ELITES [SHQIP]

XXXIV

Edhe pse u detyrova per tre dite me radhe qe t'i mbaja floket nga njera ane nga shenja e mallkuar qe me la Ashton, gjerat shkuan mire.
Pervec faktit se duhet t'i thosha kush *mendoja* se ishte vrasesja sa me shpejt, sigurisht.
Te treja keto dite, djalli i vogel mbante te qeshuren sa here qe shikonte tek perpiqesha te fshehja ate dreq 'kafshim dashurie' sic e quanin ne internet. Kisha lexuar ne plot libra per raste te tilla qe djemte ua linin vajzave keto shenja per te konfirmuar qe ato ishin 'te tyret dhe te askujt tjeter' por mua me krijonte bezdi. Vetem emrin e personit qe ma kishte bere kujtoja dhe gjtihcka merrte tatepjeten.
Fola perseri me Daviden per punen e Krisit.
Ajo prape insistoi te gjeja prova te verteta dhe te kisha mjaft kujdes. Kisha ndermend nje plan te vogel, por sigurisht qe do me duhej Ashton.
Ajo cka mendoja ishte e tille; te hack-onim kompjuterin e Krisit. Do te ishte dicka thuaj e pamundur sepse ajo ishte mjeshtre ne kete fushe, por dhe Ashton nuk mund te lihej pas me aftesite e veta. Do t'i tregoja atij dyshimet e mia dhe do e bindja te futej ne kompjuterin e saj. Mjaftonte nje bisede e bere midis Krisit dhe ndonje nga viktimave dhe fund, asaj i vendoseshin prangat.
Kisha nje ndjesi te cuditshme per ate person. Dicka me thoshte se ajo ishte e perfshire gjer ne fyt ne kete ngjarje.
Pas kesaj dhe pamja e saj ndikonte shume, shume. nuk doja te isha paragjykuese, por tani, ju lutem. Floket e stergjate, rrobat e zeza, ai shikimi 'Do te te vras me duart e mia'? Mos te permend theksin e saj!

