The Outcast from hell [COMPLETED]

Chapter 7

***

Chapter 7- "black"

Hindi mapakali si Ace habang nakahiga sa kanyang kama na napapalibutan ng stufftoys. She's too old for it, pero pakiramdam niya kasi ay safe talaga siya pag may mga stufftoys siyang katabi.

Ilang araw na din siyang hirap dalawin ng antok. Feeling nga niya may insomia na siya eh. nagsimula lang naman ito nung nanggaling siya sa bahay ni ryu.

Si ryu.

Now she finally understand how dangerous he is. Yung kumakalat na mga balita tungkol dito, tiyak siyang may mga katotohanan. Si ryu na mismo ang nagpapakita sa kanya ng mga senyales na totoo ang mga iyon.

Kung pwede nga lang siyang mag drop sa school para di na ito makita. pero tiyak pagtatawanan lang siya ng mga tao sa mababaw na reason niya.

Mabuti na lang nga na hindi na siya nito ginugulo. siya na lang mag-isa ang gumagawa ng project nila. Ok na iyon, wag lang niyang makasama si ryu.

She groaned.

Sumasakit na talaga ang ulo niya. Naisipan niyang tumayo at di niya napigilang mapa sulyap sa bintana kung saan katapat ang bintana ng lalaking iniiwasan niya.

At halos kapusin siya ng hininga ng makita ang eksena sa kabilang kwarto.

Si ryu!

May kasama ito na babae... at... at.

Napatakip agad siya ng mata at mabilis na dumapa sa kanyang kama takot na makita ng weirdong kapitbahay.

Of all the scene she would see, yun pang may katalik ito na babae?

Hindi naman niya nakita talaga, swear. Dim ang ilaw ng kwarto ni ryu pero dahil iilang metro lang ang layo ng bintana nito sa kanya ay tanaw niya ang kwarto nito dahil bukas na bukas ang bintana nito. mabuti na lang at nakapatay ang ilaw ng kwarto niya kundi baka nakita siya ng mga ito.

Shit naman!

Kung bakit kasi hindi marunong mag sara ng bintana si ryu. Natanaw niya tuloy ang katawan nito... katawan lang naman hindi na yung baba.

Shit talaga. mura niya ulit.

ilang beses siya napabuntong hininga. May bahagi ng isip niya na isawalang bahala na lang ang nakita... pero... bakit nacu-curious siya?

curious saan? yun ang hindi niya alam.

Namalayan niya na lang ang sarili na unti-unting bumabangon sa higaan at maingat na lumapit sa bintana. Grabe ang lakas ng kaba sa dibdib niya. She didn't even know why she's doing this... she just felt like doing this.

Dahan dahan siyang sumilip sa kanyang bintana at kagaya ng unang nasaksihan ay nakatapat pa din sa bintana si ryu habang nakapatong sa babaeng kasama nito.

Napalunok siya habang pinagmamasdan ang paggalaw ng katawan ni ryu. Mabuti na lang at madilim sa gawi niya dahil sa kwarto ni ryu sumisinag ang liwanag ng buwan.

Tanaw na tanaw niya ang katawan nitong maputi na parang repleksyon ng buwan. bahagya pa itong nakapikit at magulo ang buhok na nakatali.

She doesn't know why but she just stood there watching him. Dapat umalis na siya eh, pero hindi niya ginawa. Pinanuod niya lang ito. Kasabay nun ay ang mainit na pakiramdam na unti-unting dumadaloy sa kanyang katawan. Bumibigat na din ang kanyang paghinga at namumuo ang pawis sa kanyang katawan.

Ace...

Napakurap siya ng may marinig na tinig pero hindi tiyak kung saan nagmumula. Gayun na lang ang pangingilabot na naramdam niya sa katawan.