ricam olacak bana bir yer gösterin gidip oraya yerleşeyim ve dikiş dikerek, bir şeyler yetiştirerek yaşamımı devam ettireyim."

" Kimden ve neden saklanıyorsun bilemem ama sen iyi bir kardeşsin bu konuyu araştıracağım."

Laren, odasına giderken canı sıkkındı.