Qızlar əsas korpusun birinci mərtəbəsində dayanaraq liftin gəlməyini gözləyirdilər. Burada onlardan başqa bir neçə tələbə də vardı.
Çiçək :
-Məryəm, deyəsən bu il çox əyləncəli kecəcək.
-Harası əyləncəlidiye ?Rəzilliyim diz boyudu .
-Ona görə deyirəm də.
Günay :
-Məryəm də tapdı özünə...Sabah görəcik ki, İlkinin Porşesindən düşür.
Məryəm gözlərini bərəltdi :
-...Günay, bəsdir ...
Günay dayanmaq bilmirdi:
-Bizi bəyənməzsən daha ...
Heç vaxt həqiqətə çevrilməyəcəyini düşündüyü bu zarafatlar Məryəmi həm güldürür ,həm utandırır , həm də hirsləndirirdi .
-Eeeeeee...eşidəcək yenə biabr olacam.
Qız İlkinin oralarda olub olmamasını yoxlamaq üçün ətrafa nəzər salanda rəfiqələrinin söhbətlərinin yarısını qacırdı . Yenidən qızları dinləməyə qərar verəndə isə söhbətdən hec nə başa düşmədi .
Çiçək :
- Səlim , Əli , Fərid ...
Günay etiraz etdi :
- Yoxe ... Sədrəddin yaxşıdır .
Məryəm təəccüblə :
- Nə haqda danışırsız ?
Çiçək gülməkdən macal tapmadığına görə bu sualı Günay cavabladı .
- İlkinlə sənin nəvəncün ad fikirləşirik .
- Daha nələr ? Uşaq bir yana , artıq nəvəmizə ad fikirləşirsiz ? Sədrəddine özdə .
***İlkinin əsas korpusun qapısından içəri girdiyini görən Məryəmin ürəyi sürətlə döyünməyə başladı .
-Susun...gəlir.
Oglan gələn kimi liftin qapısı açıldı.
"Biz iki saatdır gözdüyürük .Bu gələn kimi lift də gəldi."
İlkin dərhal liftə daxil olub "stop" düyməsini basdı və qızlara baxdı.
Günayla Çiçək və başqa bir qız içəri girdi . Məryəm isə məgrur dayanaraq yerindən tərpənmirdi . Çiçək :
-Məryəm, gəl də.
Başını dik tutub:
-Yox, mən gəlmirəm...Həm liftdə yer də yoxdu.
İlkin qızı süzərək dodaqlarında "Mona Lizanın" gizli təbəssümünü yaratdı .Belə ki , o , Məryəmin gəlmək istəməməsinin səbəbini anlamışdı , buna baxmayaraq liftin qapılarını tutmaqda davam edirdi .
Günay :
-Məryəəm, tez ol. Qapı indi bağlanacaq .
Məryəm qərarsızca qızlara baxdı .Liftə girməsə onsuz da özündənrazı olan bu oglan özünü daha da önəmsəyəcəkdi .Bunu istəməyən Məryəm İlkinin qolunun altından liftə daxil oldu .
Oglan qapını buraxar- buraxmaz lift hərəkət etməyə başladı.
Çiçək heç nə olmamış kimi davransa da Günay gah İlkinə , gah da Məryəmə baxmaqla əylənirdi . Rəfiqələrinə özünü rahat göstərməyə çalışan Məryəm :
-Çimnaz məlliməmiz dəyişməsə yaxşı olare...
Günay :
-Dəyişə bilər ama...(İlkinə baxaraq) sizin məlliməniz kimiydi keçən il ?
Oglan gözlərini telefondan çəkib Günaya baxdı:
-Sevinc idi, deyəsən, adı.
-Hm, tanımıram.
Məryəm maraqla:
-Necə biri idi ki?- soruşdu .Sual bəhanəsilə oglana baxmış , üz cizgilərini incələməyə də fürsət tapmışdı.
İlkin biranlıq nəsə düşündü , sonra:
-Belə də .Avtobusdan camaatın maşınına boylanırdı.
"Allah sənin bəlanı verməsin ,İlkin. Off...Özünə gəl ,Məryəm .İtirmə özünü...Dərindən nəfəs al."
Məryəm bayaq qızlara avtobus hadisəsini danışmış olduğuna görə İlkinin atmacasını başa düşən Çiçək şok bir hadisə eşitmiş kimi Günayı süzdü . Günay isə alt dodagını dişləyərək başını yellədi .
Məryəm haqqında danışmaga ehtiyac yoxdu .Qıpqırmızı olmuşdu.
"Nə deyim? Nəsə deməliyəm...Mən susduqca bu lap həddini aşır."
Nəhayət "Aaa, ni..niyə elə eliyirmiş ki?" soruşa bildi oglandan.Oglanın atmacaları azmış kimi səsinin titrəməsi də bir yandan qızı əsəbləşdirdi .
İlkin çiyinlərini çəkib:
- Nə bilim . Yəqin , maşının içində bəyəndiyi nəsə varmış .- cavab verdi və yenidən telefonla oynamağa davam etdi .
" Necə...necə utanmazdı...Of , mən nəsə dedikcə daha da batıram .Ən yaxşısı susum .Bir də bu liftdə necə intihar eliyə bilərəm , görəsən ?" düşündü Məryəm .
Nəhayət lift dayandı və qapılar açıldı.
"Şükür...Elə bildim heç dayanmayacaq..."
Məryəm özünü bayıra atdı .Qızlar da onun arxasınca çıxdılar.
İlkin "Stop" düyməsini basmagı unutmuşdu deyə qapılar baglandı və oglan içəridə qaldı.
O an Məryəmdən qızları təəccübləndirəcək bir gülüş qopdu.
-Ahahah..Əcəb oldu...Əcəb oldu...
ESTÁS LEYENDO
Dinq-Donq
Novela JuvenilDing-Dong dedikdə kilsə zənginin yaratdığı səs nəzərdə tutulur . O kilsə zəngi ki , kənardan baxdıgımızda bu səssiz " məxluqun" ömürlük sükuta qərq olduğunu zənn edirik . O kilsə zəngi ki , onu tərpətməyə bir insan övladının gücünün yetməyəcəyini...