Falling For You (Completed)

Chapter 43: Nightmare

Sunny's POV

"S-Sino yan?!" sigaw ko. Pabalik na sana ako sa resthouse ni Kris dahil nahihilo ako at masakit ang ulo ko. Napahigpit ang hawak ko sa swiss knife na bigay sa akin ni Tiffany.

Nanginginig ako sa takot. Im alone kaya madali akong masindak, tuso sila masyado. Alam nila kung kelan aatake, as expected from a gangster group.

May nakasunod sa akin, alam ko.

"Show yourself! Duwag ka ba?!" sigaw ko ulit.

"You're scared, Sunny.." nangilabot ako ng may marinig akong boses sa likod ko. Halatang lalaki ito. Umatras ako dahil natatakot ako sa kanya.

"Tell me, naging gangster ka ba talaga? Para kasing ang duwag mo" pang iinis pa nya sa akin. Nag init ang ulo ko.

Ibinato ko sa kanya yung swiss knife at dahil kampante sya nadaplisan sya sa balikat.

Hinawakan nya yung duguan nyang balikat pero ngumisi sya sa akin. Parang hindi man lang sya nasaktan.  "Not bad. I thought you're harmless but i guess im wrong"

"Harmless? Ginagago mo ba ako?! Im an ex-gangster kaya sanay akong manakit" pilit kong pinapatapang ang boses ko kahit medyo nanginginig na ako.

Nakasuot sya ng itim na maskara kaya hindi ko sya makilala.

"Who are you? S-sino ka?!" sigaw ko dito. Tumawa lang sya dahilan para mas kabahan ako. "Ako? Ako lang naman ang nightmare mo" sagot nya.

"I have no time for jokes! Sino ka ba talaga?!" oo, mukha akong matapang pero natatakot talaga ako. Takot na takot.

"Hindi ako nagbibiro. I am your nightmare"

Agad akong tumakbo ng maglabas sya ng kutsilyo kaya lang masyado syang mabilis kaya nahabol nya ako.

"AHHHHH!"

Bigla bigla nalang nya akong hinila at tinakpan nya ng panyo ang mukha ko. Nagpupumiglas ako pero parang unti unti akong nanghihina.

Gusto ko syang sipain pero nanghihina ako.

"Paumanhin, napagutusan lang ako"

Yun ang huli kong narinig. Parang inaantok ako bigla. Gustong pumikit ng mga mata ko, nanghihina rin ako.

Then... it all went black.

* * * * *

Napahawak agad ako sa ulo ko. Ang sakit. Ang sakit ng buong katawan ko. May mga galos din ako sa braso, mukhang kinaladkad ako kanina

Inilibot ko ang paningin ko. Nasa isang lumang bodega ako, nakaupo ako sa lapag at nakatali ang dalawa kong kamay pero walang busal o kahit anong takit ang bibig ko.

Saradong sarado yung pinto dahil nakikita kong may lock ito. I need to find a way out.

Wala ring bintana dito at napakadilim, kahit ilaw, wala. Mas nakakatakot dahil hindi ako magiging aware sa paligid ko.

Napasiksik ako sa gilid ng marinig ko na may pumasok. Hindi ko maaninag kung sino ito dahil madilim talaga. Sa ngayon, instincts ko lang ang makakapitan ko.

"Gising ka na pala, Sleeping Beauty" teka... narerecognize ko yung boses nya. Sya yung lalaki kanina.

"N-Nasaan ako?! Saan nyo ako dinala?!" sigaw ko dito.

"Nandito ka sa hideout ng master namin, or should i say, nandito ka sa impyerno" nanginig ako sa sinabi nya. Master? So hindi sya ang may pakana nito?

"Alam kong naguguluhan ka at alam kong gusto mong makilala ang pinuno namin at mangyayari yun sa tamang panahon. Im going to give you a clue. Babae ang nag uutos sa akin"

And with that lumabas na sya, leaving me confused.

Babae? Sinong babae ang gumawa sa akin nito?

Damn, kailangan kong makatakas dito dahil kailangan malaman ito ng mga girls.

How am i suppose to escape?!

* * * * * *

Xuimin's POV

"Stop it, Xuimin!" sigaw sa akin ni Taeyeon. Kanina ko pa sinusuntok yung pader at dumudugo na yung kamay ko.

Kanina pa nawawala si Sunny. Kung saan saan na kami naghanap pero wala parin sya. "Damn it! Damn it!" sigaw ako ng sigaw habang sinusuntok ko yung pader.

Wala akong idea kung nasaan sya. Wala akong idea kung ok lang ba sya!

"Xuimin, ano ba?! Sa tingin mo ba may maitutulong yang pagwawala mo?! Wala naman diba?! Sinasaktan mo lang ang sarili mo!" sinamaan ko sya ng tingin.

Biglang nagdilim ang paningin ko.

"Kasalanan mo kung bakit nawala si Sunny! Kasalanan mo kung bakit nawala sya! Wala kang kwentang leader!" sigaw ko kay Taeyeon. Sandali syang napatahimik but i can see her tears.

Nakita kong nakayukom ang kamao nya but she's trying to keep her cool.

"O sige! Ako na ang may kasalanan! Ako na ang may kasalanan kung bakit nawala sya, kung bakit sya napahamak! Hindi lang ikaw ang nag aalala sa kanya, Xuimin! Girlfriend mo si Sunny pero kaibigan ko rin sya. Im sorry to say this pero mas matagal nya akong nakasama kaya nag aalala rin ako sa kanya!"

Shit. Ano bang ginawa ko?!

Sandali akong napatahimik sa sinabi nya. Napatitig ako kay Taeyeon. Sht. Ano bang ginawa ko?! Damn it, ang tanga ko talaga!

She's crying so hard. Ngayon ko lang sya nakitang ganito. Normally, sya ang huling umiiyak sa kanya dahil gusto nyang maipakita sa mga members nya na malakas sya.

"Hindi lang ikaw ang nawalan. Naisip mo man lang ba ang nararamdaman ko bago mo ako sumbatan?! Oo sige! Kasalanan ko na! Sana nga ako nalang yung nakuha, sana ako nalang yung nakidnap! She's one of my bestfriend kaya ayokong nahihirapan sya!"

Agad naman akong naguilty.

Mukhang narinig nung iba yung sigawan namin kaya lumabas si Baekhyun at niyakap nya agad si Taeyeon habang tinitignan nya ako ng masama.

"Xuimin! Ano bang iniisip mo?!" sigaw sa akin ni Jessica kaya napayuko ulit ako.

"Mag uusap tayo mamaya" cold na sabi ni Baekhyun sa akin bago nya ipasok si Taeyeon sa kwarto nito. Napakamot ako sa ulo ko. Nakakainis naman!

"Hindi mo dapat sinisi si Taeyeon, katulad mo, nahihirapan din sya"

"Taeyeon is our leader at hindi mo alam kung gaano kahirap ang pinagdadaanan nya. She's worried at dahil sa sinabi mo, mas lalo nyang sasaktan at papahirapan ang sarili nya"

"I just can't believe you. Ayusin mo yang ginawa mo, Xuimin"

Sabay sabay na nagwalk out si Jessica, Yoona at Yuri.

"Ano ba talagang nangyari?" kalmadong tanong sa akin ni Suho. Nagsialisan na yung mga girls at kami nalang mga boys ang natira dito sa may garden, well except for Baekhyun.

Ikinuwento ko sa kanila at katulad ng inaasahan ko, nadissapoint sila sa akin.

"Say sorry. Mabait si Taeyeon, patatawarin ka nya"

~~~~~~~~~~~