Dinq-Donq

42. Uğurlar...

Samiyə İlkini görəndə agzından qacırdıgı sözlərə görə peşman oldu , Məryəmə təəssüflə  baxaraq onlardan uzaqlaşdı .
Məryəm udqunub gözlərini yerə dikdikdə İlkin qaşları çatılmış halda ona dogru addımladı .
-Mənə yenə yalan demisən  . Bu yalanların hec bitməyəcək , Məryəm ?
Qız oglana baxmaga cəkinərək  dodaqaltı :
- Bagışla .- mızıldandı .
- Başqa nə gizləyirsən məndən ? Sənin özünün necə ...sevgilin varmı ?
Son sualla sarsılan  qız İlkinə baxmaga məcbur oldu .
- Niyə belə deyirsən ,İlkin ? O yalanların hamısını sənə görə danışmışam . Amma məni səhv tanımagını istəmirəm .Yalancı deyiləm mən.
Hələ də normal səs tonuyla danışmaga davam edən İlkin :
- Mənə görə ...  Səbəbi nə olursa olsun...
Məryəm onun sözünü kəsdi :
-  Samiyənin sevgilisinin olub olmamasının sənin ücün nə önəmi var axı ? Artıq onunla maraqlanmırsan .
Başını yelləyərək gülümsədi .
- Niyə başa düşmürsən ? Mən sənin mənə yalan danışmagına əsəbləşirəm .
Həyətdə gəzən tələbələrin sayı getdikcə azalmaqdaydı , az sonra ücüncü dərsin zəngi vurulacaqdı .
İlkin bir necə saniyə qarşısında günahkar uşaqlar kimi dayanmış qıza , daha sonra əlindəki  gül buketinə baxdı  . Bir necə gün əvvəl etdiyi hərəkəti təkrarlayaraq Məryəmin əlindən yapışdı .
- İlkin , neynirsən yenə ?
Buketi qızın ovcuna yerləşdirib bərk-bərk tutması ücün barmaqlarını sıxıb geri cəkildi .
- Ugurlar , Məryəm .
- İlkin...
 Cevrilib  cıxışa dogru getdiyi zaman arxasından səslənən qızın səsini eşitməmək ücün addımlarını   daha da sürətləndirdi .
- İlkin ...getmə... Hər şeyi deyəcəkdim sənə...fürsət tapa bilmirdim... İlkin.
Soyuq , küləkli bir hava ... Gənc bir oglanın  arxasından kədərlə boylanan qız...əlinə sıxışdırılmış  buket ...küləyin istiqaməti boyunca hərəkət edən sacları... Bu gün haqqında  Məryəmin xatirəsində yalnız bunlar qalacaqdı...