Sıcaktan uyanmış, yatağımda rahat bir konum bulmaya çabalıyordum. Duvar saati saat yediyi gösteriyordu. Sıcaktan tekrar uyuyamayacağımı anladığımda yastık ve örtümü sağa sola fırlatıp etrafımı boşalttım. Açık olan camı biraz daha açılması için zorlasam da, bundan ötesi kırılması anlamına geliyordu. Sabah sabah iş çıkarmamak adını pencereyi bırakıp komidinin üzerindeki gözlüğümü takıp telefonuma yöneldim ve Su'yu aradım. Uykusundan uyandırdığımı belli eden sesiyle konuşmaya başladı.
"Efendim" Sesi kendisinden bile istemsiz çıkıyordu.
"Günaydın, benim minik aşkım. Günaydın sana" dün gecenin Su için pek hoş geçmediği kanısındaydım. Tüm gece müzik dinleyip ağlamış olmalıydı.
Karşıdan biraz daha ayık bir sesle karşılık verdi. "Günaydın"
"Uyuyor musun hala?"
"Bir insan bu saatte ne yapabilir?"
"Sanki bu konuşmayı bir yerlerden hatırlıyorum" diye beni uyandırdığı günün iğnelemesini yapıyordum.
"İntikam diyorsun." Kıkırdıyordu.
"Hadi kalk bugün Bora'nın arkadaşlarıyla tanışacağız"
"Ben gelmeyeceğim Iraz." Gerçekten gelmek istemediğini belirten ses tonuyla konuşsa da asla ısrarlarımdan kurtulamazdı. Ben dün Bora'nın arkadaşıyla tanışmıştım. Bugünde Su yanımda olmalıydı.
"Gelecek misin diye sormadım"
"Iraz istemiyorum."
"Su, ben tanıştım ama" kendimi acındırma ses tonuna girmiştim.
"Ne zaman?"
"Dün gece"
"Gece?"
"Evet. Hadi detayları anlatırım. Bugün okula gelmelisin."
"Iraz, Deniz'le, Işıl'la ya da Cemre'yle karşılaşmak istemiyorum."
"Emin ol bende istemiyorum. Ama okulu bırakmamız gerekebilir bunun için."
"Of iyi tamam. Ama öğlenden önce gelmem şimdi suratına kapatıyorum." Diyerek telefonu kapattı. En azından gelmeyi kabul etmişti. Öğlene kadar hazırlanacaktım ve Bora'yı arayacaktım.
Dün gece arabadan inerken Su'dan gelen mesaja bakmak için telefonumu çıkardığımda elimden alıp kendini rehbere kaydetmişti sonuçta. Ben aramadan beni arayamayacaktı. Bende kendimde arama cesareti bulamayıp bu saate uyuyordur umuduyla mesaj atmaya karar verdim. Ama ne yazacaktım. Küçük şeytanla kafa kafaya verip denemelere başladık.
'Selam' olmaz sil.
'Günaydın' sil.
Daha uzun bir şeyler yazıp konuyu anlatıp bitirmeliydim.
'Ben Iraz. Gökmen'in numarasını verir misin?' Olmaz. Neden böyle bir mesaj atayım ki. Benle konuşmak istemiyor havası yaratmış olurdum.
'Günaydın Bora, Ben Iraz. Bugün arkadaşlarımla buluşmak istediğini söylemişti Gökmen. Biz bugün kantinde olacağız'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMAN
General Fictionİnsanlar iki milyon soluk alıp verme, bir milyar kalp atışı, üç yüz milyon mide kasılması ve yirmi milyar göz kırpması arasında yaşar. Ben hayatımın tüm soluklarını, tüm kalp atışlarını, mide kasılmalarını ve göz kırpmalarını o günden sonra yaşadım...