Ne oren dy te nates, i rashe deres se Ashton-it dhe jo shume me vone ai e hapi.
"Me duket e kam zbuluar kush fishihet pas gjithe kesaj." fola e qete duke u perpjekur shume te mos e qelloja ne fytyre.
Me ftoi brenda dhe mbylli deren kater here.
"Ne fillim nuk e besoja ndaj kam-
"Kam dicka per te te thene." me ndaloi ai dhe u afrua ca si teper.
"Uh, ok? A mund te presi? Kemi nje ceshtje ketu."
"Jo, jam paksa i paduruar per kete."
"Mire." e pashe me dyshim teksa ulte bluzen pa kuptim.
Ashton Cooper ishte nervoz?!
"Shiko nese kjo eshte nje nga shakate e tua pa kripe-
"Une nuk jam i mire me fjalet." me ndaloi ai perseri.
"Po, po. Me beso, fare!" ia ktheva me ironi.
"Epo." mori fryme thelle e filloi te qetesonte veten.
"Ashton? Je mire?" e pyeta duke menduar se me siguri kishte marre ndonje goditje te forte ne koke.
"E di ca? Varja." u step por as nje sekonde me vone u afrua prape. "Jo, jo. Duhet bere."
Filloi te afrohej gjithnje e me shume dhe e dija se ku po shkonte kjo gje. Ai do te me puthte. Ashton Cooper qe nervoz sepse do te me puthte.
"Si dreqin duroni ju vajzat ate pjesen kur duhet nje ore qe dy te puthen?" foli ai aq afer meje sa mund te ndjeja kur levizte buzet per te folur ne fytyre.
"Them se po pyet personin e gabuar." thashe me nje fryme duke shpresuar qe duart e mia prej budallacke te mos dridheshin me. "Wow. Ti i ke syte ngjyre ulliri." qesha pa pike lidhje.
"Ndersa ti i ke- Ngjyre.. Kafe e erret."
"U perpoqe." pohova me koke.
Buzeqeshi si idiot dhe me puthi.
Jo me mire po kujtoj vetem pjesen qe buzeqeshi dhe jo pjesen me pas qe une pothuaj pesova atak paniku, infrakt dhe humbje kujtese ne te njejten kohe.
Gjeta pak, shume pak kurajo dhe ne menyre qe mos te bija ne shesh, i vendosa krahet lehte rreth qafes.
Nuk mund t'jua pershkruaj si puthte sepse kam frike se eshte dicka per te cilen as fjaloret e te tera gjuheve te botes nuk do sherbenin.
E di qe duket shume girly dhe gje idiote, por per nje moment u ndjeva e vogel, e mbrojtur e dobet dhe e pamposhtur. Dukej sikur nuk ishte Ashton personi para meje, dhe sapo buzet e tij u ndane nga te miat e perqafova sa me fort munda.
"Cfare do te thote kjo?" e pyeta teksa e shikoja ne sy dhe per asnje moment ai nuk me leshonte.
"Qe ti je imja dhe qe ketej e tutje nuk mund te shikosh asnje djale tjeter?"
"Cik posesiv po me dukesh." picerrova syte. "Sikur duhet t'i marrim gjerat ngadale sa per fillim?"
"Haha, te dukem gje si ai tipi i Titanikut une ty?"
"Jo. Jam e sigurt qe sapo te me kishe hipur ne kuverte do me kishe dhene shqelmin e do qeshje teksa bija ne uje."
"Wow, kjo eshte pak e dhimbshme nga ana jote por nuk kundershtoj dot." ma ktheu. "Praaa, je gati per hapin tjeter te lidhjes tone?"
"Huh? Ne enderrat e tua."
"Ne enderrat e mia ti je mamaja e tre femijeve, keshtu qe..."
"Oookay, njeri i cmendur. Kemi pune te tjera tani." leviza ne dhome. "Me thuaj gjithcka qe di per Krisin." u ula ne krevat dhe u ndjeva paksa cuditshem teksa ai u ul ne te gjithashtu.
"Kris? Me duket kam qene klase e trete kur e takova? Prapesire e vertete. E ngjiti mesuesen kujdestare pas karriges me mastic. Ne drejtorine e shkolles ishte si e shtepise. Ne klase te gjashte, me vodhi projektin e shkencave. Qe prej atehere s'kemi pasur kurre marredhenie te mira." qeshi. "Eshte e zgjuar, por e perdor kete ne menyren me djallezore te mundshme. Kur isha ne vit te pare, hack-oi te gjithe sistemin e shkolles dhe aty mori fund dhe jeta e saj ne kete shkolle. Diten qe u thirr ne drejtori, ne zyre si rregull u paraqit dhe Alexander-i. Ai thoshte se ra ne dashuri me te ne momentin qe filloi tere jeten e drejtorit, babait tone me sakte brenda nje minute vetem duke pare rrobat dhe kepucet e tij. Babai jone e perjashtoi menjehere dhe ajo i tha se do te pendohej. As dy minuta me vone Alexander-i i kerkoi te dilnin bashke dhe vetem nje jave me vone ishin cidti me i dashuruar i botes." rrotulloi syte. "Dinin dhe gjerat me te vogla te njeri tjetrit, Alexander-i ishte si i fiksuar pas saj, flisnin 24/7. Gjashte muaj me vone ai vdiq dhe Kris pothuaj shkalloi nga mendte e kokes. Qe atehere eshte sikur e ka inatin me te tere. Por pse ma pyete kete?"
"Sepse mendoj se ajo e ka vrare, Ashton." ia ktheva dhe ai me pa sikur po flisja brockulla.
"Kris?" tundi koken. "Je e sigurt?"
"Jo ndaj dua te me ndihmosh. Dua te hack-osh kompjuterin e saj." i thashe dhe ai tundi koken.
"E pamundur, eshte njesoj si te gerrmosh nje mur prej titaniumi."
"Ashton te lutem. Jemi shume afer." iu luta.
"Do e provoj. Por nuk te premtoj asgje."

kam dale ne perfundimin se shkolla e mesme eshte depresionuese, toksike, budallepsese dhe e demshme per shendetin mendor te studenteve qe shkojne ne te. gjithashtu mendoj se na duhet te tereve nje udhetim pese vjecar ne bora bora ose hawaii ose polin e veriut per ata si une qe e urrejne vapen. ngushellime te tereve qe per me pak se pese dite do te zgjohen me zor ne mengjes per te shkuar ne ferr, dua te them shkolle.

gjithsesi cheer up my lil niggas and go get drunk. ky kapitullin i shkon mbretereshes se salces me sarkazem, ironi dhe sass idioticgossip. love you, my lil satan :*