KABADAYI BxB

8.

Çıkmadan önce elime geçen küçük defteri alarak karıştırdım, canım sıkılmıştı.

Bu deftere anılarımı yazıyordum tabi öyle günü gününe tutulan bir günlük gibi değilde hayatımda yaşadığım önemli anları kısaca not edip kaydediyorum.
İlk sayfada şöyle yazıyordu 3 Ocak Çarşamba okuma yazma öğrendim.
Daha ilerideki başka bir sayfada 27 Mart Cumartesi annem bugün öldü.
Bu sayfayı hızla geçtim. 2 Mayıs Perşembe Gülnihal Hanım'ın evine taşındım.

Daha fazla oyalanmak istemedigim için defterimi kapattım ve yerimden kalktım. Acaba Neriman ne yapıyordu?

Akşam ezanı okunmuştu ve yemekte şuan hazır indirilmeyi bekliyordu. Ustura Kemal gönderdiği habere bakılırsa bu akşam gelmeyecekmiş, yoksa onun için mi bu kadar rahattım.

Ben aşağı inerken bir el beni tutup çekti.

"Ne yapıyorsun Sabire abla? Ödüm patladı"

"Şşh" dedi işaret parmağını dudağına götürerek.
"Ne olduğunu duydun mu sen bakayım?"

"Ne olmuş?"

Bir sağa bir sola bakarak sessizce konuştu Sabire abla "Neriman'a yarın görücü geliyor"
E ne vardı bunda sanki ilk defa mı geliyor.

"Hemde kim?"

"Kim?"

"Arife Hanım"

Gülmemek için elimi dudaklarıma bastırdım. Arife Hanım demek.
Arife Hanım mahallenin en dedikoducu kadınlarındandır birde can düşmanı Şahende Hanım vardır ki ikisi bir araya gelince izlemeye doyum olmazdı.

"Şahende Hanımda kendi oğlu için talip olmadı mıydı Neriman'a?"

"Oldu ya olmaz mı" dedi Sabire abla mutfağa girerken bende onu takip ettim. Beraber yemekleri hazırladık.

"Matteo!" diyerek yanıma koştu Neriman.
"Ne oldu duydun mu?"

"Evet biraz önce duydum"

"İyi unut o zaman çünkü ben bir daha anlatacağım"

Beni kolumdan tutarak kendi odasına götürdü. İçeri girdiğimizde ben onun yatağının yanındaki küçük kanepeye oturdum o da konuştu da konuştu.
O Hamza'yı seviyordu ondan başkasına yâr olmazdı ne yapacaktı Arife Hanımın saf oğlunu, kesinlikle evlenmezdi.

"Aslında Arife Hanımı severim iyi hoş kadındır ama o kızı olacak Selime yok mu? Evlerden ırak. Abimede göz koymuş aklınca bizim eve hanım olacak. Abim hiç onun gibi kart bir kadını alır mı? Ayol sinirden şimdi şuraya bayılacağım"

"Görende geldikleri gibi seni gelin edeceğiz sanacak Neriman"

Oflayarak yanıma oturdu "Ağabeyim ve bana kalan miras duyulunca görücüler gittikçe arttı. Sen ne dersin Matteo?"

"Beklenilecek bir şeydi bu zaten" dedim omuzlarımı kaldırarak biraz daha konuştuktan sonra ben ona yarın görücülerinin karşısına güzel çıkması için dinlenmesi gerektiğini söylemiş onun kovmasıyla beraber gülerek odadan çıkmıştım.
Yarın eğlenecektik galiba.

Kocaman gülümsememle çalan kapıya koşarken Neriman arkamdan öldürücü bakışlarını fırlatıyordu. Her ne kadar istemesede annesinin isteğiyle açık yeşil bir elbise giymiş ve başınada saydam bir başörtü takmıştı.

Kapıyı açarak gelen misafirlere hoş geldiniz deyip içeri buyur ettim. Siyah çarşaflı iki kadında girdi içeriye.
Tam tahmin ettiğim gibi Selime'de gelmişti.
Onlar çarşaflarını bile çıkartmamıştı ki kapı tekrar çaldı. Merakla kapıyı açarak gelenlere baktım.
Şuan gülmemek için zor tutuyordum kendimi. Çünkü Şahende Hanım ve kızı Nezihe nefes nefese kalmış kapının önünde duruyordu. Ne yapacağımı bilemeyerek onlarıda aldım içeriye.